Sportidea |
Το ποδόσφαιρο, ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας μας, κύρια το ερασιτεχνικό, μπορεί και πρέπει, μέσα από τη δυναμική του να παρέμβει στην κοινωνία, να προσελκύσει και να διαπαιδαγωγήσει τους νέους, να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους, αλλά, παράλληλα, να σταθεί εμπόδιο και κυματοθραύστης στις ποικίλες και επικίνδυνες προκλήσεις των καιρών, προσφέροντας ένα καταφύγιο ηρεμίας, δημιουργικότητας και ευγενικής άμιλλας μεταξύ των αθλούμενων νέων της χώρας μας.
Χρειάζεται βέβαια, εκτός από το μεράκι των ανθρώπων, και η συμβολή της Πολιτείας, η παρέμβασή της στη θέσπιση ενός νομοθετικού πλαισίου, που θα δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές για την καλλιέργεια, την ανάπτυξη, την προβολή και την προστασία του από επιτήδειους που θέλουν να εισχωρήσουν στις τάξεις του, με σκοπό να το καθυποτάξουν στις δικές τους ορέξεις και στα προσωπικά τους συμφέροντα.
Σημαντική παράμετρος και απαραίτητη προϋπόθεση για την αναβάθμιση και την πρόοδο του ποδοσφαίρου, αποτελεί βέβαια η συνεργασία, τόσο των Τοπικών Ενώσεων μεταξύ τους, και η από κοινού ανάδειξη των προβλημάτων τους, όσο και η συνεργασία με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Χρειάζεται, βέβαια, κάθε φορά, η εκλογή και η ανάδειξη στα όργανα διοίκησης προσώπων με μεράκι, αγάπη, ήθος, όραμα και ανιδιοτέλεια, προσόντα απαραίτητα, αν θέλουμε ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό αύριο στη χώρα μας. Να μπορούν να συνεργαστούν με την πολιτεία και την ΤΑ, να διεκδικούν χώρους άθλησης για τη νεολαία, αναπτυξιακά προγράμματα και κονδύλια για την υποστήριξη και την υλοποίησή τους, με μεγάλο μέρος να αφιερώνεται στη στήριξη της υποδομής, στη διαπαιδαγώγηση και στη δημιουργία, όχι μόνο καλών ποδοσφαιριστών, αλλά συγχρόνως, σωστών και χρήσιμων χαρακτήρων στην κοινωνία. Απαιτείται μέριμνα για την υγεία και την ασφάλιση των ποδοσφαιριστών, με την καθιέρωση σοβαρών και αξιόπιστων προγραμμάτων σε εθνικό επίπεδο και όχι αποσπασματικών μέτρων και ημιμέτρων, που εξαγγέλλονται μόνο για εντυπωσιασμό, χωρίς ουσία και περιεχόμενο.
Σημαντικός και ο ρόλος του Ελληνα προπονητή σε ένα σύγχρονο ποδόσφαιρο. Χωρίς, όμως, την κατάρτιση και λειτουργία παραγωγικών σχολών και επιμορφωτικών σεμιναρίων, που θα δίνουν στον Ελληνα προπονητή τα εφόδια και θα τον αναδεικνύουν σε επιστημονικό γνώστη του ποδοσφαίρου και παιδαγωγό, είναι καταδικασμένος να περιοριστεί σε μια τυπική σχέση υπαλλήλου - εργοδότη και η οποία δεν ταιριάζει ούτε στον Ελληνα προπονητή, ούτε και στο σημαντικό έργο που καλείται να επιτελέσει.
Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί από όλους τους φορείς (πολιτεία - ομοσπονδία - ενώσεις - προπονητές - ποδοσφαιριστές- συνδέσμους φιλάθλων - ΜΜΕ) για τη μεγάλη μάστιγα που ταλαιπωρεί το ποδόσφαιρο και ακούει στο όνομα «ΒΙΑ». Επιτέλους, να συμφωνήσουμε όλοι στη χάραξη ενός Εθνικού Σχεδιασμού για την ΠΡΟΛΗΨΗ της βίας στα γήπεδα. Εργο δύσκολο, εξίσου όμως απαραίτητο, που συγχρόνως αποτελεί και χρέος όλων μας. Δεν μπορούμε να καλούμε τα νέα παιδιά στο ποδόσφαιρο και το φαινόμενο της βίας να εξαπλώνεται και να μη χτυπιέται στη ρίζα του.
Αγαπητοί φίλοι, όλα αυτά που αναφέρθηκαν τα έχετε πει πολλές φορές και άλλες τόσες τα έχετε ακούσει. Είναι καιρός να σκύψουμε με προσοχή, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα, επιδιώκοντας τη λύση σε κάθε ένα από αυτά. Αν το πετύχουμε, τότε νομίζω πως θα μπορέσουμε με αισιοδοξία να ατενίσουμε το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας και την ικανοποίηση πως έτσι προσφέραμε ύψιστη υπηρεσία στη νεολαία της πατρίδας μας.