Τα επίσημα στοιχεία των πολυεθνικών επιχειρήσεων - όπως και πολλών μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων που έχουμε δημοσιεύσει- αποκαλύπτουν πως όσο αυξάνονται οι ρυθμοί ανάπτυξης και μεγαλώνει η πίτα του πλούτου (ΑΕΠ) τόσο μεγαλώνουν και τα κέρδη και υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο. Και ενώ θα περίμενε κανείς να δει - σε καιρούς που οι ρυθμοί ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας επιταχύνονται - περιορισμό της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, βιώνουμε ακριβώς το αντίθετο. Η καθημερινή πραγματικότητα, αποδεικνύει πως όλο το μερίδιο από την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας το καρπώνονται οι μεγιστάνες του πλούτου, κάνοντας επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί»;

Τη δεύτερη όψη της «παγκοσμιοποίησης» σκιαγραφούν ανάγλυφα και οι επίσημες ανακοινώσεις των ίδιων των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, για την κερδοφορία τους το οικονομικό έτος 1999 αλλά και το 2000, που μεταδόθηκαν μέχρι στιγμής από τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων. Σύμφωνα με τον πίνακα που επεξεργάστηκε ο «Ρ» (για τα έτη 1998 και 1999 ή το τρίμηνο, εξάμηνο και ενιάμηνο του 1999 και 2000), προκύπτει ένα μέσο ποσοστό αύξησης (αθροίσαμε τα κέρδη του 1999 καθώς και του α' τριμήνου, εξαμήνου και εννιαμήνου 2000 και τα διαιρέσαμε με τα κέρδη του 1998 καθώς και του α' τριμήνου, εξαμήνου και εννιαμήνου 1999) κατά 499%.

Επίσης, οι επικεφαλής των πολυεθνικών που πάσχιζαν και πασχίζουν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στην «παγκοσμιοποιημένη» οικονομία, δεν κρύβουν τις προθέσεις τους να αξιοποιήσουν τη σοδειά υπερκερδών για εξαγορές άλλων επιχειρήσεων. Εννοείται, δε, πως η αύξηση της παραγωγής, της παραγωγικότητας, των πωλήσεων και τα κερδών, δεν πρόκειται να αξιοποιηθούν για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των λαών της Γης, αλλά για τη μεγιστοποίηση του μονοπωλιακού υπερκέρδους. Αυτό σημαίνει ότι τις συγχωνεύσεις και εξαγορές που πραγματοποιούν ή προγραμματίζουν οι πολυεθνικές, τις συνδυάζουν με μαζικές απολύσεις (εντατικοποίηση της εργασίας και του βαθμού εκμετάλλευσης), οξύνοντας έτσι το πρόβλημα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι πολυεθνικές και τα κάθε είδους «τσιράκια» τους, ευθύνονται επίσης για τη βάναυση παραβίαση στοιχειωδών δημοκρατικών κατακτήσεων και ελευθεριών σε διάφορες χώρες και για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, που έπεσαν την τελευταία περίοδο θύματα στις εστίες των πολεμικών συγκρούσεων που οι ίδιες προκάλεσαν, για να εξασφαλίσουν νέες παραγγελίες όπλων και οπλικών συστημάτων.

Σε ό,τι αφορά τη βίαια παραβίαση στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών και κατακτήσεων των εργαζομένων και των λαών της Γης, δείγμα γραφής αποτελούν τα πακέτα μέτρων που εφαρμόζονται διεθνώς (δραστικές περικοπές των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα με στόχο το ξήλωμα του λεγόμενου «κράτους πρόνοιας», η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με τις ιδιωτικοποιήσεις ή «αποκρατικοποιήσεις» ή «μετοχοποιήσεις») τα βιώνουμε και στην Ελλάδα και δικαιολογούνται με την επίκληση των αντιδραστικών θέσεων και απόψεων, ότι δήθεν «δημοκρατία και ανάπτυξη δε συμβιβάζονται»! Αποκορύφωμα της αποθράσυνσης των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, στην κατεύθυνση ωμής παραβίασης στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων, κατακτήσεων και ελευθεριών, αποτελούν και οι εξελίξεις στη γειτονική ΟΔ Γιουγκοσλαβίας το τελευταίο δεκαεξάμηνο, που άρχισαν με το βρώμικο πόλεμο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων και των εταίρων της ΕΕ (με πρόσχημα τη διαφύλαξη των... ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Γιουγκοσλαβία) και κορυφώθηκαν φέτος με τον εξαναγκασμό του Μιλόσεβιτς σε παραίτηση και την εγκαθίδρυση κυβέρνησης της αρεσκείας των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ας αφήσουμε και πάλι τα τηλεγραφήματα των διεθνών πρακτορείων να μας σκιαγραφήσουν την τρίτη - και πιο αποκρουστική όψη - της «παγκοσμιοποίησης».

