Οι δύο πρώτοι, χάρη στην απλόχερη οικονομική στήριξη είχαν πάντα τη μερίδα του λέοντος στις επιδοτήσεις, ενώ ο τρίτος χάρη στις εισαγωγές αλιευμάτων ισχυροποίησε τις θέσεις του απέναντι στους ψαράδες, εκβιάζοντας τη διαμόρφωση των τιμών των ψαριών τους, ώστε να τα αγοράζουν φθηνότερα. Απεναντίας, για τους ίδιους τους ψαράδες η μόνη επιδότηση ήταν για τη διάλυση των σκαφών τους και για την πρόωρη συνταξιοδότησή τους. Πρόκειται για κίνητρα εθελούσιας εξόδου από το επάγγελμα και καθόλου για κίνητρα ανάπτυξης του τομέα αλιείας. Μαζί με αυτά τα κίνητρα, υπάρχουν και τα αντικίνητρα της παραμονής τους στο επάγγελμα όπως:

• Η ακρίβεια στα καύσιμα που περιορίζει τις αλιευτικές εξόδους.
• Ο περιορισμός της ιπποδύναμης και της χωρητικότητας των σκαφών τους που καθιστά τα μακρινά ταξίδια προνόμιο μόνο λίγων ψαράδων με μεγάλα σκάφη.
• Οι εισαγωγές ομοειδών αλιευμάτων που επιφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στο εισόδημα των μικρών και μεσαίων ψαράδων.
• Η κατάργηση ενισχύσεων για αποζημιώσεις στις καταστροφές που προκαλούνται στον αλιευτικό και μηχανολογικό εξοπλισμό, λόγω απρόβλεπτων δυσμενών καιρικών συνθηκών ή επιθέσεων θαλάσσιων θηλαστικών.
• Η αυθαίρετη κατάργηση των εργαλείων και ο περιορισμός της δράσης τους, όταν θεωρούνται ανταγωνιστικά για τις μεγάλες αλιευτικές επιχειρήσεις.
• Η απαγόρευση αλιευτικών τεχνικών ψαρέματος, που δεν κωδικοποιούνται σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ.
• Η επιλεκτική χορήγηση ειδικών αδειών αλιείας για τα μεγάλα πελαγικά είδη (ξιφίας, τόνος), πράγμα που καθιστά παράνομη ακόμη και την τυχαία σύλληψη αυτών των ψαριών από επαγγελματίες ψαράδες που δε διαθέτουν τέτοιες άδειες.
• Η αφαίρεση τεράστιων εκτάσεων αλιευτικών πεδίων απ' τους ψαράδες για να καταστούν καλλιεργητικά πάρκα (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) ή καταδυτικά πάρκα στα πλαίσια του αλιευτικού τουρισμού. Κατά αυτόν τον τρόπο, ανοίγει ο δρόμος για ιδιωτικές θάλασσες χιλιάδων στρεμμάτων.

***