Αφού γνωρίσαμε τα περισσότερα αξιοθέατα του νησιού πριν από κάμποσες μέρες, σήμερα, θα θαυμάσουμε ό,τι δημιούργησε η φύση και εξέλιξαν σε καλή ρότα οι άνθρωποι. Γιατί το ταξίδι για τη Θάσο, είναι μεγάλο...

Η Θάσος είναι ορεινή με καταπληκτικές παραλίες και καλύπτεται από πυκνά δάση με πλατάνια, έλατα, βελανιδιές και πεύκα που συχνά καταλήγουν μέχρι την ακρογιαλιά. Τα δάση καταλαμβάνουν περίπου τα 7/10 από την επιφάνεια του νησιού, ενώ ελαιώνες ευδοκιμούν κατά μήκος όλης της ακτής. Στο νησί παράγονται ελιές (οι γνωστές θρούμπες), λάδι, φρούτα, μέλι και κρασί. Για διαμονή υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία και κάμπινγκ.

Περίπου 11 χλμ από την πρωτεύουσα, τον Λιμένα, βρίσκεται ο εξαιρετικής ομορφιάς κόλπος της Χρυσής Αμμουδιάς, που το ένα άκρο του ξεκινά από το χωριό Σκάλα Ποταμιάς και μετά από τέσσερα χιλιόμετρα αμμουδερής παραλίας (!) καταλήγει στη Σκάλα Παναγιάς.

Περίπου 4χλμ από τη Θάλασσα, αμφιθεατρικά χτισμένο στην κατάφυτη πλαγιά ενός βουνού, βρίσκεται το όμορφο Ραχώνι. Χωριό όπου μπορεί κανείς να απολαύσει απίθανα ηλιοβασιλέματα. Ιδανικό μέρος για όσους αγαπούν τους περιπάτους όπως π.χ. προς το παλιό χωριό του Αγ. Γεωργίου. Για ησυχία και χαλάρωση, προσφέρεται το επίνειο του Ραχωνίου, η Σκάλα Ραχωνίου τουριστικός οικισμός απλωμένος κατά μήκος της ομώνυμης ακρογιαλιάς.

Την ομορφιά του βουνού, προσφέρουν απλόχερα τα πέντε χωριά της κοινότητας Πρίνου, χτισμένα στις δασωμένες πλαγιές του Υψάριου όρους. Πιο χαμηλά από τον Πρίνο και δίπλα στη γραφική παραλία, συναντούμε τη Σκάλα Πρίνου (όπου καταλήγουν τα δρομολόγια των πλοίων από την Καβάλα και τη Νέα Πέραμο) και πιο κάτω στην άκρη του ακρωτηρίου το Νέο Πρίνο, παλιά αραξοβόλια ψαράδων, που με τον καιρό αναπτύχθηκαν σε οικισμούς.

Στους πρόποδες του Υψάριου, «πνιγμένη» στο πράσινο βρίσκεται η Ποταμιά. Χαρακτηριστικά της τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια, τα στενά δρομάκια, τα πολλά νερά και τα μικρά ποταμάκια που διασχίζουν το χωριό.

Στη βόρεια περιοχή του νησιού, συναντάμε σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 350 μέτρων αμφιθεατρικά κτισμένο το πανέμορφο χωριό Σωτήρος, που πολλοί χαρακτηρίζουν ως το Πήλιο της Θάσου. Το 1890 έγινε μαρμαρόκτιστη βρύση στην πηγή της Πλατάνας στο κέντρο του χωριού, κάτω από θεόρατα αιωνόβια πλατάνια, η οποία χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο.

Η Καλλιράχη, που απέχει γύρω στα 30 χλμ από τον Λιμένα, απλώνεται σε μια βουνοπλαγιά με παραδοσιακά σπίτια και στενά δρομάκια, ενώ σε απόσταση 2 χλμ, βρίσκουμε τη Σκάλα Καλλιράχης, που μπορεί κανείς να δει τα μικρά σπιτάκια, χτισμένα πριν από πολλά χρόνια, στην κυριολεξία μέσα στη Θάλασσα, στα οποία οι ψαράδες μάζευαν τις βάρκες τους για να τις προστατέψουν από την κακοκαιρία.

