Επερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού για την πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα του τουρισμού, κατέθεσε χτες η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα. Το κείμενο της Επερώτησης έχει ως εξής:

«Για το ΚΚΕ, ο τουρισμός αποτελεί ανθρώπινη ανάγκη, είναι ένα καθολικό λαϊκό δικαίωμα. Η εμπορευματοποίηση, όμως, του τουρισμού υπονομεύει αυτό το δικαίωμα, θυσιάζοντάς το στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ηδη το 50% των λαϊκών νοικοκυριών δεν μπορεί να κάνει καθόλου διακοπές.

Στις συνθήκες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και της βάρβαρης επίθεσης που δέχονται τα λαϊκά στρώματα μεγαλώνει προκλητικά η απόσταση ανάμεσα στις κάθε είδους παρεχόμενες τουριστικές υποδομές και στην ικανοποίηση των αναγκών του λαού και της νεολαίας για φθηνές και ποιοτικές διακοπές.

Για το ΚΚΕ, δεν μπαίνει ζήτημα αφορισμού της τουριστικής οικονομικής δραστηριότητας, θεωρούμε όμως βαθύτατα αντιλαϊκή την άποψη των υπόλοιπων κομμάτων ότι ο τουρισμός μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της ανάπτυξης.

Είναι μια άποψη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του τουρισμού για να εκμεταλλευτούν τη φυσική ομορφιά, την ιστορική και αρχαιολογική κληρονομιά, τον πολιτισμό με σκοπό τη διεύρυνση της κερδοφορίας τους.

Αυτή η αντίληψη, άλλωστε, ευθύνεται για την υπέρμετρη συγκέντρωση ξενοδοχειακών και άλλων τουριστικών εγκαταστάσεων χωρίς την ύπαρξη αντίστοιχων υποδομών στις μεταφορές, στην ενέργεια, στην ύδρευση και την αποχέτευση. Οδηγεί στην κατασπατάληση φυσικών πόρων και στην εγκατάλειψη άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων, ιδίως της αγροτικής παραγωγής. Με συνέπεια τη συγκέντρωση της γης σ' όλο και λιγότερα χέρια, το ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς και την αύξηση της διατροφικής εξάρτησης του ελληνικού λαού.

Στις συνθήκες της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης, "ξεγυμνώθηκε" ο ταξικός μύθος ότι ο τουρισμός αποτελεί για την Ελλάδα τη "βαριά βιομηχανία".

Το 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, καταγράφεται μια μείωση του αριθμού των αφίξεων των αλλοδαπών τουριστών κατά 6,4% και των αντιστοίχων εισπράξεων κατά 10,6%, λόγω της μείωσης της μέσης διάρκειας των διακοπών και της κατά κεφαλήν δαπάνης. Συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο η τουριστική περίοδος.

Σε συνθήκες κρίσης, ενισχύεται ακόμα περισσότερο ο ρόλος των μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων, η θέση και η διαπραγματευτική ισχύς των tour operators (τουρ οπερέιτορς) σε βάρος των μικρών ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, των ενοικιαζόμενων δωματίων. Πολλές μικρές επιχειρήσεις λειτουργούν ουσιαστικά μόνο για την κάλυψη των αναγκών εξυπηρέτησης του τραπεζικού δανεισμού.

Η άναρχη ανάπτυξη, η υπερπροσφορά ξενοδοχειακών κλινών, η οποία σήμερα ξεπερνάει το 190% της τρέχουσας ζήτησης, σε συνδυασμό με τη μείωση του τουριστικού ρεύματος, έχουν οδηγήσει στην αναστολή της λειτουργίας ξενοδοχειακών μονάδων, με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Υπολογίζεται ότι περίπου 400 ξενοδοχειακές μονάδες είναι προς πώληση.

Ταυτόχρονα, διευρύνεται η χρήση του "All inclusive" (ολ ινκλούσιβ), δημιουργώντας συνθήκες περαιτέρω ασφυξίας στα μαγαζιά εστίασης, ειδών λαϊκής τέχνης κ.ά.

Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι στον τουρισμό αποτελούν τα "πειραματόζωα" των νέων ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, της ανασφάλειας της εργασίας, των χαμηλών μισθών, της έξτρα απασχόλησης και της εκμετάλλευσης της μαθητείας. Η εντατικοποίηση της εργασίας και ο "ηλικιακός ρατσισμός" επικρατούν στους χώρους εργασίας.

Η συρρίκνωση της τουριστικής περιόδου, σε συνδυασμό με την εργοδοτική αυθαιρεσία, έχει ως συνέπεια χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι να μη συμπληρώνουν τα απαραίτητα ένσημα, για να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να μην μπορούν να πάρουν το εποχικό επίδομα. Οι ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, η ραγδαία συρρίκνωση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων με την εξαίρεση από τον κατάλογο πολλών εργασιακών δραστηριοτήτων του κλάδου του τουρισμού, θα οδηγήσουν στη ραγδαία επιδείνωση της θέσης τους.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχιστής των προηγούμενων κυβερνήσεων, με την πολιτική της εξυπηρετεί, στηρίζει στον τουρισμό τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. "Βγάζει στο σφυρί" τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, συνεχίζει την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων τουριστικών υποδομών, την εκποίηση των "Ξενία" και των τουριστικών ακινήτων της ΕΤΑ, της παραχώρησης στους κεφαλαιοκράτες των ορεινών όγκων, των μαρίνων, των ακτών και των ιαματικών πηγών.

