Επί ώρες, χιλιάδες Ισραηλινοί συνωστίζονταν, την Τετάρτη, στο σημείο που έπεσε νεκρός, πριν από πέντε χρόνια, ο πρωθυπουργός τους Γιτζάκ Ράμπιν, όπου είχε εκτεθεί σε δημόσιο προσκύνημα η σορός της συζύγου του, Λέα Ράμπιν.

Το πλήθος του ισραηλινού λαού, που θρήνησε ειλικρινά τη θανούσα Λέα Ράμπιν, απέτισε φόρο τιμής σε ένα πρόσωπο που είχε αναδειχτεί, μέσα και από την προσωπική της δράση μετά τη δολοφονία του Γιτζάκ, σε «σύμβολο ειρήνης». Και η νεκρώσιμη ακολουθία γι' αυτό το σύμβολο λειτούργησε ως μια πολύ καλή αφορμή για πολλούς Ισραηλινούς να εκφράσουν την επιθυμία τους να ζήσουν αρμονικά με τους Παλαιστινίους και την κάθετη αντίθεσή τους στην πολιτική της ισραηλινής ηγεσίας.

Η κυβέρνηση Μπαράκ, αν μη τι άλλο, ακολουθεί ενιαία τακτική και στο εσωτερικό. Οπως αντιμετωπίζει το, αδιαμφισβήτητα δίκαιο, αίτημα του παλαιστινιακού λαού για ανεξαρτησία και ελευθερία με στρατιωτική βία, έτσι αντιμετώπισε και το αίτημα χιλιάδων φιλειρηνιστών Ισραηλινών για ειρηνική συμβίωση με τους γείτονές του: με αστυνομική βία. Οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες των φιλειρηνικών κινημάτων και του ΚΚ Ισραήλ κατά της στρατιωτικής κλιμάκωσης και υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στο έδαφος που ορίζουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ πνίγηκαν στο αίμα.

Τις πρώτες μέρες της 2ης Ιντιφάντα, ο ισραηλινός λαός θρηνούσε 13 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες από την αστυνομική βαρβαρότητα. Η Λέα Ράμπιν είχε καυτηριάσει τη στάση της ισραηλινής αστυνομίας επιμένοντας στην ειρηνική διευθέτηση της κρίσης. Γι' αυτό και χιλιάδες Ισραηλινοί τη θρήνησαν και μαζί με τη Λέα Ράμπιν τους νεκρούς φιλειρηνιστές διαδηλωτές και την αχτίδα ειρήνης που είχαν αδράξει τα τελευταία χρόνια.