Στη Βενεζουέλα θα πάει τον ακροατή η εκπομπή «Από τη σμίλη στον Γουτεμβέργιο» στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ στα FM», παρουσιάζοντας το βιβλίο «Το δίλημμα της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας» του Δημήτρη Καλτσώνη (εκδ. «Ξιφαράς»). Η εκπομπή θα μεταδοθεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι.

Ο υπότιτλος ξεκαθαρίζει τον προσανατολισμό. Πρόκειται για το κράτος και το δίκαιο της Βενεζουέλας του Ούγκο Τσάβες. Αυτή η Βενεζουέλα έχει συγκεντρώσει τα τελευταία δέκα χρόνια την προσοχή, αλλά και τα πυρά λόγω των σημαντικών κοινωνικών μεταβολών που πραγματοποιήθηκαν εκεί. Στο βιβλίο εξετάζεται πόσο βαθιές είναι αυτές οι αλλαγές, που ενσάρκωσαν τόσες ελπίδες στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, κατά πόσον είναι σοσιαλιστικές. Παρ' όλο που εξετάζεται η βενεζουελάνικη κοινωνία από τη σκοπιά του νομικού/ συνταγματικού εποικοδομήματος, το βιβλίο είναι γραμμένο σε ζωντανή, προσιτή γλώσσα, που επιτρέπει στον αναγνώστη να ρίξει μια διεισδυτική, εμπεριστατωμένη ματιά στις εξελίξεις στη Βενεζουέλα από το 1998, σε σύνδεση με τα τεκταινόμενα των άλλων λατινοαμερικανικών κρατών και ενσωματωμένα στη γενικότερη παγκόσμια κοινωνική - οικονομική κίνηση. Παίρνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία σε μιαν αντικειμενική διαλεκτική προσέγγιση, ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι - προς το παρόν τουλάχιστον - η μπολιβαριανή δημοκρατία έκανε βήματα προοδευτικά, φιλολαϊκά, μένοντας, ωστόσο, στα πλαίσια μιας αστικής δημοκρατίας και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σοσιαλιστική. Λείπουν τα στοιχεία της ριζικής απαλλοτρίωσης των βασικών μέσων παραγωγής, αφήνοντας πολλά ακόμα στα χέρια της αστικής τάξης. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει η Αννεκε Ιωαννάτου.

Στον Πάμπλο Πικάσο θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 11.00-01.00 στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Στον τόσο πλήρη από συγκλονιστικά γεγονότα 20ό αιώνα, ο Πάμπλο Πικάσο υπήρξε το ζωντανό «μάτι» που προσέφερε στην ανθρωπότητα τις εμπειρίες του καιρού του παρατηρημένες και μεταμορφωμένες. Ο Πικάσο έζησε τον 20ό αιώνα με ένταση και αντικαθρέφτισε κάθε στιγμή του τόσο με την Τέχνη του, όσο και με την προσχώρησή του στο κομμουνιστικό κίνημα και στον αγώνα για την ειρήνη.

Ηθελε να ζωγραφίζει τον κόσμο, όχι όπως τον «έβλεπε», αλλά όπως τον σκεπτόταν και χωρίς να αρνηθεί τον ρεαλισμό άρχισε με την αναζήτηση μιας άλλης τεχνικής, την αναζήτηση εκείνου που κρυβόταν κάτω από αυτό που φαινόταν. Ο Πάμπλο Πικάσο δημιούργησε μια καινούρια οπτική «γλώσσα», ερχόμενος σε ρήξη με καλλιτεχνικούς κανόνες αιώνων, όμως αυτή του η πορεία ήταν διαλεκτικά δεμένη με την «προέλευσή» του και προβαλλόταν ταυτόχρονα στο μέλλον. Είναι παραστατικός, αλλά όχι αφηρημένος, κάθε «μοτίβο» του έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο, δεν είναι παρά η αρχέγονη γλώσσα των ανθρώπων, έτσι όπως έχει «χαραχτεί» στο υποσυνείδητό μας, μιας και από τους βονάσους της Αλταμίρας ως τους ταύρους της Γκουέρνικα υπάρχουν αιώνες αδιάκοπης ανθρώπινης ιστορίας.

Ο Πάμπλο Πικάσο που απαθανάτισε τον «Ανθρωπο με το Γαρύφαλλο», τον Νίκο Μπελογιάννη, ο ζωγράφος που ήταν αρκετό ένα μόνο έργο του, το «Περιστέρι», για να χαρίσει σε εκατομμύρια ανθρώπους τη γαλήνη και την ελπίδα, γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 Οκτώβρη 1881 και «έφυγε» στις 8 Απρίλη 1973.