ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Εντείνεται η φοροεπίθεση σε βάρος των εργαζομένων...

...στο απυρόβλητο τα φορολογικά προνόμια του κεφαλαίου

Σάββατο 3 Απρίλη 2010 - Κυριακή 4 Απρίλη 2010

Ψηφίζεται μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα το φορολογικό νομοσχέδιο, ένα νομοθέτημα με το οποίο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλείνει τον πρώτο κύκλο της επίθεσης που έχει δρομολογήσει ενάντια στο εισόδημα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το αρχικό χρονοδιάγραμμα προέβλεπε ότι η ψήφισή του θα γινόταν μέσα στην επόμενη βδομάδα, ωστόσο, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε επιμέρους τροπολογίες των διατάξεών του, με αποτέλεσμα η ημερομηνία της ψηφοφορίας να έχει ήδη μετατεθεί για τις 14 του Απρίλη. Σαφής στόχος της κυβέρνησης με το φορολογικό, όπως αποκάλυψαν και οι βουλευτές του ΚΚΕ κατά τη συζήτησή του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, είναι να αυξήσει ακόμα περισσότερο τη φορολογική αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων, να εντείνει το φοροκυνηγητό των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιτηδευματιών και ταυτόχρονα να ενισχύσει παραπέρα την πολιτική των φοροαπαλλαγών και της φοροαποφυγής του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του νομοσχεδίου διαπερνά ολόκληρο το σχετικό κείμενο και συγκεκριμένα:

Πρώτο: Δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα και το πρώτο κλιμάκιο εξακολουθεί να παραμένει στο απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο των 12.000 ευρώ.

Δεύτερο: Στην πραγματικότητα καταργείται ακόμα και το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, μια και η κυβέρνηση το συνδέει με την υποχρέωση των φορολογουμένων να προσκομίζουν αποδείξεις ίσες με το 10% για το μέρος του εισοδήματος μέχρι 12.000 ευρώ και 30% για από εκεί και πέρα.


Τρίτο: Η κυβέρνηση όχι μόνο μειώνει ακόμα περισσότερο τους συντελεστές φορολόγησης των κερδών, αλλά δεν τόλμησε να αυξήσει καν το συντελεστή φορολόγησης προσωπικών εισοδημάτων πάνω από 100.000 ευρώ πέραν του 45%.

Τέταρτο: Καθιερώνει τεκμαρτά εισοδήματα, τα οποία όχι μόνο δε συμβάλλουν στην αποκάλυψη της φοροδιαφυγής, που πράγματι υπάρχει σε γιγαντιαίες διαστάσεις στους κόλπους των μεγαλοεισοδηματιών, αλλά προαναγγέλλει την επιβολή φόρων για ανύπαρκτα εισοδήματα, ειδικά σε νέους εργαζόμενους που ζουν ανεξάρτητα από τις οικογένειές τους.

Τα βασικά τεκμήρια προβλέπουν «αντικειμενικό εισόδημα» για:

Πέμπτο: Η κυβέρνηση διατηρεί το αίσχος της φορολόγησης των αποζημιώσεων εργαζομένων από απόλυση, όπως επίσης και το εφάπαξ που δικαιούνται όσοι συνταξιοδοτούνται. Μετά το θόρυβο που προκάλεσε η συγκεκριμένη διάταξη, το νομοσχέδιο προβλέπει απαλλαγή για ποσά μέχρι 60.000 ευρώ, ενώ για μεγαλύτερα ποσά καθιερώνεται συντελεστής 10% (μέχρι τις 100.000 ευρώ), 20% για το τμήμα 100-150 χιλιάδες ευρώ και 30% για τα μεγαλύτερα ποσά.

Εκτο: Ο φορολογικός συντελεστής στα επιχειρηματικά κέρδη μειώνεται σταδιακά από 25% σε 20%. Η υπαγωγή στη φορολογική κλίμακα των διανεμόμενων κερδών στους μετόχους είναι στάχτη στα μάτια. Για παράδειγμα, οι μετοχές των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο μετοχών κατέχονται σε ποσοστό πάνω από 50 από ξένους λεγόμενους επενδυτές που δηλώνουν έδρα σε κράτη με τα οποία υπάρχουν «διακρατικές συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας» και οι οποίοι δεν πληρώνουν δεκάρα τσακιστή, όπως ακριβώς έκαναν και στο παρελθόν. Τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα και για τους «ντόπιους» κεφαλαιοκράτες.

