Τίποτα καλό δεν έχει να περιμένει ο λαός από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξυφαίνονται στην περιοχή
Eurokinissi |
Πρόκειται για την πρώτη επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα πρωθυπουργού του κράτους του Ισραήλ από τη σύστασή του, μόλις ένα μήνα μετά την αντίστοιχη επίσκεψη στο Τελ Αβίβ του Ελληνα πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου.
Αμέσως μετά τη χτεσινή δίωρη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, οι δύο πρωθυπουργοί επικέντρωσαν τις δηλώσεις τους σε θέματα οικονομικής - επιχειρηματικής συνεργασίας. Ωστόσο, έγινε φανερό ότι η συνεργασία αυτή έχει στρατηγικό βάθος και αγγίζει ζητήματα άμυνας και ασφάλειας στο πλαίσιο των γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Στη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου επισημάνθηκε ότι η σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ αποτελεί «στρατηγική επιλογή». Ο Γ. Παπανδρέου προσπάθησε να πείσει ότι οι σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ «δεν είναι ανταγωνιστικές στις σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία», αλλά «αφορούν στην περιφερειακή συνεργασία». Σήμερα το πρωί, ο Μπ. Νετανιάχου θα συναντηθεί με τον αρχηγό της ΝΔ, Αντ. Σαμαρά, και στη συνέχεια, συνοδευόμενος από τον Γ. Παπανδρέου θα επισκεφθεί τον Πόρο, ενώ θα ξεναγηθεί και σε αρχαιολογικούς χώρους της Πελοποννήσου.
Σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου, οι συνομιλίες με τον Μπ. Νετανιάχου «θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας στους τομείς των επενδύσεων, του τουρισμού, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, των καινοτομιών» κλπ. Για τα παραπάνω θέματα, συμφωνήθηκε η σύσταση μεικτής επιτροπής Ελλάδας - Ισραήλ, η οποία, ανάμεσα σε άλλα, θα μελετήσει και θέματα «στρατιωτικής συνεργασίας και ασφάλειας».
Ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν παρέλειψε - πριν καν ρωτηθεί - να εκφράσει την ικανοποίησή του για τα «θετικά» βήματα της ισραηλινής κυβέρνησης στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της κυκλοφορίας αγαθών στο λαό της Γάζας, υιοθετώντας πλήρως την πολιτική του Ισραήλ, που έχει καταδικάσει σε ασφυξία τον παλαιστινιακό λαό και προχωράει σε ανούσιες κινήσεις εντυπωσιασμού, τις οποίες βαφτίζει «χαλάρωση» του φονικού εμπάργκο.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, αφού επανέλαβε τα περί «οικονομικής συνεργασίας», έκανε αναφορά στη συνεργασία για θέματα άμυνας και ασφάλειας, χωρίς ωστόσο να επεκταθεί σε λεπτομέρειες.
Αναφέρθηκε ακόμα στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αφήνοντας έμμεσα να φανεί ότι η Ελλάδα, στην παρούσα φάση, έχει ανάγκη την οικονομική συνεργασία με το Ισραήλ, προφανώς με πολιτικά ανταλλάγματα, όπως είναι η προώθηση της στρατιωτικής συνεργασίας και κυρίως η διάθεση των ελληνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών θαλασσών για την άσκηση και την πολεμική προετοιμασία της πολεμικής μηχανής του κράτους του Ισραήλ.
Δηλωτικό των προθέσεων των δύο κυβερνήσεων, αλλά και των ανταγωνισμών που κρύβονται πίσω από τις διμερείς επαφές, είναι το γεγονός ότι η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο κυβερνήσεων προωθείται σε μια περίοδο όπου η ισραηλινή κυβέρνηση:
Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον η ελληνική κυβέρνηση ανοίγει διάπλατα τις πόρτες και προσφέρει «γην και ύδωρ» στην πολεμική μηχανή του Ισραήλ, διαθέτοντας την ελληνική επικράτεια για ασκήσεις προσομοίωσης επίθεσης στο Ιράν. Ταυτόχρονα, παρέχει και διπλωματική στήριξη στο όνομα της κάλυψης του κενού που αφήνει η διάρρηξη των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ.
Στρατηγικής σημασίας είναι και η οικονομική συνεργασία, καθώς η Ελλάδα μετατρέπεται σε πύλη εισόδου των ισραηλινών επιχειρηματικών ομίλων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ολα αυτά κάνουν φανερό ότι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί μέρος της πολιτικής που υπαγορεύεται από ΝΑΤΟ και ΕΕ για στρατιωτική και οικονομική σύνδεση του Ισραήλ με τους εν λόγω ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Μια πολιτική που έρχεται σε εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων περί «νέας Μέσης Ανατολής».
Σε κάθε περίπτωση, παραμένει το γεγονός ότι η κλιμάκωση της συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ περιπλέκει το κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Το Ισραήλ, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αξιοποιεί τους ελληνοτουρκικούς ανταγωνισμούς για να αποκτήσει στρατηγικά πλεονεκτήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, την ίδια ώρα μάλιστα που παρουσιάζονται νέες τριβές στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας.
Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι οι συμμαχίες και οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για το λαό, παρά μόνο για τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης αστικής τάξης, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού καταμερισμού. Οι επιλογές της είναι απόλυτα ενταγμένες στη ΝΑΤΟική στρατηγική περί «νέας Μέσης Ανατολής» και αυτή υπηρετεί η στρατιωτική συνεργασία αλλά και η οικονομική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ.