Σήμερα, αναμένεται να συζητηθεί στο Στρασβούργο το κατάπτυστο ψήφισμα για την «καταπολέμηση του εξτρεμισμού», που στόχο έχει να βάλει στο γύψο το εργατικό λαϊκό κίνημα στις χώρες της Ευρώπης.

Το αντιδημοκρατικό κατασκεύασμα θα συζητηθεί στην πρωινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην οποία, εκ μέρους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, συμμετέχουν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντίνος Βρεττός και η βουλευτής της ΝΔ Ελσα Παπαδημητρίου. Αναπληρωματικό μέλος είναι η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη.

Το συγκεκριμένο ψήφισμα είναι προϊόν συνεργασίας βουλευτών δεξιών, κεντροδεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης. Είναι χαρακτηριστικό πως εισηγητής του εν λόγω ψηφίσματος είναι ο Ισπανός βουλευτής Pedro Agramunt Font de Mora, του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας (Spain, EPP/CD), ενώ τη γνωμοδότηση εκ μέρους της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης υπογράφει ο Ιταλός βουλευτής Pietro Marcenaro του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Italy, SOC). Μάλιστα, ο δεύτερος συγχαίρει τον εισηγητή και προτείνει σειρά τροπολογιών σε ακόμα πιο αντιδημοκρατική κατεύθυνση.

Το κείμενο της ντροπής αποτελεί το επόμενο βήμα, μετά το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που επιχείρησε να προωθήσει ο ίδιος οργανισμός το 2006. Εχει στόχο την ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης και της δράσης των κομμάτων που εναντιώνονται στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Στοχοποιεί ευθέως τα λαϊκά κινήματα και ενισχύει παραπέρα το οπλοστάσιο για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος απέναντι στον «εχθρό λαό».

Αποκαλυπτικά του βάθους της απειλής, για τα λαϊκά - δημοκρατικά δικαιώματα που συνεπάγεται αυτό το ψήφισμα, είναι τα όσα περιλαμβάνονται στη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, με την οποία προτείνονται ορισμένες τροποποιήσεις «για την περαιτέρω ενίσχυση του σχεδίου ψηφίσματος και του σχεδίου σύστασης».

Συγκεκριμένα, στην εν λόγω γνωμοδότηση, προτείνεται στις ελευθερίες που θα περιορίζονται να μην είναι μόνο η «ελευθερία του συνέρχεσθαι» αλλά «η ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι με άλλους»! Επισημαίνεται ότι «αν και αυτές οι ελευθερίες είναι οι πυλώνες μιας πλουραλιστικής δημοκρατίας, η άσκησή τους μπορεί να περιοριστεί. Ενας τέτοιος περιορισμός σε μια δημοκρατική κοινωνία θα πρέπει να είναι πάντα σύμφωνος με τον νόμο, ο οποίος νόμος θα πρέπει να επιδιώκει τους στόχους που αναφέρονται στη σύμβαση, όπως η πρόληψη της διασάλευσης της τάξης ή εγκληματικών πράξεων, η προστασία της ηθικής και η προστασία των δικαιωμάτων των άλλων».

Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται ως τροπολογία να προστεθεί το εξής: «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι με άλλους». Δηλαδή, προτείνεται να προστεθεί η λέξη «ειρηνικώς», για να διευκρινιστεί ακολούθως: «Ως εκ τούτου πρέπει να διευκρινιστεί ότι η ελευθερία του συνέρχεσθαι σημαίνει "ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς". Η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι πρέπει να αναφέρεται επίσης στο πλαίσιο αυτό, δεδομένου ότι η έκθεση επικεντρώνεται στο ζήτημα των πολιτικών κομμάτων που συμμετέχουν σε εξτρεμιστικές δραστηριότητες».

Τόσο με τις προτεινόμενες τροπολογίες όσο και με το αρχικό κείμενο του ψηφίσματος και του σχεδίου σύστασης προς τα κράτη - μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, επιχειρείται η θωράκιση του δικαίου της αστικής τάξης και η ενσωμάτωσή του στον πυρήνα της νομοθεσίας, αλλά και στην πρακτική όλων των κρατών - μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Είναι πλέον φανερό ότι σηματοδοτείται μια νέα επικίνδυνη κλιμάκωση της επίθεσης απέναντι στους λαούς υπό τη σκιά και το φόβο του λαϊκού παράγοντα μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Ουσιαστικά, διαμορφώνεται το πλαίσιο, για να χαρακτηρίζονται ως «εξτρεμισμός» και «μη ειρηνικώς συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι», οι αγώνες των εργαζομένων, τα κινήματα και οι οργανώσεις τους.

Με βάση το κείμενο στο όνομα της θωράκισης αυτού του συστήματος και με πρόσχημα την «πρόληψη της διασάλευσης της δημόσιας τάξης», θα δικαιολογούνται μέτρα που πλήττουν καίρια δημοκρατικά δικαιώματα, όπως «την ελευθερία έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι», φθάνοντας μέχρι την απαγόρευση της κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και της ίδιας της λειτουργίας των κομμάτων που στοχοποιούνται, όπως συγκεκριμένα αναφέρεται στο ψήφισμα.

Στο σύνολό του, το κατάπτυστοι κείμενο που συζητιέται σήμερα προβλέπει:

• Πολιτικό πλαίσιο: Δίνει τον ορισμό του «εξτρεμισμού» και τον περιγράφει ως την «απόρριψη των βασικών αξιών και των κανόνων του παιχνιδιού σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου». Μάλιστα, αναφέρεται ότι «ο εξτρεμισμός μπορεί να λάβει διάφορες μορφές» και να συνδέεται με «την αποτυχία του πολιτικού συστήματος στη διασφάλιση της συμμετοχής όλων των τμημάτων της κοινωνίας.
• Απαγορεύσεις σε κόμματα: Το ψήφισμα κάνει ανοιχτά αναφορά στην απαγόρευση λειτουργίας ακόμα και πολιτικών κομμάτων, αφού καλούνται τα κράτη να εξασφαλίσουν ότι «τα μέτρα που περιορίζουν ή απαγορεύουν τις δραστηριότητες των εξτρεμιστικών πολιτικών κομμάτων είναι σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου».
• Σύνδεση με την καπιταλιστική κρίση: Αποκαλύπτεται ότι το αντιδραστικό αυτό πλαίσιο διαμορφώνεται για τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις, σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και της ταξικής πάλης. Για το λόγο αυτό, καλούνται τα κράτη - μέλη να μελετήσουν «τις επιπτώσεις της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στον εξτρεμισμό».
• Αντικομμουνισμός: Για να μην υπάρχει αμφιβολία περί του τι ακριβώς εννοείται, αναφέρονται και παραδείγματα για απαγορεύσεις κομμάτων όπως «στην Πολωνία όπου υπάρχει μια απαγόρευση κατά των κομμάτων που χρησιμοποιούν ολοκληρωτικές μεθόδους», δηλαδή οι αποφάσεις που εξισώνουν το ναζισμό με τον κομμουνισμού και απαγορεύουν τα κομμουνιστικά σύμβολα.
• Ειδική μνεία στην Ελλάδα: «Αναφερόμαστε, κυρίως, στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης (...) ή για διαδηλώσεις και αναταραχές που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων το 2009».