«Το Πολυτεχνείο ζει σε αντεπίθεση καλεί». Τούτο το σύνθημα - σάλπισμα αντίστασης βρίσκει απήχηση στους χιλιάδες εργάτες της πόλης, τους υπάλληλους, σε όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα και κυρίως στη νεολαία που πασχίζει να διατηρήσει το δικαίωμα στη μόρφωση, τη δουλιά, τη ζωή. Και χτες όλοι αυτοί, ήταν παρόντες στο ραντεβού της μνήμης ενάντια στη λήθη. Ηταν εκεί οι Παλαιστίνιοι, οι Κούρδοι, οι οικονομικοί μετανάστες που μοχθούν στην πόλη. Μαζί τους πορεύτηκαν στο δρόμο του αγώνα και δεκάδες συναγωνιστές από τις Βαλκανικές χώρες που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη, για να συμμετάσχουν στη συνάντηση Κινημάτων και Κομμάτων που φιλοξενεί το ΚΚΕ με κύριο θέμα «έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια». Αυτό το αίτημα άλλωστε αποτυπώθηκε και στο πανό που κρατούσαν. «Στη μεγαλειώδη αυτή αντιιμπεριαλιστική πορεία είδαμε και νιώσαμε την πραγματική Ελλάδα του αγώνα και της προοπτικής. Γι' αυτό ακριβώς είμαστε εδώ. Για να αναπτύξουμε τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας με το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα όλων των Βαλκανικών χωρών», δήλωσε εκφράζοντας τα αισθήματα όλων ο Σίλβιου Σομίκου Γραμματέας του Συμβουλίου Ειρήνης Ρουμανίας.
Με τα κόκκινα λάβαρα υψωμένα στα χέρια των νεολαίων της ΚΝΕ, στην πρώτη γραμμή, ξεκίνησε η μεγάλη προσυγκέντρωση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ από το Αγαλμα του Βενιζέλου με κατεύθυνση το Πολυτεχνείο. Στην κεφαλή της πορείας πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Δ. Γόντικα μέλος του ΠΓ.
Μια μεγάλη πορεία, πλημμυρισμένη από το δυναμισμό και τη ζωντάνια των νέων, ξεχύθηκε στην Εγνατία και στο πέρασμά της δόνησε το κέντρο της πόλης. «Οχι στις σειρήνες της υποταγής γενιά της αντεπίθεσης να γίνουμε εμείς», δήλωναν με αποφασιστικότητα. Στην πρώτη γραμμή και ένστολοι φαντάροι, μαζί με τους νέους εργαζόμενους, τους μαθητές, απαιτούσαν: «Ειρήνη και φιλία ζητάνε οι λαοί έξω από τα Βαλκάνια ΗΠΑ - Γερμανοί».
Στη συμβολή των οδών Αγγελάκη με Εγνατία, η μεγάλη πορεία των κομμουνιστών, ανταμώθηκε με την πορεία των Φοιτητικών Συλλόγων που κατέβαινε από την Πλατεία Χημείου
Εκεί πλάι από το μνημείο τιμής στους νεκρούς ήρωες του αντιδικτατορικού αγώνα της Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήθηκε η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση που μαζί με τη μαχητική πορεία που ακολούθησε, αποτέλεσε την πιο καθαρή απάντηση σε όσους θέλουν να μετατρέψουν τη γιορτή του Πολυτεχνείου σε μουσειακή εκδήλωση.
«Το Πολυτεχνείο μας θέλει ανυπόταχτους, στις πρώτες γραμμές του αγώνα, σε πάλη, αντίσταση και αντεπίθεση με ό,τι υπονομεύει το παρόν και το μέλλον μας. Ο Νοέμβρης θέλει τη νεολαία περήφανη, αδούλωτη, ασυμβίβαστη, να πορεύεται στο πλάι του λαού για την κοινωνία που θα υλοποιεί τα οράματα του Πολυτεχνείου και δε θα τα βάζει στις μπούκες των κανονιών», είπε στην ομιλία του ο Κ. Κουκούλας εκπρόσωπος της ΦΕΑΠΘ.
Για μας «ο αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης δεν είναι παρά ο αγώνας της ελευθερίας εναντίον της τυραννίας», ανέφερε ο εκπρόσωπος του ΣΦΕΑ Χ. Αντώνογλου και πρόσθεσε: «Σίγουρα το Πολυτεχνείο δε συμβιβάζεται με τη βάρβαρη "Νέα Τάξη Πραγμάτων", με την παραμονή των βάσεων, με τη συμμετοχή της χώρας μας τις στρατιωτικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, όπως στον Πόλεμο του Κόλπου και τα Βαλκάνια, με τη διχοτόμηση της Κύπρου και την αμερικάνικη επιδιαιτησία στο Αιγαίο».
Η μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις 7 το βράδυ με κατεύθυνση το αμερικάνικο προξενείο, το σημείο σύμβολο των αιματοβαμμένων δράσεων των ιμπεριαλιστών Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Μπροστά το πανό της ΦΕΑΠΘ να καλεί: «Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης, έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ», πίσω οι πολιτικοί όμηροι της χούντας και αμέσως μετά ακολουθούσε το ατελείωτο κόκκινο ποτάμι των κομμουνιστών και δεκάδες άλλοι φορείς που πορεύτηκαν συγκροτημένοι σε μπλοκ. Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής τα συνθήματα ακούγονταν ασταμάτητα.
Εξω από το αμερικάνικο προξενείο, μπροστά από τον τεράστιο κλοιό των αστυνομικών δυνάμεων, οι διαδηλωτές πυρπόλησαν την αμερικάνικη σημαία και διαδήλωναν ασταμάτητα πως «ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», «η ανεξαρτησία δεν παζαρεύεται με αγώνες κατακτιέται και σιγουρεύεται». Η πορεία συνεχίστηκε μέχρι τη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, όπου με το σύνθημα «το Πολυτεχνείο ζει σε αντεπίθεση καλεί», οι χιλιάδες άνθρωποι ανανέωσαν το αγωνιστικό ραντεβού στους νέους αγώνες που έρχονται.