-- Το ΚΚΕ δεν περιορίζεται να κάνει μια δουλειά στο «και 5». Παραδείγματος χάρη εδώ και χρόνια, δε λέω τώρα τι λέμε από τα '18, ή το '74 κλπ., αλλά από το 15ο Συνέδριο και μετά, δηλαδή από το 1996 και μετά, μιλάμε για τη σύγχρονη περίοδο, έχουμε επισημάνει τις συνέπειες που θα έχει για ένα μεγάλο μέρος μικρών επιχειρήσεων και αυτοαπασχολουμένων, αυτών που δουλεύουν μόνοι τους ή αυτών που έχουν 2, 3, 4 άτομα προσωπικό, για το ποια θα είναι η πορεία τους σε συνθήκες όπου τα μονοπώλια διεισδύουν παντού και σε τομείς που παλιότερα δεν είχαν μεγάλο μερίδιο στην αγορά.

Κάνουμε μια συστηματική δουλειά από τότε. Δεν περιμέναμε την κρίση. Βεβαίως, στις συνθήκες της κρίσης αντιμετωπίζεις ακόμα πιο οξυμένα προβλήματα. Εχουμε διαμορφώσει συγκεκριμένα πλαίσια πάλης.

Ο,τι κινητοποιήσεις έχουν γίνει στο χώρο των μικρομεσαίων. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, ποιος τις έκανε τις κινητοποιήσεις; Η δράση των κομμουνιστών μέσα στους φορείς, βεβαίως και άλλων ανθρώπων που συμπορεύονται με τους κομμουνιστές. Μόνο να σας πω εγώ τα φυλλάδια που έχουμε κυκλοφορήσει.

Εμείς τώρα λέμε το εξής: Πρέπει να κεφαλαιοποιήσει το μικρομάγαζο την πείρα του. Αμα δεν την κεφαλαιοποιήσει την πείρα του, εμείς πώς θα τα λύσουμε τα προβλήματα; Και λένε, κλείσανε μαγαζιά και λένε 1 στα 3 θα κλείσει. Και μιλάνε για τους κεντρικούς δρόμους. Εμάς μας ενδιαφέρει τι γίνεται και πίσω από τους κεντρικούς δρόμους, που είναι τα μικρά - μικρά μαγαζιά.

Είναι φανερό σήμερα ότι τα σούπερ μάρκετ και σε συνθήκες κρίσης θα αυξήσουν τις πωλήσεις τους. Κάποια θα κλείσουν, αλλά θα μεγαλώσουν τα μερίδια των υπολοίπων. Εμείς δεν περιοριστήκαμε να λέμε την πρόταση συμμαχίας του ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που έχει συμμαχία γραμμένη, εκφρασμένη στο κοινωνικό επίπεδο.

Και δε λέμε συμμαχία ανάμεσα στο ανανεωτικό, μη ανανεωτικό, στο αυτοαριστερό ή μη αριστερό, λέμε συμμαχία ανάμεσα στη σύγχρονη εργατική τάξη, τα - ας το πω - μικροαστικά στρώματα της πόλης, τους αυτοαπασχολούμενους και έχουμε προσδιορίσει αυτούς που δεν έχουν μισθωτή εργασία, αλλά και αυτούς που έχουν 2-3 άτομα προσωπικό και ανάλογα και με τον τζίρο βέβαια που έχουν, γιατί μπορεί μια επιχείρηση να έχει 3 άτομα και να έχει μεγαλύτερο τζίρο από μία που έχει 5. Και στους μικρούς παραγωγούς αγρότες.

Αυτή είναι η πολιτική συμμαχιών που έχουμε, από εκεί καθορίζουμε και τη στάση απέναντι στα άλλα κόμματα και όχι ανάποδα. Πρέπει να κεφαλαιοποιηθεί η πείρα των ίδιων.

Εμείς έχουμε πρόταση για το εμπόριο, κοινωνικό εμπόριο, κρατικοποιημένος τομέας, να καταργηθούν οι ενδιάμεσοι. Δε συμφέρει να έχεις 40 ενδιάμεσους και 50. Ο ενδιάμεσος θα βγάλει κι αυτός κέρδος, πώς θα γίνει δηλαδή;

Και τι έχει να χάσει δηλαδή αυτός με το μικρομάγαζο που το έχει ανοιχτό από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οι γυναίκες ούτε να γεννήσουν δεν μπορούν, ούτε άδειες μητρότητας δεν έχουν. Γεννάει και έρχεται αμέσως στο μαγαζί να το ανοίξει. Τι την πειράζει να είναι υπάλληλος, πολύ μεγαλύτερο μισθό θα παίρνει και θα έχει και περισσότερες κοινωνικές παροχές.

Πρέπει να ξεμπλέξουν με ορισμένες πλάνες που έχουν, ότι κάποτε το μικρομάγαζο θα γίνει μεγάλο. Αυτά έγιναν στη δεκαετία του '50-'60, τότε που δεν υπήρχαν μεγάλα μονοπώλια, τώρα έχει τελειώσει το βιολί αυτό. Και μην κοιτάμε τώρα τη δεκαετία του '50, όλοι οι μαυραγορίτες γίνανε επιχειρηματίες, δε γίνανε μόνο από την αξιοσύνη τους.