ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Λαϊκό δικαίωμα οι διακοπές
Κυριακή 23 Μάη 2010

Από παλαιότερη εξόρμηση του ΚΚΕ για «ανοιχτές ακτές για το λαό»
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, καθολικό λαϊκό δικαίωμα, έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης. Στις καπιταλιστικές κοινωνίες άρχισε να αναγνωρίζεται ως αποτέλεσμα της ταξικής πάλης, χωρίς όμως να κατοχυρωθεί ως υποχρεωτικό δικαίωμα και δωρεάν, που απορρέει από το ότι ο λαός είναι ο δημιουργός του πλούτου. Σήμερα το κεφάλαιο αμφισβητεί αυτή την ανάγκη και την υποσκάπτει μέσα από την προώθηση των αναδιαρθρώσεων και την απελευθέρωση των αγορών.

Η αντίληψη που λανσάρουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ότι ο τουρισμός μπορεί να γίνει η ατμομηχανή της ανάπτυξης, λόγω των φυσικών και πολιτιστικών - ιστορικών πλεονεκτημάτων της χώρας, είναι μια βαθιά ταξική αντίληψη και αντανακλά άμεσα τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκμεταλλεύονται τα γεωφυσικά και ιστορικά πολιτιστικά στοιχεία για συσσώρευση και κερδοφορία.

Τα «δάκρυα» που έπεσαν από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, αλλά και η βρώμικη επίθεση που ορισμένοι εκπρόσωποι του κλάδου εξαπέλυσαν ενάντια στους εργαζόμενους που αντιστέκονται στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, αποκλειστικό στόχο έχουν να βάλουν πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική και να εξασφαλίσουν νέα προνόμια για τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που έχουν εξελιχθεί σε μονοπώλια.

Γι' αυτό και δεν ακούστηκε ούτε στιγμή η φωνή των εκπροσώπων των μικρών και μεσαίων οικογενειακού τύπου μονάδων. Γι' αυτό και κανείς δεν ασχολήθηκε με το γεγονός ότι δεν ακούστηκαν πολλά πράγματα ή σχεδόν τίποτε για μεσαίες επιχειρήσεις και τις οικογενειακές που εξαρτώνται περισσότερο από μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.

Γι' αυτό κανείς από τους ...διαμαρτυρόμενους δεν είπε λέξη για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το 50% των εργαζομένων στην Ελλάδα δεν μπορούν να κάνουν καθόλου διακοπές.

Η πολιτική του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ προβάλλει και διεκδικεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας. Ενα πλαίσιο, το οποίο μπορεί αντικειμενικά να συμβάλει στην κοινή δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ιδιοκτητών, οριοθετημένη από τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

Βασικοί άξονες του πλαισίου στη λογική την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία μπορεί να είναι οι παρακάτω:

Τα δικαιώματα των εργαζομένων

Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων στις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων:

Πλήρης - σταθερή εργασία για όλους. ΟΧΙ στις απολύσεις.

Ουσιαστική προστασία των ανέργων.

Μείωση του εργάσιμου χρόνου.

Ελάχιστη Σύνθεση Προσωπικού.

Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ.

Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και 60 για τους άνδρες (50 και 55 για τα ΒΑΕ). Κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ.

Αντίθεση στις ιδιωτικοποιήσεις και στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Κατάργηση του «Αll inclusive» που χρησιμοποιείται από τους μεγαλοξενοδόχους για την αύξηση της κερδοφορίας και της δύναμής τους ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.