Τα αίμα του ποιητή | ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Οπτικό ποίημα χωρισμένο σε επεισόδια, δοκίμιο κινηματογραφικό και μανιφέστο αισθητικής, η παρθενική ταινία του Ζαν Κοκτώ, που εκτός από πολυσχιδής καλλιτέχνης υπήρξε, ως άνθρωπος των γραμμάτων και του πνεύματος, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας από το 1955 έως τον θάνατό του το 1963.

Η ταινία περιέχει στιγμές ανατρεπτικής ομορφιάς και ευρήματα που σημάδεψαν ανεξίτηλα την τέχνη του κινηματογράφου. Περιέχει, επίσης, εφέ και τεχνικές που πρωτοδοκιμάστηκαν εκεί όπως η χρήση της αργής και της ανάποδης κίνησης, το χτίσιμο των τοίχων στο πάτωμα του στούντιο και η ύπαρξη αφηγητή.

Το φιλμ βασίζεται στην προσωπική μυθολογία του καλλιτέχνη και συνιστά τη ρομαντική προσωπογραφία του ποιητή που επιθυμεί την αθανασία, αλλά επειδή είναι δέσμιος της ίδιας του της δημιουργικότητας, απαιτείται να περάσει μέσα από τον καθρέφτη - από την έμπνευση και τη δημιουργία - σε έναν μακρινό, προσωπικό, ονειρικό κόσμο. Οι κριτικοί της εποχής χαρακτήρισαν το φιλμ σουρεαλιστικό - παρά τον ελάχιστα συστηματοποιημένο σουρεαλισμό του - λόγω των ομοιοτήτων που διέκριναν με τον «Ανδαλουσιανό σκύλο» των Λουίς Μπουνιουέλ και Σαλβαδόρ Νταλί που παρουσιάστηκε ένα χρόνο νωρίτερα, το 1929.

Παίζουν: Ερίκ Ριβερό, Πολίν Καρτόν, Οντέτ Ταλαζάκ, Ζαν Ντεμπόρντ, κ.ά.

Παραγωγή: Γαλλία (1930).