Την ίδια στιγμή που το ΥΠΕΧΩΔΕ σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων προχωρά με γοργούς ρυθμούς στη διατύπωση και υλοποίηση σχεδίων τσιμεντοποίησης και του τελευταίου τετραγωνικού μέτρου πρασίνου της Αθήνας ή της αποψίλωσης από παραδοσιακούς οικισμούς όπως τα προσφυγικά στη Λ. Αλεξάνδρας, υπάρχουν εκείνες οι δυνάμεις σε αυτή την πόλη που δε μένουν με τα χέρια σταυρωμένα.

Εχοντας την αρνητική εμπειρία του παρελθόντος από τα διάφορα σχέδια «ανάπλασης» (βλέπε Πάρκο Ελευθερίας) συντονίζουν τη δράση τους μέσα από τους φορείς τους και με διάφορες μικρές ή μεγάλες κινητοποιήσεις προσπαθούν να «σώσουν οτιδήποτε και αν σώζεται».

Η επιτυχία ή όχι αυτού του αγώνα για την προστασία των τελευταίων ελεύθερων χώρων της πρωτεύουσας, εξαρτάται στο μεγαλύτερο βαθμό από τη μαζικοποίηση αυτών των αγώνων και τη σύσταση ενός μαχητικού κινήματος. Εξαρτάται από το αν θα μπορούμε να μιλάμε όχι για «κάποιους» κατοίκους, αλλά για «τους» κατοίκους.