Εικόνες απόλυτης καταστροφής αποκαλύπτονται στο Πακιστάν, με την κατάσταση να γίνεται όλο και χειρότερη όσο περνάνε οι μέρες και συνεχίζονται οι καταρρακτώδεις βροχές που έχουν πνίξει στη λάσπη τις βορειοδυτικές περιοχές της χώρας, με την κυβέρνηση να εξακολουθεί την εγκληματική της αδιαφορία. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της UNICEF, οι νεκροί φτάνουν τους 1.500 και αναμένεται να αυξηθούν κι άλλο, όπως και οι πληγέντες, που μέχρι στιγμής ξεπερνούν τα 3,2 εκατομμύρια ανθρώπους, καθώς οι προβλέψεις για τον καιρό υπογραμμίζουν ότι οι βροχές θα συνεχιστούν με την ίδια ένταση και θα επεκταθούν στο νότο, με τις άμεσα απειλούμενες περιοχές να είναι το Μπαλουχιστάν και η Πουντζάμπ.

Στο κέντρο της καταστροφής βρίσκεται η κοιλάδα Σουάτ, που μόλις ένα χρόνο πριν είχε υποστεί τη δοκιμασία του πολέμου, με τις εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις, του κυβερνητικού στρατού στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» και υπό την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες. Μεγάλα τμήματα της περιοχής παραμένουν αποκλεισμένα και απρόσιτα, δρόμοι και γέφυρες έχουν καταστραφεί, περισσότερα από 30.000 σπίτια έχουν γκρεμιστεί, ενώ ολόκληρα χωριά έχουν θαφτεί στη λάσπη και η επικοινωνία έχει διακοπεί.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να αδιαφορεί, προκαλώντας την οργή του λαού, με έντονες διαμαρτυρίες, όπως οι κινητοποιήσεις στην Νοουσέρα, για την ελλιπή ή και μηδαμινή βοήθεια, που παρέχει, παρά το γεγονός ότι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι το μέγεθος της καταστροφής εμποδίζει την αποτελεσματική παρέμβαση. Η συνεχιζόμενη έλλειψη νερού, φαρμάκων και συνθηκών υγιεινής αυξάνουν συνεχώς τον κίνδυνο επιδημιών, με τη χολέρα να είναι ήδη προ των πυλών, ενώ οι πληγέντες δηλώνουν «χάσαμε τα πάντα, προσπαθούμε να σώσουμε τη ζωή μας».

Την ίδια στιγμή, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παρακολουθούν την τραγωδία, υποσχόμενες «βοήθεια»...