«Λαϊκή Συσπείρωση» παντού, σε περιφέρεια και δήμο, ενάντια σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και τα αναχώματά τους, ως ενιαία πολιτική απάντηση του λαού στα μέτρα που τον εξοντώνουν, μόνη διέξοδο στην οργή που νιώθει ο άνθρωπος του μόχθου. Αυτό ήταν το μήνυμα που βγήκε χτες το βράδυ από τη μαζική συγκέντρωση στην πλατεία Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα, όπου μίλησαν ο Θανάσης Παφίλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με την παράταξη και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Νίκος Σοφιανός, υποψήφιος δήμαρχος και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Ν. Σοφιανός αναφέρθηκε στα αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη ανακοινώσει η κυβέρνηση προεκλογικά «αυξήσεις στο ρεύμα κ.λπ.» και προειδοποίησε ότι έρχονται χειρότερα αν στις εκλογές στις 7 Νοέμβρη υπερψηφιστούν οι υποψήφιοί της. Θύμισε ότι το ΚΚΕ ήδη από πέρυσι είχε προειδοποιήσει ότι έρχεται θύελλα, αντιλαϊκά μέτρα πολύ πριν εφευρεθεί το μνημόνιο και ότι αναδεικνύεται σε μονόδρομο η ψήφος προς τους συνδυασμούς που στηρίζει το κόμμα, προκειμένου να αναχαιτιστεί η αντιλαϊκή επίθεση. Οτι η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση» θα αναδείξει τη διάθεση του λαού να αντισταθεί. Πρόταξε ως ανάγκη μέτρα άμεσης ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας, όπως μείωση κατά 30% των λογαριασμών που πληρώνει, και προειδοποίησε ότι μόνο με αγωνιστές αιρετούς μπορούν αυτά να υλοποιηθούν.

Παίρνοντας το λόγο ο Θ. Παφίλης αναφέρθηκε ξεχωριστά στους αντίπαλους υποψήφιους περιφερειάρχες, στους επίσημους υποψήφιους των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στους πολιτικούς σαλταδόρους, όπως τους χαρακτήρισε Δημαρά και Μητρόπουλο, τον υπερασπιστή της Ευρωπαϊκής Ενωσης Αλαβάνο και κατέδειξε με συγκεκριμένες αναφορές, γιατί όλοι αυτοί εκφράζουν και υπηρετούν την ίδια αντεργατική πολιτική. Τόνισε ότι η αποχή δεν αποτελεί λύση, καθώς μεγάλη αποχή είχαμε π.χ. στις Ευρωεκλογές, κάτι που δεν επηρέασε σε τίποτα την επόμενη κυβέρνηση, αυτή του ΠΑΣΟΚ, ώστε να πάρει τα πιο σκληρά μέτρα. Υπογράμμισε ότι η κρίση που βιώνουμε είναι κρίση του συστήματος και δε διορθώνεται με κάποια καλύτερη τάχα διαχείριση, όπως προτείνουν οι αντίπαλες δυνάμεις. Συμπλήρωσε ότι έχει τεθεί το ζήτημα ανατροπής του συστήματος και αντικατάστασής του από τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, τον σοσιαλισμό ως αναγκαιότητα. Κατέληξε ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορεί και πρέπει να αναδειχτούν αγωνιστές αιρετοί, κομμουνιστές της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ως περιφερειάρχες και δήμαρχοι που θα αντιπαλέψουν την κυβερνητική πολιτική και θα δώσουν ανάσες στη λαϊκή οικογένεια, κατευθύνοντας κονδύλια εκεί όπου πραγματικά χρειάζεται «π.χ. σχολεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί». Ορισε ως στόχο και την οικοδόμηση μιας πραγματικά λαϊκής συμμαχίας, στο εργοστάσιο, στο χωράφι, από εργάτες, ΕΒΕ, αγρότες, ένα ορμητικό ποτάμι που με τη δύναμή του θα ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση.