Υποδεχόμενος προχτές τον Ισραηλινό πρωθυπουργό στην Αθήνα, ο Γ. Παπανδρέου στάθηκε στην «άμεση και άνευ προϋποθέσεων απελευθέρωση των ελληνικών πλοίων τα οποία συμμετείχαν στο στολίσκο της 31ης Μαΐου», χαρακτηρίζοντας την κίνηση του Ισραήλ σαν «μια πολύ θετική εξέλιξη». Κατάπιε όμως τη γλώσσα του σε ό,τι αφορά την ουσία της εγκληματικής επίθεσης στη νηοπομπή, που δείχνει και τη στρατηγική του Ισραήλ απέναντι σε όποιον επιχειρήσει να αμφισβητήσει την κατοχή που για 50 χρόνια έχει επιβάλει σε βάρος των Παλαιστινίων. Στο ίδιο πνεύμα, ο Γ. Παπανδρέου χαιρέτισε «τα βήματα που έχει κάνει η ισραηλινή κυβέρνηση προκειμένου να διευκολύνει την κυκλοφορία αγαθών προς τη Λωρίδα της Γάζας». Εκρυψε συνειδητά ότι η «χαλάρωση» δήθεν του εμπάργκο αφορά συγκεκριμένα μόνο αγαθά, αυτά που επιτρέπει το Ισραήλ και επί της ουσίας αποτελεί ελιγμό του Ισραήλ στην προσπάθειά του να αποφύγει τις - προσχηματικές ούτως ή άλλως - πιέσεις και να διατηρήσει σε ισχύ τον αποκλεισμό της Γάζας. Τέλος, ο Ελληνας πρωθυπουργός θεώρησε «απαραίτητο να ξεκινήσουν άμεσα απευθείας διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τους Παλαιστινίους», κρύβοντας και εδώ συνειδητά ότι το Ισραήλ προσπαθεί να επιβάλει την άνευ όρων επανέναρξη των συνομιλιών, αρνούμενο να ικανοποιήσει ακόμα και τους ελάχιστους και αυτονόητους όρους που θέτει η Παλαιστινιακή Αρχή (παύση των εποικισμών κ.ά.). Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος για τον οποίο στην αντιφώνησή του ο Μπ. Νετανιάχου είπε ότι «χαίρομαι που η Ελλάδα υποστηρίζει αυτή την πρωτοβουλία (σ.σ. της άνευ όρων επανέναρξης των συνομιλιών». Να γιατί ο ελληνικός λαός πρέπει να κουμπώνεται όταν ακούει διθυράμβους για την ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση, όπως έγινε πριν από μερικούς μήνες με την αντίστοιχη επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα. Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα είναι αυτά που καθορίζουν τις σχέσεις των καπιταλιστικών χωρών μεταξύ τους και οι λαοί της περιοχής είναι αυτοί που τελικά θα κληθούν να πληρώσουν τη νύφη.