ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Ζυμώνουν ... την πρόσθετη φορολογία

Για καταχρήσεις έκανε λόγο ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ αναφερόμενος στο καθεστώς των ΒΑΕ και στις αναπηρικές συντάξεις..!

Τετάρτη 20 Γενάρη 2010

Η υπεράσπιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης είναι άμεσο και επιτακτικό καθήκον
Σε φόρουμ ζύμωσης της επιβολής πρόσθετης φορολογίας στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και των εργοδοτικών εισφορών και άγριας περικοπής των συντάξεων, με αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, έχει μετατραπεί ο στημένος «διάλογος» για το Ασφαλιστικό.

Χτες στην Επιτροπή των «ειδικών» όλα τα πυρά επικεντρώθηκαν στην επιδίωξη επιβολής νέου φόρου για το Ασφαλιστικό, και ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ έθεσε ζήτημα ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και ποσοστού αναπλήρωσης των συντάξεων.

Υπέρ της επιβολής τέλους για την ασφάλιση μίλησε για πολλοστή φορά ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Α. Λοβέρδος, και παρέπεμψε σε ανακοινώσεις που θα κάνει μαζί με τον Γ. Παπακωνσταντίνου στις 2 του Φλεβάρη. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Επιτροπής, καθηγητής Α. Στεργίου, ομολόγησε πως στα πλεονεκτήματα που εμφανίζει ο εν λόγω φόρος είναι το γεγονός ότι «αποφέρει άμεσα αύξηση πόρων, ενώ αντίθετα οι όποιες δομικές αλλαγές χρειάζονται αρκετό χρόνο για την απόδοσή τους». Δομικές αλλαγές που έτσι και αλλιώς υπάρχουν στο σχεδιασμό της κυβέρνησης - ήδη ορισμένες ιδέες έχουν κατατεθεί - και οδηγούν σε ριζικές ανατροπές στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση. Εξίσου προκλητικά ισχυρίζονται ότι με τη φορολογία επιτυγχάνεται «ανακατανομή του κόστους γήρανσης ανάμεσα στις γενιές», επαναφέροντας τη γνωστή θεωρία ότι για το Ασφαλιστικό φταίει η αύξηση του προσδόκιμου της ζωής, παραγράφοντας το γεγονός ότι οι συνταξιούχοι έχουν πληρώσει με το αίμα τους την ασφάλιση και ότι ο πλούτος που έχουν παράξει και συνεχίζεται να παράγεται και σήμερα, αρκεί και περισσεύει για συντάξεις στο ύψος των αναγκών και όχι για τα επιδόματα πτωχοκομείου που δίνονται σήμερα.

Ζεις στην Ελλάδα; Πληρώνεις φόρο!

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής, «ο φόρος θα είναι άμεσος. Θα επιβληθεί σε βάρος προσώπων με βάση στοιχεία που αποκαλύπτουν τη φοροδοτική τους ικανότητα (εισοδήματα, περιουσία). Θα επιβάλλεται σε βάρος όλων όσοι διαμένουν στην Ελλάδα. Θα έχει τακτικό και μόνιμο χαρακτήρα. Το ποσοστό του θα καθορίζεται ανάλογα με την εξέλιξη και τις ανάγκες του συστήματος». Επιπλέον, ο φόρος «δε θα είναι συγκυριακό εργαλείο, αλλά ένας εναλλακτικός τρόπος χρηματοδότησης που θα συμπληρώνει τον κύριο τρόπο χρηματοδότησης που είναι οι ασφαλιστικές εισφορές».

Τα παραπάνω κάνουν καθαρό ότι η κυβέρνηση βιάζεται να επιβάλει το νέο χαράτσι σε βάρος των εργαζομένων όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες οικονομικές δυσκολίες, αλλά να το διατηρήσει μακροπρόθεσμα, σκοπεύοντας μέσα από το φόρο να καλύπτει την κρατική χρηματοδότηση προς την ασφάλιση. Ομως, ο κύριος τρόπος χρηματοδότησης του συστήματος θα είναι έτσι και αλλιώς οι εισφορές των εργαζομένων. Επί της ουσίας ενταφιάζεται η αρχή της τριμερούς χρηματοδότησης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Το κράτος μέσω της φορολογίας θα καλύπτει μόνο την Πρόνοια και οι συντάξεις θα φορτωθούν αποκλειστικά στις πλάτες των ίδιων των εργαζομένων, όταν βέβαια έχουν εργασία.

