Αναλυτικά το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Πριν από λίγες μέρες, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με Δικαστή την Πρωτοδίκη Ευγενία Ζωχιού, απέρριψε την αγωγή του εργαζόμενου Νίκου Νικολόπουλου απολυμένου λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης από τη γνωστή πολυεθνική εταιρεία "ΤΖΑΜΠΟ", με την οποία ζητούσε την ακύρωση της απόλυσής του.

Το σκεπτικό της απόφασης του παραπάνω Δικαστηρίου υιοθετεί με έναν πρωτοφανή προκλητικό τρόπο όλους τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς και τα ψεύδη της εργοδοσίας, απαξιώνει και ενοχοποιεί γενικότερα τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων, στρέφεται συνολικά κατά του αναφαίρετου δικαιώματος του συνδικαλιστικού κινήματος να εκφράζει την αλληλεγγύη του, στοχοποιώντας μάλιστα με απαράδεκτο τρόπο στελέχη του ΠΑΜΕ.

Η απόφαση αυτή αποτελεί έναν νέο σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα των εισαγγελικών εγκυκλίων και διώξεων, καθώς και δικαστικών αποφάσεων στη συγκεκριμένη υπόθεση για την επιβολή και δικαίωση των συμφερόντων της πολυεθνικής και την τρομοκράτηση των εργαζομένων που δεν υποκύπτουν στους εκβιασμούς της, όπως της κατάπτυστης εγκυκλίου του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά που χαρακτήριζε τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον απολυμένο εργαζόμενο ως "τελεσθέντα εγκλήματα", τις εκκρεμείς ποινικές διώξεις συνδικαλιστών και άλλων εργαζομένων που εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους στον απολυμένο συνάδελφό τους, τις δικαστικές αποφάσεις για την απαγόρευση των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης στα καταστήματά της.

Εντάσσεται στη γενικότερη αντεργατική στάση των Δικαστηρίων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις υπαγορευμένες από την εργοδοσία αποφάσεις - "καρμπόν" που κηρύσσουν σχεδόν όλες τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες και καταχρηστικές».

Με βάση τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ, ρωτούν, τον υπουργό:

• Πώς τοποθετείται απέναντι στην όλο και πιο απροκάλυπτη λειτουργία της Δικαιοσύνης ως μηχανισμού για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μεγαλοεργοδοσίας σε βάρος των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, όπως χαρακτηριστικά προκύπτει από τη συγκεκριμένη υπόθεση;
• Προτίθεται να λάβει μέτρα και ποια, ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα της απεργίας, της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, της προστασίας τους από τις εκδικητικές και τρομοκρατικές απολύσεις της εργοδοσίας, τα οποία σήμερα καταπατούνται με βάναυσο και συστηματικό τρόπο.