Με την εκδήλωση, το Κόμμα απαντά στο διαχρονικό δίλημμα που θέτει ο καπιταλισμός στους καλλιτέχνες: Αν θα μετατραπούν οι ίδιοι σε υπαλλήλους της οπτικοακουστικής βιομηχανίας και τα έργα τους σε εμπορευματικά προϊόντα του ή θα επιλέξουν το δρόμο της ρήξης με την κυρίαρχη, αλλά ιστορικά ξεπερασμένη και σάπια αστική κουλτούρα.
Οι προτάσεις του Κόμματος δείχνουν την πραγματική διέξοδο των δημιουργών που προβληματίζονται με τις καταστροφικές συνέπειες της επίθεσης του κεφαλαίου στην κοινωνία και την τέχνη. Αυτή τη διάσταση υπογραμμίζει το ΚΚΕ, συνοδεύοντας την πρόσκλησή του με την πάντα επίκαιρη ρήση του Ντιντερό: «Η Τέχνη δεν έχει καμία υποχρέωση να είναι προνόμιο για τους ακαμάτηδες, οφείλει να έχει κοινωνική αποστολή και χρησιμότητα».