Χρησιμοποιώντας το πρόσχημα του «εκμηδενισμού της λίστας αναμονής στα προγράμματα υποκατάστασης» φανερώνεται η πρόθεσή της να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου των χρηστών και των οικογενειών τους, αφήνοντας ανεξέλεγκτο τον ιδιωτικό τομέα και το κεφάλαιο να απομυζήσει με τα γνωστά κριτήρια του κέρδους εκείνους που έχουν μπει στο λαβύρινθο της εξάρτησης. Με το ίδιο πρόσχημα, της «λίστας», τα προγράμματα υποκατάστασης γίνονται η κύρια μορφή στο χώρο της τοξικοεξάρτησης. Επιχειρείται να ενταχθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, τη στιγμή μάλιστα που μέρα με τη μέρα το ΕΣΥ απαξιώνεται μέσω της υποχρηματοδότησης και της ανεπάρκειας υλικοτεχνικής υποδομής, όταν το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει βασικές ανάγκες και όλοι οι επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς έχουν αντιταχθεί σε μια τέτοια μεθόδευση. Υπενθυμίζεται ότι κάθε προσπάθεια απεξάρτησης με υποκατάστατο που είναι ενεργό μόνο απέναντι στην ηρωίνη είναι εξαρχής καταδικασμένη σε αποτυχία, αφού η πολυτοξικομανία αφορά πάνω από το 71% των εξαρτημένων.
Η εξάρτηση είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, με πολλές παραμέτρους που παράγεται και αναπαράγεται από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Ετσι, η τοξικομανία θα αντιμετωπίζεται στο βαθμό που η πάλη ενάντια της θα συνδέεται με τη γενικότερη πάλη του μαζικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος ενάντια στην εκμετάλλευση, με προοπτική την κατάργησή της. Σε αυτή την κατεύθυνση η πάλη εναντίον τους πρέπει να είναι υπόθεση πρώτης γραμμής, καθώς οι προσπάθειες πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης είναι η μόνη ρεαλιστική και άμεση λύση για την αντιμετώπιση των τραγικών συνεπειών της τοξικοεξάρτησης.