ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Οι εργαζόμενοι να αντισταθούν στους χαφιέδικους μηχανισμούς
Παρασκευή 25 Δεκέμβρη 2009 - Κυριακή 27 Δεκέμβρη 2009

Τα νέα κατασταλτικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, έχουν στόχο τη δημιουργία σε μαζική κλίμακα συνεργατών της ασφάλειας, χαφιέδων, παντού. Στους δήμους, στους μαζικούς φορείς, στη γειτονιά, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς. Ο αρμόδιος υπουργός Μ. Χρυσοχοΐδης χαρακτήρισε αυτή τη διαδικασία «καθιέρωση της συμμετοχικότητας στην άσκηση της αντεγκληματικής πολιτικής» και «συλλογή και αξιοποίηση πληροφοριών αστυνομικού ενδιαφέροντος από τους τοπικούς φορείς».

Επιπλέον, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στη «σύσταση τοπικών συμβουλίων πρόληψης παραβατικότητας σε όλη τη χώρα και ενεργοποίηση όσων μέχρι σήμερα δε λειτουργούν». Θα συναφθούν μνημόνια συνεργασίας με τους κατά τόπους δήμους για κοινές δράσεις της ΕΛ.ΑΣ. με τις Δημοτικές Αστυνομίες. Ο αστυνομικός της γειτονιάς θα «αποτελέσει μέρος της καθημερινής ζωής των πολιτών» που θα «επιδιώκει τη διείσδυση και ενσωμάτωσή του στην τοπική κοινωνία για να μετατραπεί σε "πρώτη κεραία" της γειτονιάς», συμμετέχοντας ακόμα και σε συνεδριάσεις μαζικών φορέων.

Ολα τα παραπάνω προβλέπονται από νόμους και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ολα όσα συνδέουν τη δράση της ασφάλειας με τους δήμους, έχουν συμφωνηθεί και στα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τις ηγεσίες που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα καταρτιστεί «εθνικό πρόγραμμα προστασίας κρίσιμων υποδομών». Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης στην κατηγορία των υποδομών ζωτικής σημασίας συμπεριλαμβάνονται δημόσιες ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Γι' αυτές προτείνονται διαρκή μέτρα ασφαλείας, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουν και «απειλές» από δυναμικές εργατικές κινητοποιήσεις.

Βρώμικες επιδιώξεις

Η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι επιδιώκουν να δημιουργήσουν συνειδήσεις τέτοιες που να θεωρούν ότι το να «καρφώνουν» στην αστυνομία ενέργειες ή δράσεις που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου είναι απολύτως θεμιτό. Αλλωστε, εγκλήματα για την άρχουσα τάξη, τους μηχανισμούς και τους θεσμούς της, δεν είναι μόνο όσα χαρακτηρίζονται «του κοινού ποινικού δικαίου». Τέτοια έχουν άμεση σχέση και με επιχειρηματική δραστηριότητα την οποία οι κυβερνήσεις υπηρετούν.

Θυμίζουμε ότι:

Χαρτογράφηση και καταστολή

Με πρόσχημα την «πρόληψη της εγκληματικότητας» θα χαρτογραφούνται συστηματικά περιοχές με το γεωγραφικό σύστημα χαρτογράφησης της εγκληματικότητας. Στην ουσία, προστίθεται άλλο ένα «όπλο» μετά τις κάμερες στο δίκτυο επιτήρησης του πληθυσμού στην Αττική. Με τον τρόπο αυτό θα εκπονούνται «ειδικά σχέδια δράσης» στις «καυτές ζώνες» των πόλεων, όπως τις χαρακτηρίζουν. Παράδειγμα «καυτής ζώνης» για τις αρχές είναι το κέντρο της Αθήνας όπου ζουν χιλιάδες αλλοδαποί κάτω από άθλιες συνθήκες. Οι τελευταίοι καταδιώκονται από αστυνομικούς σε επιχειρήσεις - «σκούπα», με τη συμμετοχή των μηχανισμών του Δήμου Αθηναίων και της Νομαρχίας Αθήνας.

Αλλωστε, για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες υπάρχει το άγριο κυνηγητό της Frontex στα σύνορα, το φακέλωμα και οι απελάσεις. Παράδειγμα «επιτυχών σχεδίων» δράσης της ΕΛΑΣ κατά το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είναι και τα σχέδια που δοκιμάστηκαν και στις εκδηλώσεις με αφορμή την επέτειο από τη δολοφονία του 15χρονου στις 6 Δεκέμβρη. Δηλαδή, οι μαζικές προληπτικές προσαγωγές, οι επιχειρήσεις αστυνομοκρατίας και η περικύκλωση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από τα ΜΑΤ με πρόσχημα προβοκατόρικες ενέργειες.

Να αντισταθούν οι εργαζόμενοι

Το αστικό κράτος αξιοποιεί και την αύξηση της εγκληματικότητας και την προβοκατόρικη «τρομοκρατική» δράση για να αναδιοργανώσει τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, υλοποιώντας τους «ευρωτρομονόμους» και τη στρατηγική αντιμετώπισης της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και πάλης. Χρησιμοποιεί προβοκατόρικους μηχανισμούς, (τρομοκρατικές οργανώσεις τις ονομάζει) αν δεν τους κατασκευάζει το ίδιο για να καταστείλει τους αγώνες. Διαπλέκεται ακόμη και με το «κοινό ποινικό έγκλημα» στο όνομα της αντιμετώπισής του. Κοινός παρονομαστής, το χτύπημα του λαϊκού εργατικού κινήματος. Και μάλιστα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης που οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν ξανά το μάρμαρο, ενώ την ίδια στιγμή το κεφάλαιο βγαίνει αλώβητο.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους. Να αντισταθούν, να παλέψουν μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οργανωμένα, ενάντια σε κάθε προσπάθεια δημιουργίας χαφιέδικων μηχανισμών. Να μη γίνουν οι ίδιοι στο όνομα της «προστασίας από το έγκλημα» όργανα της καταστολής ενάντια στα συμφέροντά τους. Μέσα από τους ταξικούς αγώνες και την αντεπίθεσή τους, να τσακίσουν τον αυταρχισμό και την καταστολή. Αυτή η προοπτική θα κάνει πράξη το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»...


Π. - Α.