Μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων δεν μπορούν να υπάρξουν γιατί ...αυτό ισοδυναμεί με δημιουργία στρατιών από χαραμοφάηδες! Ναι, σωστά διαβάσατε. Αυτό το ...βαθυστόχαστο επιχείρημα παρουσιάζει στη χτεσινή «Καθημερινή» ο Στ. Κασιμάτης, προσπαθώντας να αντικρούσει τα αιτήματα άμεσης ανακούφισης που προβάλλει το ΚΚΕ για τους ανέργους. Ο αρθρογράφος θεωρεί υπερβολικό το να παίρνει π.χ. ο άνεργος πραγματικό επίδομα ανεργίας (δηλαδή να μπορεί να καλύπτει με αξιοπρέπεια τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς του) και για όλη τη διάρκεια της ανεργίας. Οπως και το να έχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οπως και το να έχουν τα παιδιά του θέσεις σε παιδικούς σταθμούς, εξασφαλίζοντας δηλαδή δωρεάν τις επιστημονικά κατάλληλες προϋποθέσεις (νηπιαγωγοί, υποδομές κλπ.) που είναι απαραίτητες για την ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους, διαπαιδαγώγηση και κοινωνικοποίηση. «Με όλες αυτές τις παροχές και μάλιστα χωρίς κανέναν απολύτως χρονικό περιορισμό, ποιος θα διανοηθεί να εργασθεί ξανά;» σχολιάζει ο Στ. Κασσιμάτης.

Βεβαίως, ο κύριος Κασσιμάτης μπορεί να απολαμβάνει το παντεσπάνι από τα αφεντικά του στα σαλόνια τους, μαζί τους, να μην έχει δει ποτέ την εξαθλίωση των ανέργων ή τη βασανισμένη ζωή των εργατών ή και αν έχει δει πιθανά να του προξένησε αποστροφή. Αυτή η άθλια επίθεση βγάζει έχθρα. Είναι ο ίδιος συνειδητό κομμάτι των αστών που καταστρέφουν τη ζωή των εργατών, που ζουν γι' αυτό και απ' αυτό. Οι άνεργοι δικό τους δημιούργημα είναι. Τα μέτρα στήριξής τους τα βλέπει όχι από τη σκοπιά της ζωής, αλλά από τη σκοπιά του χρήματος, του κόστους, για την τάξη του.

Γι' αυτό και λέει: Εγκαταλείψτε τους ανέργους στη μοίρα τους! Αμα δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι, το γιατρό, το ρεύμα, ε, τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή! Και τι εννοεί; Οτι με μέτρα σαν κι αυτά που λέει το ΚΚΕ να παρθούν, δε βοηθάμε τους επιχειρηματίες που αναζητούν φτηνά εργατικά χέρια για να δυναμώνουν την «ανταγωνιστικότητα». Γιατί, βέβαια, άμα δε νιώσει ο άλλος το μαχαίρι στο λαιμό του πώς θα δεχτεί να δουλεύει με 15 και 10 ευρώ μεροκάματο ή για 3 μέρες τη βδομάδα; Αυτό θέλει ο κ. Κασσιμάτης, η «Καθημερινή» και η τάξη τους. Ανέργους στα όρια της απελπισίας για να βρίσκουν τα μονοπώλια τους δούλους που χρειάζονται. Ο χλευασμός των ανέργων και των οικογενειών τους ίσως και να μην είναι τίποτα μπροστά στην ωμότητα με την οποία απαιτούν απ' τους εργάτες να το πάρουν απόφαση και να γίνουν σκλάβοι...