Ετσι δένεται τ' ατσάλι...
Τρίτη 18 Μάη 2010

Χιλιάδες οι φοιτητές και οι φοιτήτριες. Με νεανική ορμή, ενθουσιασμό αλλά και αυστηρά μέτρα περιφρούρησης: «Εδώ δε χωράνε προβοκάτσιες».

«Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά - εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», ήταν το σύνθημα που ξεχώριζε και φώναζαν με πάθος. Παιδιά λαϊκών οικογενειών, βγήκαν ξανά στο δρόμο, οπλισμένα με την πείρα που κερδίζουν καθημερινά, από το αντάμωμά τους με την εργατική τάξη και τους ταξικούς αγώνες. «Δουλειά για όλους - μόρφωση - υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» φώναζαν, αναδεικνύοντας ότι η μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας πρέπει να γίνει υπόθεση πάνω απ' όλα των ίδιων των εργαζομένων.

Με μια δυναμική πορεία έφτασαν από τα Χαυτεία στο Πεδίον του Αρεως και παρατάχτηκαν στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με παλμό, αγωνιστικότητα και συνεχή συνθήματα σε όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης. Το ίδιο και στην πορεία. Εισέπραξαν πολλά χειροκροτήματα από ανθρώπους που βρίσκονταν στα πεζοδρόμια. Μέγας ενθουσιασμός όταν, φτάνοντας στη συμβολή των οδών Πατησίων και Πανεπιστημίου, διαπιστώνουν ότι ήδη η πορεία έχει «κλείσει» τον κύκλο και η ουρά της βρίσκεται ακόμη στο Πεδίον του Αρεως. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό το συλλαλητήριο είναι μεγαλειώδες. Τα συνθήματα ακούγονται πλέον πιο βροντερά, οι κόκκινες σημαίες τους κυμάτιζαν ακόμα πιο ψηλά. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης προχωρά με περισσότερη πίστη, αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό.



*

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ


ΠΑΤΗΣΙΩΝ