Τη λήψη νέων αντιλαϊκών μέτρων, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της προσέλκυσης κερδοφόρων για το κεφάλαιο επενδύσεων, προαναγγέλλει ο Γ. Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό «Foreign Policy».

Προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι ένα ευρύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, που θα λαμβάνει υπόψη του και τις παρατηρήσεις των εκθέσεων ΔΝΤ - Κομισιόν, οι οποίες ζητούν να κλείσουν ή να ιδιωτικοποιηθούν πολλές κρατικές επιχειρήσεις και υπηρεσίες. Παράλληλα, προετοιμάζεται πρόγραμμα «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, η απελευθέρωση των «κλειστών επαγγελμάτων», η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, κ.ά.

Δίνοντας το στίγμα των κυβερνητικών προθέσεων ο Γ. Παπανδρέου είπε χαρακτηριστικά: «Θα έλεγα όμως ότι στην Ευρώπη δε χρειαζόμαστε λιτότητα, δεν είναι η κατάλληλη λέξη. Χρειαζόμαστε περισσότερη υπευθυνότητα στη διακυβέρνηση. Γι' αυτό θέλουμε να κάνουμε τις κυβερνήσεις και τα συνταξιοδοτικά μας συστήματα πιο αποτελεσματικά. Χρειαζόμαστε επίσης ανάπτυξη, επενδύσεις στην Παιδεία, στην καινοτομία και την πράσινη ενέργεια και πρέπει, επίσης, να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, όχι μόνο από τους πολίτες, αλλά και από τον χρηματοπιστωτικό τομέα».

Παρόλο που ο Γ. Παπανδρέου για λόγους εντυπωσιοθηρίας επισείει τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τα οποία οι εργαζόμενοι στη χώρα μας έχουν τον υψηλότερο αριθμό ωρών εργασίας στην ΕΕ, ωστόσο είναι φανερό ότι στόχος των ανατροπών που προωθεί η κυβέρνηση είναι να καταστήσει τη χώρα παράδεισο για τα μονοπώλια, διασφαλίζοντας ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη και δωρεάν υποδομές για το κεφάλαιο.

Παρουσιάζοντας την επιθυμία του ως πραγματικότητα, υποστηρίζει ότι «η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού αντιλαμβάνεται ότι έπρεπε να γίνουν αυτές οι αλλαγές» και προκλητικά ισχυρίζεται ότι υπάρχει συσπείρωση γύρω από τις αντιλαϊκές ανατροπές. «Κάτι που ακούτε στην Ελλάδα είναι "ναι, υπάρχει κρίση, αλλά έχουμε περάσει και στο παρελθόν από δύσκολες στιγμές. Ας συσπειρωθούμε και ας την ξεπεράσουμε"», ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου.

Απαντώντας στο ερώτημα γιατί δεν επέλεξε τη λύση της στάσης πληρωμών για την αντιμετώπιση του χρέους, είπε με τρόπο αποκαλυπτικό ότι «υπάρχουν πολλά αρνητικά σημεία στη στάση πληρωμών. Θα πλήττονταν οι τράπεζές μας, όχι μόνο οι δικές μας, αλλά και οι ευρωπαϊκές. Αυτό θα είχε, επίσης, ως αποτέλεσμα τη μετάδοση των προβλημάτων σε άλλες χώρες, πράγμα που θα δημιουργούσε μια σαφώς χειρότερη κατάσταση».