Αξιοποιεί τον πολιτισμό ως συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στον ανταγωνισμό, μετατρέπει την ιστορική και αρχαιολογική κληρονομιά σε τομέα επέκτασης της επιχειρηματικής δράσης και πηγή στήριξης της κερδοφορίας τους.

Επιδιώκει να δημιουργήσει ένα επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοϊκό για την αξιοποίηση του έντονου διεθνούς ενδιαφέροντος για επενδύσεις στον τουρισμό.

Προγραμματίζει διάφορα επενδυτικά σχέδια για την αξιοποίηση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, από τους δρόμους του κρασιού, της ελιάς, των οικοβιοτόπων έως τους δρόμους των Βυζαντινών Μουσείων.

Η παροχή κινήτρων αποκτά προκλητικές διαστάσεις. Στον αναπτυξιακό νόμο είχαν ενταχθεί 1.790 επενδυτικά σχέδια με εγκεκριμένη επιχορήγηση 2.500 εκατ. ευρώ, επιχορήγηση η οποία ανέρχεται στο 45% του ονομαστικού προϋπολογισμού των επενδυτικών σχεδίων.

Διατηρεί τα προγράμματα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών. Το πρόγραμμα διατήρησης 10.000 θέσεων απασχόλησης με επιδότηση για 12 μήνες του 40% των ασφαλιστικών εισφορών. Πρόγραμμα κινήτρων επαναπρόσληψης 50.000 εποχικών εργαζομένων με επιδότηση του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών για 2 μήνες.

Την ίδια στιγμή, κρατάει καθηλωμένο σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα το επίδομα ανεργίας και περικόπτει τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, φορτώνει, δηλαδή τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του λαού, με στόχο τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η επιχειρούμενη κατάργηση από την κυβέρνηση του cabotage (καμποτάζ) για τις κρουαζιέρες εξυπηρετεί μόνο τους εφοπλιστές, τους μεγάλους ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο της κρουαζιέρας. Στα καράβια των οποίων επικρατούν συνθήκες γαλέρας, με ναυτεργάτες χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα και συνδικαλιστική οργάνωση.

Μετά την προκλητική διαχρονική φορολογική ασυλία των εφοπλιστών και τα σκανδαλώδη προνόμιά τους με την κατάργηση του cabotage θα υπονομευτούν τα δικαιώματα των ναυτεργατών, εξαιτίας της μετατροπής τους σε ακόμα πιο φθηνό και ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό.

Αλλωστε, τα αποτελέσματα της ήδη εφαρμοζόμενης πολιτικής απελευθέρωσης των θαλάσσιων μεταφορών, της ακτοπλοΐας είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά. Μείωση του αριθμού των πληρωμάτων και εντατικοποίηση της εργασίας. Αύξηση κατά 376% των εισιτηρίων την περίοδο 2001 έως 2008. Μονοπώληση γραμμών.

Επιδείνωση της εξυπηρέτησης των απομακρυσμένων περιοχών. Επιδοτήσεις στους εφοπλιστές πάνω από 226 εκ. ευρώ μέχρι το 2008 για τις λεγόμενες "άγονες γραμμές". Η διαχρονικά προκλητική εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εφοπλιστών από τις ελληνικές κυβερνήσεις έχει ως αποτέλεσμα, ακόμη και σε συνθήκες κρίσης, οι Ελληνες εφοπλιστές να έχουν προχωρήσει σε παραγγελίες 748 νέων πλοίων.

Η προωθούμενη κατάργηση του cabotage στις κρουαζιέρες ουσιαστικά θα εξυπηρετήσει τις 5 μεγάλες αλυσίδες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και οι οποίες ελέγχουν το 83% της παγκόσμιας κρουαζιέρας.

Η κυβέρνηση, για να υπονομεύσει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, καταφεύγει στο δοκιμασμένο μέσο της συκοφάντησης των αγώνων, της στοχοποίησης του ταξικού κινήματος και του ΚΚΕ.

Οι λαϊκοί αγώνες δε δυσφημούν τη χώρα μας. Για τη χρεοκοπία των επαγγελματιών ευθύνονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι tour operators, ευθύνεται η πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων στον τουρισμό και τη ναυτιλία, για την προστασία των επαγγελμάτων. Για τη διασφάλιση και επέκταση των λαϊκών δικαιωμάτων στην εργασία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Παιδεία και την Υγεία. Για την κατοχύρωση του λαϊκού δικαιώματος στις διακοπές.