Δεν πληρώνουν κράτος και εργοδότες

Ολα αυτά παρουσιάζονται προκλητικά, όταν το ίδιο το κράτος δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του ούτε για τους θεσμοθετημένους πόρους που ήδη προβλέπονται. Ετσι, σύμφωνα με στοιχεία του μέλους της Επιτροπής Δ. Μπούρλου, το δημόσιο μόνο τα τελευταία χρόνια δεν έχει αποδώσει στο ΙΚΑ κεφάλαια ύψους άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ το έλλειμμα που μέχρι στιγμής έχει προκληθεί στο ΙΚΑ από τις εντάξεις σε αυτό των Ταμείων των τραπεζών και ορισμένων πρώην ΔΕΚΟ έχει ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ και κάθε χρόνο προστίθενται και νέα βάρη. Την ίδια στιγμή οι βεβαιωμένες εισφορές που δεν έχουν εισπραχθεί από το ΙΚΑ τα τελευταία χρόνια - πέραν της αδήλωτης εργασίας - ξεπερνούν τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Απ' αυτή την άποψη χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΟΤΕ, ο οποίος προκειμένου να τον ιδιωτικοποιήσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προχώρησαν σε ριζική μείωση του προσωπικού και προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», το κόστος των οποίων φορτώθηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό και στο ΙΚΑ. Σύμφωνα μάλιστα με σχετική επιστολή του Α. Λοβέρδου προς τον ΟΤΕ, το κόστος αυτό την τριετία 2008-2010 φτάνει τα 2,548 δισεκατομμύρια ευρώ από τα οποία τα 142 εκατομμύρια φορτώνονται στο ΙΚΑ και τα υπόλοιπα στον κρατικό προϋπολογισμό, προς δόξαν και ευημερίαν της «Ντόιτσε Τέλεκομ»! Ενώ με 660 εκατομμύρια ευρώ φέσωσαν το ΙΚΑ μέσα από την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», για χάρη της MIG.

Και ενώ στους νέους ιδιοκτήτες των ΔΕΚΟ και στους τραπεζίτες χαρίστηκαν δισεκατομμύρια ευρώ, η κυβέρνηση στοχοποιεί, με πρόσχημα την «ισονομία», τους κοινωνικούς πόρους που εισπράττουν ορισμένα Ταμεία. Οπως ισχυρίστηκε ο πρόεδρος της Επιτροπής, Α. Στεργίου, «οι κοινωνικοί πόροι έχουν κλείσει τον ιστορικό τους κύκλο». Προεξοφλεί ότι δεν πρόκειται για εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά και φωτογραφίζει το αγγελιόσημο (Ταμεία δημοσιογράφων) και τους πόρους υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, ταμεία νομικών, κλπ.

Να μπει «τάξη» απαιτεί ο ΣΕΒ

Τη λήψη άμεσων μέτρων σε βάρος της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης πριν εξεταστεί το ζήτημα της οικονομικής ενίσχυσης ζήτησε ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ, Χ. Κυριαζής. Δίνοντας το στίγμα των απαιτήσεων που έχει ο ΣΕΒ, ο εκπρόσωπός του έκανε λόγο για καταχρήσεις που ροκανίζουν τα αποθεματικά υποδεικνύοντας τις πρόωρες συντάξεις, τις αναπηρικές και το καθεστώς των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ). Απαίτησε ταυτόχρονα «να μπούνε σε τάξη» οι προκλητικές αποκλίσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων και γενικά στους όρους συνταξιοδοτήσεων, ενώ ζήτησε να ενισχυθούν τα Επαγγελματικά Ταμεία και η ιδιωτική ασφάλιση.

Στη συζήτηση επαναδιατυπώθηκαν προτάσεις για μείωση των εργοδοτικών εισφορών σε τομείς της οικονομίας που κρίνεται σκόπιμο να αναπτυχθούν. Και ενώ οι προτάσεις αυτές για παραπέρα απαλλαγή της μεγάλης εργοδοσίας πέφτουν βροχή, η ηγεσία του υπουργείου σχεδιάζει να «πιάσει» την ανασφάλιστη εργασία που ασκείται στον αγροτικό τομέα, στα χωράφια των μικρών και φτωχών γεωργών και στις οικογένειες που δέχονται προσωρινή και περιστασιακή εργασία για τη φροντίδα των παιδιών, των γερόντων, κλπ.