Η απόφαση της κυβέρνησης για κατηγοριοποίηση των αθλημάτων και η αντιμετώπισή τους ακόμα πιο στυγνά με εμπορικά κριτήρια, σαν προϊόντα δηλαδή, αυξάνει τις ταξικές ανισότητες (και) στο χώρο του αθλητισμού. Και προετοιμάζει περισσότερο το έδαφος για μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους από ιδιωτικά συμφέροντα, με στόχο την υπερκερδοφορία τους.

Το ΠΑΣΟΚ, με τις 6 κατηγορίες, δημιουργεί μια ελίτ αθλημάτων και περιθωριοποιεί άλλα. Με αγοραία κριτήρια αποφασίζει ποια έχουν αξία (υποτίθεται) για τον κόσμο και ποια όχι. Εντελώς... συμπτωματικά σ' αμφότερες τις περιπτώσεις κερδισμένη είναι η "ιδιωτική πρωτοβουλία" και χαμένος ο λαός.

Στα γκρουπ που «αγκαλιάζει» το κράτος θα επωμιστεί τις προϋποθέσεις δημιουργίας και διατήρησης ανταγωνιστικού επιπέδου. Ωστε μετά η «αγορά», με το αζημίωτο, να κάνει τη δουλειά της. Τα άλλα παραδίδονται εξαρχής στους ιδιώτες. Οι οποίοι - κανείς δεν το αρνείται - δίνουν μόνο όταν πρόκειται να πάρουν περισσότερα. Ενα ερώτημα λοιπόν είναι γιατί κάποιος επιχειρηματίας να «επενδύσει» στα αθλήματα αυτά («Αθλήματα Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας»); Τι προσδοκά;

Μια απάντηση έχει ήδη δώσει η κυβέρνηση. Θα υπάρχουν «χρηματοδοτήσεις επιμέρους δράσεων στη βάση συγχρηματοδοτικών σχημάτων» ή και «σε επιλεγμένες δράσεις και υποδομές». Λόγου χάρη, θα πληρώνει το κράτος (κεντρικά ή περιφερειακά) την υποδομή και μετά ο επιχειρηματίας θα αναλαμβάνει την εκμετάλλευσή της... 'Η θα αναλαμβάνονται αθλητικές διοργανώσεις που θα πλαισιώνονται και με άλλες (κερδοφόρες) δράσεις.

Δεν αποκλείεται όμως να υπάρχουν και άλλα. Τι εμποδίζει, και τυπικά απόντος του κράτους, π.χ. στα μαχητικά αθλήματα την οικονομική στήριξη να αναλάβουν άνθρωποι του υποκόσμου. Και με βιτρίνα τον αθλητισμό, στην ουσία να ανανεώνουν το δυναμικό για τις μπίζνες τους;

Ο ισχυρισμός του νοικοκυρέματος, του ελέγχου και της εξοικονόμησης πόρων (λόγω υποτίθεται έλλειψης χρημάτων) είναι τουλάχιστον προσχηματικός και έωλος. Υπάρχουν (και αν χρειάζεται μπορούν να συμπληρωθούν) διαδικασίες διαπίστωσης παρανομιών ή παρατυπιών - από πρόσωπα ή σύνολα - και επιβολής ποινών. Η μη εφαρμογή τους αφορά τη πολιτική βούληση... Δεν μπορεί - περιμένοντας κάποιος να το δεχτεί σοβαρά - να επικαλείται έλλειψη χρημάτων για κάποιο άθλημα, όταν περισσεύουν για να χαρίζονται χρέη αθλητικών εταιρειών κλπ. Δεν είναι ότι δεν έχεις, είναι πού επιλέγεις να δώσεις...