Μελωδικές «διαδρομές», αλλά και φτηνά «μουσικά» υποπροϊόντα, δημιουργικό μεράκι, αλλά και φαινόμενα «ιπτάμενων» και «φλεγόμενων» αοιδών, ασφυξία δοκιμασμένων καλλιτεχνικών οργανισμών, απώλειες, αλλά και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Είναι στοιχεία, που συνθέτουν το μουσικό «προφίλ» του 2000 και συνάμα η παρακαταθήκη, θετική και αρνητική, της νέας χρονιάς. Από το ημερολόγιο του 2000 δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε το θάνατο του κορυφαίου μουσικολόγου Γιάννη Γ. Παπαϊωάννου (Φλεβάρη), του ακούραστου επιστήμονα - ερευνητή, του ανθρώπου που μόχθησε για τη διαφύλαξη και προβολή του έργου του Νίκου Σκαλκώτα και το υπερασπίστηκε ακόμη και σε ιδιαίτερα δύσκολους καιρούς. Τη χρονιά που πέρασε, επίσης, έφυγαν απ' τη ζωή ο λαϊκός δημιουργός Ακης Πάνου (7/4), ο κορυφαίος του μάμπο Τίτο Πουέντε (1/6), ο μουσικός παραγωγός Τάσος Φαληρέας (30/7).

Τα οξυμένα προβλήματα των μουσικών, ο κλάδος των οποίων μαστίζεται από την ανεργία (ξεπερνά το 50%), έγιναν η αιτία της δυναμικής κινητοποίησης του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου και της μουσικής διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας (24/10). Τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ και οι εργαζόμενοι σε αυτά συνεχίζουν να βιώνουν το μαρασμό, καθώς η κυβερνητική πολιτική και οι διοικούντες την ΕΡΤ τα έχουν καταδικάσει σε μια ζοφερή πραγματικότητα, στοιχεία της οποίας είναι η ανασφάλεια, οι «αποικιοκρατικές» συμβάσεις έργου, η συσσωρευμένη αδικία χρόνων, οι αθετημένες υποσχέσεις. Η Εθνική Λυρική Σκηνή, παρά το σημαντικό της έργο και τη μίσθωση του «Ακροπόλ» για παραστάσεις οπερέτας, συνεχίζει να βλέπει ως όνειρο (μάλλον μακρινό) την απόκτηση δικής της στέγης. Η Αθήνα παραμένει η μοναδική πρωτεύουσα της Ευρώπης που δε διαθέτει κτίριο όπερας, η δημιουργία του οποίου είναι μια πολιτιστική ανάγκη, την οποία όμως στην πράξη - αν και οι υποσχέσεις περισσεύουν - δε συμμερίζονται όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνώντες. Ολα αυτά τη στιγμή που στους μεγιστάνες του πολιτισμού εκχωρούνται ολοένα και περισσότερα κονδύλια και αρμοδιότητες.

Ξεχωριστές, πάντως, στιγμές έζησαν όσοι ταξίδεψαν στη «Θάλασσα» των Θάνου Μικρούτσικου και Βασίλη Παπακωνσταντίνου, οι συναυλίες των οποίων δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκαν ως το κορυφαίο μουσικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε, αλλά και όσοι συμπορεύτηκαν στα «35 μουσικά βήματα» του Δημήτρη Μητροπάνου.