Εβδομο: Η περιβόητη φορολόγηση των διανεμόμενων μερισμάτων αποτελεί ακόμα μία κυβερνητική κοροϊδία. Για να συνειδητοποιήσει μάλιστα κάποιος το μέγεθος της κυβερνητικής κοροϊδίας και εξαπάτησης, σημειώνεται ότι: Το συνολικό κονδύλι που εμφανίζεται στο «στατιστικό δελτίο φορολογικών δεδομένων του 2008», ως αυτοτελής φορολόγηση μερισμάτων είναι όλο κι όλο της τάξης των ...2,35 δισ. ευρώ (!) ή το 2,5% ολόκληρου του φορολογητέου εισοδήματος του 2008. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι και με αυτό το μέτρο τη νύφη θα την πληρώσουν κάποιες χιλιάδες μικροαποταμιευτές που διαθέτουν 200-300 μετοχές και οι οποίοι μπορεί να εισπράττουν (αν εισπράττουν) μερίσματα της τάξης των 300-400 ευρώ το χρόνο. Οι άλλοι, τα μεγάλα ψάρια και οι εταιρείες διαχείρισης χαρτοφυλακίων, προστατεύονται από άλλες ρυθμίσεις και δεν πρόκειται να πληρώσουν παραπάνω φόρους ούτε δεκάρα τσακιστή. Γι' αυτό άλλωστε και έχουν λουφάξει και δε βγάζουν τσιμουδιά.

Ογδοο: Από τη λεγόμενη «ενιαία κλίμακα φορολόγησης» εξαιρούνται οι τόκοι καταθέσεων και οι τόκοι από ομόλογα, σε όφελος των τραπεζών και άλλων μερίδων της πλουτοκρατίας. Να σημειωθεί ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος από τα κέρδη του τραπεζικού κεφαλαίου προέρχεται από τόκους και βέβαια φορολογείται «αυτοτελώς».

Ενατο: «Επαναπατρισμός κεφαλαίων» αντί συμβολικού φόρου 5%. Είναι η απόλυτη πρόκληση με τη χορήγηση φορολογικής αμνηστίας σε κάθε είδους και προέλευσης κεφάλαια, προκειμένου να ενισχυθεί και η επάρκεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε όφελος της κεφαλαιοκρατίας στην ολότητά της. Στην πραγματικότητα πρόκειται για «ξέπλυμα χρήματος». Σε περίπτωση που μέσα σε δυο χρόνια τα κεφάλαια αυτά «επενδυθούν», θα τους γυρίσουν πίσω και το μισό φόρο, δηλαδή ακόμη 2,5%. Η κυβέρνηση τους δίνει τη δυνατότητα να τα δηλώσουν τώρα και να τα αφήσουν στο εξωτερικό με αντίτιμο 8%.

Δέκατο: Εξω από κάθε τεκμήριο ήταν και παραμένει η δημιουργία Ανώνυμων Εταιρειών, η αγοραπωλησία μετοχών, η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο επιχειρήσεων.

Ενδέκατο: Απαλλάσσονται από κάθε φόρο τα κέρδη από αγοραπωλησίες μετοχών στο Χρηματιστήριο με τη μοναδική προϋπόθεση ότι οι μετοχές δε θα μεταβιβαστούν για ένα τρίμηνο. Στην εποχή των «ελλειμμάτων» ο φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές παραμένει στο συμβολικό 1,5 τοις χιλίοις.

Δωδέκατο: Νέες φοροαπαλλαγές στο όνομα της διατήρησης θέσεων εργασίας. Το μπόνους διαμορφώνεται σε μείωση του συντελεστή φορολογίας κερδών κατά 2 μονάδες και αφορά επιχειρήσεις που δηλώνουν μείωση του τζίρου για τρία στη σειρά χρόνια.

Δέκατο τρίτο: Εκπτώσεις στα φορολογητέα κέρδη επιχειρήσεων που δηλώνουν δαπάνες για «έρευνα και τεχνολογική καινοτομία» με τη δημιουργία «αφορολόγητου αποθεματικού».


Ο. Τ.