Εχουμε λοιπόν και λέμε:

Πρώτον, το τηλεγράφημα του ΑΠΕ αριθμός 43 που μεταδόθηκε από το Λονδίνο στις 19 Οκτώβρη 2000, επικαλείται στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) για να μας πληροφορήσει ότι «τουλάχιστον 100.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων σ' ολόκληρο τον κόσμο, τους τελευταίους δώδεκα μήνες», Στην έκθεσή του για την ισορροπία των δυνάμεων παγκοσμίως (Στρατιωτική ισορροπία 2000 - 2001), το IISS επισημάνει ότι στη διάρκεια της περιόδου αυτής (τελευταίο δωδεκάμηνο):

• «Συνεχίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις και οι εμφύλιοι πόλεμοι στην Αφρική, στη νοτιοανατολική Ασία (κυρίως στην Ινδονησία), στη Λατινική Αμερική (ιδιαίτερα στην Κολομβία) και στη Μέση Ανατολή, όπου η ειρηνευτική διαδικασία αντιμετωπίζει προβλήματα», χωρίς βέβαια να αναφέρει ποιοι και για ποιο λόγο προκάλεσαν τις πολεμικές συγκρούσεις.
• Οι πωλήσεις όπλων το 1999 έφτασαν τα 53,4 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι δαπάνες όπλων παγκοσμίως κυμάνθηκαν στα επίπεδα του 1998, περίπου στα 809 δισεκατομμύρια δολάρια.

Δεύτερον, η Εκθεση του Οργανισμού Τροφίμων του ΟΗΕ (FAO) που δημοσιεύτηκε φέτος, δε μας πληροφορεί μόνο για την αύξηση του αριθμού των κατοίκων της Γης που πεινάνε ή και πεθαίνουν από την πείνα, αλλά και ότι «η διατροφική ανασφάλεια είναι μεγαλύτερη στην υποσαχάρια Αφρική, όπου 19 από τις 46 χώρες εμφανίζουν έλλειμμα διατροφής άνω των 300 kc (κιλοκαλορί) ημερησίως». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επισήμανση των συντακτών της έκθεσης του FAO, ότι «εκεί (σ.σ. στην υποσαχάρια Αφρική) βρίσκεται η πλειοψηφία των φτωχότερων και πλέον κατεστραμμένων από τις συγκρούσεις χωρών του κόσμου, όπου η έκταση του φαινομένου του υποσιτισμού είναι μεγάλη και όπου οι προοπτικές ταχείας οικονομικής ανάπτυξης είναι περιορισμένες».

Συνολικά, 24 χώρες - εκ των οποίων οι 18 στην Αφρική - αντιμετωπίζουν «σοβαρές δυσκολίες» σχετικά με τη διατροφή του πληθυσμού τους: Μοζαμβίκη, Σομαλία, Αϊτή, Αφγανιστάν, Τσαντ, Αγκόλα, Λιβερία, Κένυα, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σιέρα Λεόνε, Μπουρούντι, Νιγηρία, Ζιμπάμπουε, Ζάμπια, Ρουάντα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Υεμένη, Μπανγκλαντές, Μογγολία, Μαδαγασκάρη, Τανζανία, Βόρεια Κορέα, Αιθιοπία και Ερυθραία. Ο χρόνιος υποσιτισμός έχει αγκάλιασε και τις περισσότερες από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αφού το ποσοστό των υποσιτιζόμενων, κυμαίνεται από 5% μέχρι και 20% (Αρμενία, Γεωργία, Τατζικιστάν και Αζερμπαϊτζάν).

