Με μια πρωτοφανή προπαγανδιστική μεθόδευση, που εξελίσσεται ταυτόχρονα από τα έδρανα της Βουλής μέχρι τα τηλεπαράθυρα και τις σελίδες των αστικών ΜΜΕ, η κυβέρνηση, με τη στήριξη των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, επιχειρεί να ξεγελάσει το λαό και με ελιγμούς και απειλές να νομιμοποιήσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα.

Μετά από σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος εμφανίστηκε χτες το απόγευμα στη συνεδρίαση του αρμόδιου Κοινοβουλευτικού Τομέα Ελέγχου (ΚΤΕ) του ΠΑΣΟΚ, για να παρουσιάσει τις αντεργατικές ρυθμίσεις που θα ενσωματώσει με τη μορφή τροπολογίας στο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό. Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί την ερχόμενη βδομάδα, με πιθανότερη ημερομηνία τη Δευτέρα 28/6.

Η συζήτηση στο ΚΤΕ και οι επουσιώδεις «αλλαγές» για τις οποίες δεσμεύτηκε ο Γ. Λοβέρδος, έδωσαν το έναυσμα να εξελιχθεί μια χωρίς προηγούμενο προπαγανδιστική επίθεση σε βάρος των λαϊκών συνειδήσεων.

Στόχος είναι να εμφανιστεί ότι η κυβέρνηση στέκεται δήθεν με διαλλακτικότητα απέναντι σε πλευρές του άθλιου νομοθετήματος που προκαλούν αντιδράσεις και πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι καθοριστικός παράγοντας ελέγχου και διόρθωσης δήθεν της βάρβαρης κυβερνητικής στρατηγικής.

Το θέατρο που παίζεται στις πλάτες του λαού, αποκαλύπτεται από τη δημοσιοποίηση των «αλλαγών» που ετοιμάζεται να κάνει ο Α. Λοβέρδος στο αντιδραστικό σχέδιο νόμου, αλλά και από τους διαλόγους που σκόπιμα διέρρευσαν μέσα από το ΚΤΕ.

Σιγοντάροντας το βολικό για την κυβέρνηση παιχνίδι του «καλού» και του «κακού», ο Α. Λοβέρδος είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη («Φλας») ότι «οι βουλευτές δικαιολογημένα αντιδρούν, κι εγώ το ίδιο θα έκανα», δείχνοντας πως στο ΠΑΣΟΚ δουλεύουν με μοιρασμένους ρόλους, για να εκτονώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και να περάσουν τα μέτρα που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία.

Στο ίδιο πνεύμα, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δήλωναν στον ΚΤΕ ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος «στήριξε και στηρίζει τα μέτρα» (Κ. Περλεπέ Σηφουνάκη) και πως αυτό που ζητάνε είναι απλά «καλύτερη ενημέρωση από τα αρμόδια υπουργεία» (Γ. Φλωρίδης).

Ως προς τα υπόλοιπα, περιόρισαν τις «ενστάσεις» τους σε επιμέρους πλευρές του νομοσχεδίου που δεν αλλάζουν σε τίποτα τον πυρήνα του, χωρίς ωστόσο καμιά από αυτές τις προτάσεις να γίνουν αποδεκτές από τον Α. Λοβέρδο, στο όνομα ότι «δεν υπάρχουν τα λεφτά» και «δεν προβλέπονται από το μνημόνιο».

Λίγη ώρα αργότερα, ο Α. Λοβέρδος εμφανίστηκε περιχαρής στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, για να δώσει ένα ακόμα προπαγανδιστικό σόου με τις ανούσιες «αλλαγές» που σκοπεύει να ενσωματώσει στις τροπολογίες για τα εργασιακά.

Οπως είπε:

• Σε περίπτωση απόλυσης, η μισή αποζημίωση σε σχέση με σήμερα θα δίνεται εάν ο εργαζόμενος από δύο μήνες έως δύο χρόνια ειδοποιηθεί ένα μήνα πριν την απόλυση, όποιος έχει δύο έως πέντε χρόνια υπηρεσίας, εάν ειδοποιηθεί δύο μήνες πριν, από πέντε έως 10 χρόνια, εάν ειδοποιηθεί τρεις μήνες πριν, από 10 έως 15 χρόνια εάν ειδοποιηθεί τέσσερις μήνες πριν, από 15 έως 20 χρόνια εάν ειδοποιηθεί πέντε μήνες πριν και για πάνω από 20 χρόνια, έξι μήνες πριν. Πρακτικά προστίθενται δύο μήνες προειδοποίησης για εργαζόμενους πάνω από 10 χρόνια, σε σχέση με τα όσα προβλέπονταν αρχικά από το ΠΔ.
• Στο θέμα της διαιτησίας, θα ζητήσει από τους «κοινωνικούς εταίρους» να ορίζουν ομόφωνα τον διαιτητή ή μεσολαβητή. Ισχυρίστηκε, μάλιστα, προκλητικά ότι με την υπάρχουσα κατάσταση μεσολάβησης και διαιτησίας υπάρχουν παράπονα των εργοδοτών ότι δεν εισακούονταν ποτέ η άποψή τους, ενώ ισχυρίστηκε ψευδέστατα ότι ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας δίνει ακόμα και σήμερα αυξήσεις της τάξης του 6% - 7%!
• Για απόλυση μετά τα 55 - και όχι τα 57, όπως ήταν η αρχική πρόβλεψη - ένα ποσοστό των ασφαλιστικών εισφορών για αυτασφάλιση θα καλύπτονται από τον εργοδότη και το υπόλοιπο από τον ΟΑΕΔ.
• Για το μισθό των νεοπροσλαμβανόμενων κάτω από 25 ετών, άφησε κατά μέρος το γεγονός ότι επί της ουσίας καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις και περιορίστηκε να πει ότι δεν μπορεί να καταστήσει υποχρεωτική την καταβολή του 15% από τον ΟΑΕΔ (μέχρι να καλυφθεί ο κατώτερος μισθός της ΕΣΣΕ), γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε απώλεια κοινοτικών κονδυλίων.

