Η Μαρία Φωκά γεννήθηκε το 1916 στο Αργοστόλι. Οι σπουδές της ήταν στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν», του οποίου αποτέλεσε μέχρι το 1948 βασικό στέλεχος του θιάσου του. Πρωτοεμφανίστηκε το 1944 (περίοδος των Δεκεμβριανών) στο ρόλο της Ασημίνας στη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρ. Ξενόπουλου. Την περίοδο αυτή, μέλος του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης, συμμετέχει στους αγώνες. Το 1952 είναι συγκατηγορούμενη - με το όνομα Μαρία Καλλέργη - στη δίκη του Ν. Μπελογιάννη και το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών την καταδικάζει αρχικά σε ισόβια κάθειρξη και η ποινή της μειώνεται σε 10 χρόνια κάθειρξη και «αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων επί 10ετίαν».
Στη θεατρική σκηνή επανήλθε το 1958 σε περιοδεία του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Συνεργάστηκε με την Ελλη Λαμπέτη (1961 - 1963), με την Αλίκη Βουγιουκλάκη (1964), στη συνέχεια με την «Ελληνική Λαϊκή Σκηνή» και το 1966 παίζει στο θίασο της Τζένης Καρέζη. Από το καλοκαίρι του 1980 μέχρι το τέλος του 1984 ήταν στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.