Δικαιώματα που συνδέονται άμεσα όχι μόνο με την αμφισβήτηση, αλλά και με την πορεία ανατροπής του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της οικονομίας, που είναι προϋπόθεση για την οργάνωση της οικονομίας, του τουρισμού, της ναυτιλίας με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Για το ΚΚΕ είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα των εργαζομένων και των οικογενειών τους στον τουρισμό, στις διακοπές, στην ανάπαυση, στην προαγωγή της υγείας τους, στην αναψυχή. Ο τουρισμός μπορεί αντικειμενικά να συμβάλει στη γνωριμία με άλλους λαούς και πολιτισμούς, στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, στην ψυχική και σωματική ευεξία, στη μόρφωση και στη γνωριμία με την ιστορική κληρονομιά της χώρας μας, στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού.

Η τουριστική οικονομική δραστηριότητα πρέπει να διασφαλίζει την κάλυψη των προαναφερόμενων αναγκών και να στοχεύει:

• Στην προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας Υγείας, στην ισορροπία με τη φύση.
• Στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων, στην ανάπτυξη του τουριστικού τομέα σε αναλογία με τη βιομηχανική - αγροτική παραγωγή, τις αναγκαίες υποδομές (ενεργειακές, ύδρευσης κ.λπ.).
• Στην πλήρη - σταθερή εργασία των εργαζομένων του κλάδου, στην προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους.
• Σε αναλογία με τις ανάγκες εκπαίδευσης και ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού.

Στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη του τουρισμού με σκοπό το κέρδος δεν μπορεί να καλύψει τους προαναφερόμενους στόχους και κριτήρια.

Αναγκαία προϋπόθεση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι ο κεντρικός σχεδιασμός της τουριστικής κοινωνικής εργασίας ως αναπόσπαστο στοιχείο της λαϊκής οικονομίας.

Σ' αυτό το πλαίσιο, θα μετατραπούν σε κρατική - κοινωνική ιδιοκτησία όλες οι μεγάλες ξενοδοχειακές και τουριστικές εγκαταστάσεις, σε συνδυασμό με την κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης. Η γη, τα δάση, οι παραλίες θα αποτελούν λαϊκή, κρατική περιουσία.

Στο πλαίσιο αυτό, το ΚΚΕ προβάλλει και διεκδικεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας. Ενα τέτοιο πλαίσιο, το οποίο μπορεί αντικειμενικά να συμβάλει στην κοινή δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ιδιοκτητών, οριοθετημένη από τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

Ως βασικοί άξονες του πλαισίου, στη λογική την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία, μπορεί να είναι οι παρακάτω:

• Δικαίωμα για διακοπές και αναψυχή για όλους τους εργαζόμενους μέσα από την εξασφάλιση της μηνιάτικης άδειας και του 14ου μισθού για τις διακοπές.
• Δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων.
• Δωρεάν διακοπές για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.
• Ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.
• Να υπάρχει δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μνημεία, μουσεία, σε όλους τους φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους της χώρας μας.
• Να παρέχονται προγράμματα κοινωνικού τουρισμού για όλους τους εργαζόμενους με οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κ.λπ.), τους άνεργους και τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Να δημιουργηθούν δημόσιες και δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και των ανέργων, που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι.
• Να δημιουργηθούν δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής (κάμπινγκ) για όλους τους νέους.
• Να δημιουργηθούν δημόσιοι και δωρεάν οργανωμένοι χώροι αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες.
• Οι μαθητικές εκδρομές να ενταχθούν στο σχολικό πρόγραμμα, να είναι δημόσιες και δωρεάν, να πληρώνονται από το κράτος.

Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων στις επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων:

Πλήρης - σταθερή εργασία για όλους. ΟΧΙ στις απολύσεις.

• Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
• Κατάργηση της λεγόμενης πρακτικής άσκησης, που χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση των νέων εργαζομένων.
• Να δημιουργηθούν δημόσιες μεταλυκειακές επαγγελματικές σχολές για τα τουριστικά επαγγέλματα. Κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.

Ουσιαστική προστασία των ανέργων.

• Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού των 1.400 ευρώ, που διεκδικεί το ΠΑΜΕ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά.
• Υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.

Μείωση του εργάσιμου χρόνου.

• 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με πλήρη μισθολογικά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
• 6ωρο - 30ωρο για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
• 6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές.
• Τριάντα (30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα άδειας ένα μισθό για όλους.

Ελάχιστη Σύνθεση Προσωπικού.

Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ.

Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και 60 για τους άνδρες (50 και 55 για τα ΒΑΕ). Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ.

Αντίθεση στις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

• Τα πλοία, τα αεροπλάνα, τα τρένα και γενικά οι μεταφορές και οι υποδομές τους να γίνουν κρατική - λαϊκή περιουσία.
• Να μειωθούν στο 50% τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Να δίνονται δωρεάν ακτοπλοϊκά εισιτήρια για τα μικρά παιδιά και για τους νέους που δεν εργάζονται (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές), με μόνη προϋπόθεση την επίδειξη πάσο.
• Να καταργηθούν όλα τα διόδια.

Κατάργηση του "Αll inclusive", που χρησιμοποιείται από τους μεγαλοξενοδόχους για την αύξηση της κερδοφορίας και της δύναμής τους ενάντια στους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της στον τομέα του τουρισμού».