Οι παραπάνω ελιγμοί σε τίποτα δεν αλλάζουν το εργατοκτόνο νομοσχέδιο, με το οποίο η κυβέρνηση προωθεί το σύνολο των εργοδοτικών αξιώσεων και συγκεκριμένα:

• Αύξηση από 2% σε 5% του ποσοστού απολύσεων και μάλιστα για επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων και όχι άνω των 200, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Για επιχειρήσεις με 20 - 150 εργαζόμενους, ο αριθμός των απολύσεων αυξάνεται από 4 σε 6 άτομα. Παραμένουν απελευθερωμένες οι απολύσεις σε επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 20 εργαζόμενους.
• Μείωση στο μισό της αποζημίωσης της απόλυσης των υπαλλήλων με το τέχνασμα της μείωσης του χρόνου της προειδοποίησης. Επίσης, όταν η αποζημίωση υπερβαίνει τους δύο μισθούς, ο εργοδότης μπορεί να τη δίνει με δόσεις.
• Κατάργηση της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφεύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Προβλέπεται ότι η εργατική πλευρά θα μπορεί να προσφεύγει στη διαιτησία μόνο στην περίπτωση που «το άλλο μέρος (σ.σ. η εργοδοτική) αρνηθεί τη μεσολάβηση». Ομως, η εργοδοτική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να αρνηθεί τη μεσολάβηση, γιατί οι αποφάσεις της δεν είναι υποχρεωτικές, σε αντίθεση με τις αποφάσεις της διαιτησίας.
• Μεθόδευση της κατάργησης των ΣΣΕ. Για τους νέους έως 21 ετών προβλέπεται αμοιβή με το 80% του κατώτερου μισθού ή μεροκάματου και για τους νέους 21 έως 25 ετών με το 85%.
• Προώθηση επίσημα, πλέον, της εργασίας ανηλίκων, αφού δίνεται το δικαίωμα στους εργοδότες να απασχολούν νέους 15 έως 18 ετών, με «ειδικές συμβάσεις μαθητείας μέχρι ενός έτους» και να τους πληρώνουν με το 70% του κατώτερου μεροκάματου ή μισθού της ΕΓΣΣΕ.

Ολα τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση με το Προεδρικό Διάταγμα, στην πραγματικότητα είναι οι διαχρονικές απαιτήσεις του ΣΕΒ, τόνισε στην παρέμβασή του στη συζήτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος. Οσοι, είπε, έχουμε κάποια εμπειρία από διαπραγματεύσεις, ξέρουμε ότι για δεκαετίες ο ΣΕΒ έθιγε τα θέματα των αποζημιώσεων, της διαιτησίας και της παιδικής εργασίας, στην κατεύθυνση που σήμερα τα ρυθμίζει η κυβέρνηση.

Σχολιάζοντας τις μικροαλλαγές που έκανε ο υπουργός Εργασίας, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε ότι ο πυρήνας του Προεδρικού Διατάγματος παραμένει ανέγγιχτος και όλα τα άλλα αποτελούν τρικ για να ξεγελαστούν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι για τη στάση τους πρέπει να έχουν ένα και μόνο κριτήριο: Την υπεράσπιση των κατακτήσεών τους από την πιο στυγνή αντεργατική επίθεση που υπήρξε ποτέ.

Ο βουλευτής κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση απελευθερώνει τις απολύσεις, προκειμένου οι εργοδότες να απολύουν τους πατεράδες και να προσλαμβάνουν τα παιδιά τους ως δούλους, ενώ καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις για να διατηρηθούν ανέγγιχτα τα κέρδη των καπιταλιστών.

Οσο δε για τη «μαθητεία» είπε ότι η κυβέρνηση παίρνει από τα σχολεία τα 15χρονα παιδιά και τα παραδίδει στους καπιταλιστές με όρους δουλεμπορίου την ίδια στιγμή που όλα τα παιδιά χρειάζεται να σπουδάζουν ανεμπόδιστα μέχρι τα 18 χρόνια.