«Θυμάσαι πόσες Πρωτοχρονιές ταξίδευες και δεν ξέρεις πόσες ακόμα θα ταξιδεύεις» λέει ο ναυτικός Ν. Κριτικός
- Νικήτα, πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο άνθρωπο να βρίσκεται στο βαπόρι το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, πολύ μακριά από τους δικούς του;
- Για μας, οι μέρες σαν κι αυτές είναι πολύ διαφορετικές από κάποιον που κάνει ένα κοινό επάγγελμα. Είναι απίστευτα δύσκολο να γιορτάζεις μέσα στο βαπόρι τις μέρες των γιορτών. Γνωρίζεις ότι η οικογένειά σου βρίσκεται εκείνη την ώρα μακριά και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τους μιλήσεις στο τηλέφωνο. Τώρα η γιορτή μέσα στο καράβι είναι απλώς για να μην ξεχνάμε ότι σε μικρότερη ηλικία γιορτάζαμε κάπως αλλιώς και ότι ίσως κάποια στιγμή να γιορτάζουμε μαζί με τους δικούς μας. Είσαι στο πόδι και εργάζεσαι σαν οποιαδήποτε άλλη μέρα, ίσως να σταματήσεις λίγο για να πιεις ένα ποτήρι και να ανταλλάξεις ευχές με το υπόλοιπο πλήρωμα. Μόνο το στόλισμα του καραβιού που γίνεται από εμάς τους ίδιους μπορεί να σου θυμίσει ότι είναι μέρες γιορτινές. Ισως και κείνα τα λίγα δευτερόλεπτα που το φωταγωγημένο καράβι βυθίζεται στο σκοτάδι για να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά. Αυτές τις λίγες στιγμές το μυαλό του καθενός μας ταξιδεύει και η ευχή μας είναι κοινή. Του χρόνου να είμαστε μαζί με τους ανθρώπους μας...
- Τα καράβια σίγουρα δεν μπορούν να σταματούν να κινούνται, ακόμα και μέρες σαν κι αυτές. Πιστεύεις όμως ότι αμείβεται αυτή η εργασία των ναυτεργατών;
- Αυτές τις μέρες, τις επίσημες αργίες ας πούμε, προβλέπεται να τις πληρωνόμαστε το καλοκαίρι. Σύμφωνα με τη σύμβαση υπολογίζονται 65 ώρες εξτρά για όλο τον χρόνο - όπου μέσα σε αυτές εκτός από τις αργίες υποτίθεται ότι καλύπτεται γενικά η υπερωριακή μας απασχόληση - που αντιστοιχεί σε κάποιο ποσό ανάλογα με τον βαθμό του καθενός από 1.000-4.000 δραχμές ανά ώρα. Πέρα από το γεγονός για το αν οι 65 ώρες είναι πραγματικές, το χειρότερο είναι ότι εξαρτάται από την κάθε ναυτιλιακή εταιρία για το αν θα τις πληρώσει ή όχι.