Στη ΒΑ Θάσο και μέσα στο καλύτερο δάσος που έχει απομείνει στο νησί, βρίσκεται φωλιασμένο το γραφικό, παραδοσιακό χωριό της Παναγιάς. Μαγευτική ομορφιά σ' έναν υπέροχο συνδυασμό βουνού και θάλασσας, με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική, στενά σοκάκια, κρυστάλλινα νερά από τις πολλές πηγές του, μπορούν να καλύψουν όλα τα ενδιαφέροντα του κάθε επισκέπτη της. Υπάρχουν ακόμα πολλά ταβερνάκια, τόσο στο χωριό όσο και στην παραλία, με όλους τους ελληνικούς μεζέδες (όπως χταποδοκεφτέδες, λιόκαφτα κ.ά.) που θα ικανοποιήσουν τις γαστρονομικές επιθυμίες των καλοφαγάδων. Ακόμα, γλυκά του κουταλιού, όπως σύκο, καρυδάκι και κολοκύθι γίνονται με μεράκι και αγνά υλικά. Ο επισκέπτης δε θα πρέπει να παραλείψει να δοκιμάσει το δυνατό ντόπιο τσίπουρο που γίνεται σε παραδοσιακά ρακοκάζανα, ενώ ένα καφεδάκι στα γραφικά καφενεδάκια της πλατείας, δίπλα στη μεγάλη βρύση με τα τρεχούμενα νερά της πηγής, είναι απαραίτητο...

Στη νοτιοδυτική πλευρά της Θάσου, βρίσκονται οι Μαριές, ένα ορεινό χωριό με παραδοσιακό χρώμα, γνωστό για τα μελισσοκομικά προϊόντα του. Επίνειό του, η Σκάλα Μαριών, ένα γραφικό ψαροχώρι που δε χάνει το χαρακτήρα του ακόμη και την περίοδο του καλοκαιριού που το νησί έχει κατακλυστεί από επισκέπτες. Οι τρεις παραλίες του χωριού αποτελούν πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες. Κοντά στη Σκάλα Μαριών, στη θέση «Φαρί», έχει εντοπιστεί αρχαίο εργαστήριο αγγειοπλαστικής

Από τις Μαριές, πανέμορφα μονοπάτια οδηγούν στον Πρίνο, στο μεσαιωνικό χωριό Κάστρο στο χωριό Θεολόγος και σε μια μικρή τεχνητή λίμνη που έχει δημιουργηθεί στο κέντρο του νησιού.

Ο Θεολόγος (60 χλμ από τον Λιμένα) ήταν παλιά μια εμπορική πόλη και μέχρι τον τελευταίο αιώνα, το πιο σημαντικό χωριό του νησιού. Τα σπίτια είναι χτισμένα με την παραδοσιακή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική. Οι οροφές τους είναι φτιαγμένες από πέτρα. Σήμερα ο Θεολόγος είναι η τοπική έδρα των χωριών Θεολόγος, Ποτός, Πευκάρι, Ψιλή Αμμος, Αστρις, Αλυκή και Κοινύρα. Πολλές από τις πολύ όμορφες παραλίες του νησιού βρίσκονται σε αυτήν την περιοχή. Το καλοκαίρι, η πλειοψηφία των ντόπιων ασχολούνται με τον τουρισμό, ενώ το χειμώνα με την καλλιέργεια των ελιών και των παράγωγων προϊόντων τους, με την παραγωγή κρασιού, ούζου, τσίπουρου, γλυκών και μαρμελάδων, ζαχαρωτών, μελιού, χειροποίητων προϊόντων και με το ψάρεμα.

Οι περισσότερες ταβέρνες στο Θεολόγο χρησιμοποιούν τρόφιμα και μπαχαρικά τα οποία καλλιεργούνται εκεί, οπότε οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ένα πραγματικά παραδοσιακό γεύμα ή δείπνο.

