Γρηγοριάδης Κώστας |
Στις ΗΠΑ, βέβαια, υπάρχει διχασμός, αλλά ως συνήθως οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές βρίσκονται αλλού, από εκεί που δείχνουν οι προαναφερόμενοι αναλυτές. Βρίσκονται στα 32 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, στα 45 εκατομμύρια που δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση, στην υπερχρέωση των περισσότερων νοικοκυριών, στους «παρίες» και τα γκέτο του αμερικανικού «θαύματος» (μαύρους, ισπανόφωνους, κ.α.) κ.ο.κ. Αυτή η «δεύτερη Αμερική» δεν εκφράζεται βέβαια ούτε μέσα από τις εκλογές ούτε πολύ περισσότερο μέσα από τα δύο μεγάλα κόμματα, παρά μόνο με τον εγκλωβισμό στη λογική του «μικρότερου κακού». Οσο όμως παντοδύναμος και αν εμφανίζεται ο ιμπεριαλισμός στην «έδρα», αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι θα είναι κυρίαρχος στον αιώνα τον άπαντα. Και τότε η δεύτερη Αμερική θα πάρει την εκδίκησή της και τη θέση που της αξίζει.