«8η Μάρτη 2010. Τιμούμε μαχητικά τα 100 χρόνια καθιέρωσης της Διεθνούς Μέρας Γυναικών. 100 χρόνια αγώνων του εργατικού, γυναικείου και λαϊκού κινήματος για την ισοτιμία των γυναικών.

Εργαζόμενοι,

Το 1910 στην Κοπεγχάγη η Γερμανίδα Κλάρα Τσέτκιν, στη Β΄ Διεθνή Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών, προτείνει και γίνεται αποδεκτό, η 8η Μάρτη να οριστεί ως Διεθνής Μέρα Γυναικών. Η ματωμένη απεργία των εργατριών στη Νέα Υόρκη, στις 8 Μάρτη του 1857, γράφεται στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Γίνεται μέρα αγώνα για τα προβλήματα των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Στην πορεία των 100 χρόνων, χιλιάδες γυναίκες αγωνίστριες, επώνυμες και ανώνυμες, επέλεξαν το δρόμο του οργανωμένου αγώνα, της ρήξης με την πολιτική της εκμετάλλευσης, της αντίστασης στο σύστημα που τρέφεται αναπαράγοντας και πολλαπλασιάζοντας την ανισοτιμία στις γυναίκες της τάξης μας. Χιλιάδες γυναίκες, συμμετέχοντας στο λαϊκό κίνημα και στους εργατικούς αγώνες, ανάγκασαν το καπιταλιστικό σύστημα να παραχωρήσει κατακτήσεις στην εργατική και λαϊκή οικογένεια.

Κατακτήσεις που ήταν σημαντικές για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στη χώρα μας αλλά που ποτέ δεν κάλυψαν τις πραγματικές ανάγκες τους και φυσικά συνέχισαν να συντηρούν τη γυναικεία ανισοτιμία και εκμετάλλευση. Αντίθετα, στις χώρες που οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, η γυναίκα γνώρισε στην πράξη πως η κατάκτηση της ισοτιμίας είναι σύμφυτη με το σοσιαλιστικό σύστημα, που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μπορεί να παρέχει δομές και υπηρεσίες που πραγματικά υποστηρίζουν τη γυναίκα, την ελευθερώνουν.

Σήμερα που το κεφάλαιο και τα κόμματα που το υπηρετούν θέλουν να ρίξουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στα λαϊκά στρώματα, στην εργατική τάξη, η γυναίκα και η μητρότητα στραγγαλίζονται στο όνομα της γυναικείας ισοτιμίας, της ευελιξίας και της ασφάλειας. Ολα για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Με το βούρδουλα απαιτούν όλη η οικογένεια να είναι στη δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ, με ελάχιστα δικαιώματα.

Οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ έβαλαν και βάζουν όλη την αντιλαϊκή μαεστρία τους για να καταργήσουν ό,τι θετικό υπήρχε για τη γυναίκα έτσι που χειροτερεύοντας τη θέση της να χειροτερεύουν συνολικά τη θέση της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Να τη μετατρέψουν σε ένα πολυμηχάνημα που θα γεννάει παιδιά, θα δουλεύει ως τα 65, μπορεί και παραπάνω, θα δέχεται όλες τις μορφές απασχόλησης - εκμετάλλευσης, θα καλύπτει την έλλειψη δομών Πρόνοιας, θα φορτώνεται δυσβάσταχτα βάρη και θα δέχεται παθητικά το τσουνάμι της αντιλαϊκής επίθεσης που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. έχουν στήσει βιομηχανία προπαγάνδας και τρομοκρατίας για να δεχτούμε να σκάψουμε μόνες μας το λάκκο που θέλουν να μας θάψουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες ότι με άλλους χειρισμούς ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ φανερά και απροκάλυπτα πλέον υπερασπίζονται τις θέσεις και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, γυρίζουν τις μυλόπετρες που προορίζονται για να αλέσουν τις σάρκες μας.

Εργαζόμενοι - εργαζόμενες,

Ψηλά τα λάβαρα του αγώνα.

Να μην επιτρέψουμε να σαρώσουν ό,τι απέμεινε από τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, την κατάργηση του 14ου και 13ου μισθού. Να εμποδίσουμε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τη μετατροπή της σύνταξης σε προνοιακό επίδομα, τον αποχαρακτηρισμό των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, την καρατόμηση των αναπηρικών συντάξεων, την υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση όλων των δομών Υγείας, τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών μας ταμείων.

Να μη νομιμοποιήσουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αυξάνει τα όρια ηλικίας στις γυναίκες και άντρες του δημόσιου τομέα από 5 μέχρι 17 χρόνια.

Η συναίνεση και η υποταγή στην πολιτική που αφαιρεί δικαιώματα και κατακτήσεις, στην πολιτική που φορτώνει τα βάρη στις πλάτες τις δικές μας και της οικογένειάς μας, δε μας ταιριάζει. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες, τις άνεργες, όλες τις γυναίκες να συσπειρωθούν στα ταξικά συνδικάτα. Να συμβάλουν στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στο δυνάμωμα του μετώπου με τις αγρότισσες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις μετανάστριες.

Με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να διεκδικήσουμε:

• Δημόσιο υποχρεωτικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης για όλους.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά.
• Υπογραφή Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας που να ικανοποιούν τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες.
• Σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους και όλες με αμοιβές που απηχούν τις αυξημένες ανάγκες μας: Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο.
• Μείωση του συντάξιμου χρόνου των γυναικών στα 55 και για τα βαριά και ανθυγιεινά στα 50 ή στα 30 χρόνια δουλειάς, ανεξάρτητα από όριο ηλικίας.
• Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, εξειδικευμένο για την προστασία της γυναίκας. Πρόληψη με βάση τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού της.
• Ολοκληρωμένα μέτρα προστασίας των άνεργων γυναικών. Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού. Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Επιδότηση των νέων ανέργων χωρίς καμιά προϋπόθεση.
• Κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού, δωρεάν κρατικούς και σύγχρονους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
• Ολοκληρωμένο δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Μέτρα που θα συμβάλουν στη βελτίωση της ζωής της γυναίκας, στην αύξηση του ελεύθερου χρόνου της.
• Πρόληψη - αντιμετώπιση επαγγελματικών ασθενειών.
• Προστασία της μητρότητας και της υγείας όλων των γυναικών στην αναπαραγωγική ηλικία.
• Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες και τις μετανάστριες.

Δευτέρα 8 Μάρτη 2010. Ολες και όλοι στη συγκέντρωση - συλλαλητήριο στις 6.30 το απόγευμα στο Πεδίον του Αρεως».