Ο Ποτός ήταν κάποτε το μεγαλύτερο χωριό της Θάσου και αποτελούσε, όπως και σήμερα, τη «Σκάλα» του Θεολόγου. Τα τελευταία χρόνια είναι ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά θέρετρα του νησιού. Η Ψιλή Αμμος είναι μια παραλία μοναδικής ομορφιάς μόλις 5χλμ από τον Ποτό. Σίγουρα αξίζει κανείς να την επισκευτεί τόσο για να κολυμπήσει στα καταγάλανα νερά της όσο και για να απολαύσει τοπικούς μεζέδες στα κοντινά ταβερνάκια.

Τα Λιμενάρια, βρίσκονται στο νότιο μέρος του νησιού, με χιλιάδες επισκέπτες να απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε αυτό το ξεχωριστό κομμάτι της Θάσου μιας που διαθέτει μερικές από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού και άριστη τουριστική υποδομή.

Περίπου 1,5χλμ από τα Λιμενάρια, βρίσκεται το Ακρογιάλι ή Τρυπητή. Ενα μικρό λιμάνι με πεντακάθαρα νερά, εξαιρετική αμμουδιά και τη μοναδική στο νησί θαλάσσια σπηλιά κάτω από έναν τεράστιο βράχο.

Το Πευκάρι πήρε το όνομά του από ένα πανέμορφο πευκοδάσος που υπάρχει στην περιοχή, σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες του νησιού, με δυο κολπίσκους που έχουν θαυμάσια αμμουδιά και κρυστάλλινη θάλασσα. Τα ξενοδοχεία και οι ψαροταβέρνες είναι «πάνω» στο κύμα. Στο Πευκάρι, υπάρχει ακόμα κάμπινγκ και κέντρο θαλάσσιων σπορ.

Η Αστρίς, λέγεται ότι έχει το καλύτερο κλίμα του νησιού. Πήρε το όνομά της από τις ξαστεριές, δηλαδή τα καλοκαιρινά βράδια χωρίς ίχνος από σύννεφα. Και εδώ οι παραλίες είναι καταπληκτικές.

Η Αλυκή είναι μια πανέμορφη γωνιά του νησιού, μέσα σε ένα τοπίο σπάνιας ομορφιάς και ζηλευτή παραλία. Η Αλυκή έζησε μεγάλες δόξες στην αρχαιότητα, γεγονός που διαπιστώνεται από τα μνημεία που διασώθηκαν, όπως το λατομείο μαρμάρων, οι σπηλιές που χρησιμοποιούσαν ως τόπο λατρείας, το Ιερό κλπ. Στην άκρη της βραχονησίδας, τα αρχαία λατομεία τα οποία χρησιμοποιούνταν εντατικά στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, υπάρχουν ακόμα. Από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. εκεί το μάρμαρο κοβόταν και το φόρτωναν στα πλοία. Οι δύο κόλποι στην Αλυκή είναι γνωστοί ως λιμάνια από όπου άσπρο, υψηλής ποιότητας Θασίτικο μάρμαρο εξαγόταν στα αρχαία χρόνια. Σήμερα τεράστιοι όγκοι πετρών είναι ακόμη ορατοί στο βυθό της θάλασσας.

Τα Κοίνυρα, (γνωστό ως «Αίνηρα» και «Λουτρού») είναι παραθαλάσσιος οικισμός απλωμένος στις ακτές του ομώνυμου όρμου, στο ανατολικότερο τμήμα του νησιού. Ερείπια λουτρών της Βυζαντινής εποχής και ίχνη ενός χριστιανικού βασιλικού ναού έχουν επιζήσει εδώ. Αυτή ήταν και τοποθεσία αρχαίων ορυχείων. Τα ακρογιάλια με τα πολύχρωμα βότσαλα και την πλούσια άμμο προσφέρουν στους τουρίστες υπέροχες στιγμές. Κοντά βρίσκεται και η ακτή Παράδεισος που φημίζεται για το μαγευτικό τοπίο και την καθαρή θάλασσα.