Ενός κακού μύρια έπονται...

Ετσι, η πολυδιαφημισμένη «παγκοσμιοποίηση» - που υποτίθεται θα έφερνε καλύτερες μέρες στους λαούς του κόσμου - ήρθε να επιβεβαιώσει με το δικό της τρόπο τη ρήση «ενός κακού μύρια έπονται». Και στην προκειμένη περίπτωση, αυτό το «ένα» - αλλά μεγάλο - κακό, ήταν η ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, συνέπεια της οποίας ήταν και είναι:

• Τα χιλιάδες παιδιά της Ρουμανίας - και όχι μόνο - που αντί να πηγαίνουν στο σχολείο και να παίζουν, έχουν κατακλύσει τους δρόμους και ζητιανεύουν. Οπως μας πληροφορεί το τηλεγράφημα του ΑΠΕ αριθμός 137 στις 15 Νοέμβρη 2000, τα παιδιά αυτά αυξάνονται και πληθύνονται και εκείνοι που συνέβαλαν ή συναίνεσαν σ' αυτό το φαινόμενο, τώρα κυκλοφορούν με τη μάσκα του «προστάτη των παιδιών» με την εφαρμογή διαφόρων «προγραμμάτων» επιστροφής των παιδιών (που ζουν στους δρόμους της Ρουμανίας) στις οικογένειές τους, τα οποία όμως, είναι καταδικασμένα σε αποτυχία.
• Η δολοφονία χιλιάδων και ο τραυματισμός δεκάδων χιλιάδων Γιουγκοσλάβων στρατιωτών και απλών πολιτών, στη διάρκεια των περσινών αμερικανοΝΑΤΟικών αεροπορικών βομβαρδισμών «ανθρωπιστικού χαρακτήρα», σε συνδυασμό με την καταστροφή της παραγωγικής βάσης και υποδομής της γειτονικής χώρας που οδήγησε στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες Γιουγκοσλάβους. Τώρα, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί σύμμαχοι και οι εταίροι τους στην ΕΕ (μεταξύ αυτών και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) που βομβάρδιζαν επί 4 μήνες, κυκλοφορούν με το μανδύα του «καλού Σαμαρείτη» που προσφέρει... βοήθεια για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης (από τους βομβαρδισμούς) Γιουγκοσλαβίας.

Στα πλαίσια αυτά, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία (και το «Αθηναϊκό»), μας βομβαρδίζουν καθημερινά με ειδήσεις και πληροφορίες του τύπου:

• Οι κυβερνήσεις των 7 πλουσιότερων χωρών μαζί με την κυβέρνηση της Ρωσίας, αποφάσισαν - λέει - «να βοηθήσουν οικονομικά τη Γιουγκοσλαβία» τώρα που απομακρύνθηκε από την εξουσία το «τυραννικό» καθεστώς Μιλόσεβιτς, ώστε να προχωρήσει ο «εκδημοκρατισμός» στη χώρα από τη νέα κυβέρνηση υπό τον Κουστουνίτσα.
• Οικονομική «βοήθεια» ύψους 15 εκατ. δολαρίων πρόσφερε η ελληνική κυβέρνηση (τη σχετική επιταγή έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Γιουγκοσλαβία), για να ακολουθήσει στη συνέχεια η επίσκεψη Παπαντωνίου με ομάδα 43 επιχειρηματιών που σαν τα «κοράκια» εκδήλωσαν ενδιαφέρον να επενδύσουν τα κέρδη τους - με το αζημίωτο - στην ανασυγκρότηση της Γιουγκοσλαβίας
• Η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν μέχρι το τέλος του έτους 100 εκατ. κιλοβατώρες στη Σερβία, αξίας περίπου 15 εκατ. δολαρίων, όπως προβλέπει σχετική συμφωνία που υπεγράφτηκε μέσα στη βδομάδα στο Βελιγράδι.
• Η παροχή «οικονομικής βοήθειας» από την ΕΕ και μέσω των κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης των Βαλκανίων, δέσποσαν στην καθιερωμένη ετήσια συζήτηση για τον κοινοτικό προϋπολογισμό, με τη δέσμευση μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που θα διατεθούν για τον «εκδημοκρατισμό» και την «ανασυγκρότηση».