2. Η «Ναυτία» που κυκλοφόρησε από το περιοδικό Μανδραγόρας θα έβαζε, σε άλλες εποχές, σε απορία όλους όσοι κατοικούν στη λογοτεχνική Ιερουσαλήμ. Απορία χρήσιμη για όλους τους λογισμούς, για όλα τα ακόρεστα όρνεα που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τη γλώσσα τους και ξεπέφτουν. Κυρίως για εκείνους που έχρισαν τον εαυτό τους ποιητή και τώρα σπαράσσονται.
3. Η «Ναυτία» είναι κείμενο αναταραχής, της οποίας η αιτία είναι τα σκώμματα και τα πλήγματα που δέχεται ο καθείς μέσα στην καθημερινότητα και τα μετατρέπει σε θυμό αντί να τα δαμάσει. Η «Ναυτία» είναι μια απόπειρα σχετικής συνεννόησης με το θυμό ώστε ο παθών να καταπραΰνει τη φλεγμονή, να μάθει τι του προκαλεί αηδία και να μην αισθάνεται πλέον «αλίμενος». Πιστεύω πως το κείμενο του Ιωαννίδη είναι μια παράκληση για όλους όσοι δεν έχουν ούτε υποζύγιον ούτε ονάριον ούτε κυνάριον και γυρίζουν χύμα στους πέριξ της Ομονοίας δρόμους, τρεφόμενοι από τους γνωστούς μαύρους καρπούς.
4. Η «Ναυτία» είναι η απαγκίστρωση της νέας ποίησης από τις γνωστές φόρμες, από τον εξάψαλμο των υπερρεαλιστών που κακοποιούνται από την επανάληψη και την επίβλεψη αυστηρών επιτηρητών. Είναι ένα φρέσκο κείμενο με μνήμη ακριβείας, δίχως ίχνος λαθροφαγίας.
5. Το μυστικό της επιτυχίας της «Ναυτίας» κρύβεται στο γεγονός ότι ο ποιητής αναδημιουργεί, δεν μιμείται. Η δυνατή κλίση του, την οποία ακολουθεί πιστά σαν σκυλί, τον απαλλάσσει από την κυρίαρχη αγωνία των καλλιτεχνών να καθρεφτίζονται μέσα στο έργο τους. Η «Ναυτία», ενώ δείχνει αφαιρετική, είναι γεμάτη λεπτομέρειες που θυμίζουν αστυνομικό δελτίο. Σ' αυτή την εποχή της απανθρωπιάς, η «Ναυτία» κρύβει εκείνες τις προνύμφες που δημιουργούν ρυθμό απαραίτητο για τη σύνθεση του πονήματος. Καθετί που βρίσκεται μπροστά στον ποιητή καταργεί τις προτιμήσεις και αποκτά υπόσταση. Η «Ναυτία» επαναφέρει χωρίς γραφικότητες τον προπολεμικό ρομαντισμό.