23 Μαθήματα από τον Κασπάροβ

(Α' μέρος)

Παρασκευή 24 Δεκέμβρη 2010 - Κυριακή 26 Δεκέμβρη 2010

Μετά την απήχηση που είχε η δημοσίευση των δυο μαθημάτων του Γκάρι Κασπάροβ, η σκακιστική στήλη του «Ριζοσπάστη» προσφέρει εκ νέου στους σκακιστές (ισχυρούς και αρχάριους σ' όλη την Ελλάδα) τα 23 μαθήματα του πρώην Παγκόσμιου Πρωταθλητή.

Μάθημα 1ο.

Γιατί μελετάμε σκάκι; «Η πρόταση να διευθύνω μια σειρά μαθημάτων ήταν κάπως αναπάντεχη για μένα, γιατί εγώ ο ίδιος ακόμα συνεχίζω να μελετώ τις διάφορες λεπτές πτυχές του σκακιού». Είναι 1,5 χρόνο πριν αντιμετωπίσει τον τότε Παγκόσμιο, τον συμπατριώτη και ομότιτλό του GM Ανατόλι Κάρποβ.

Ηταν όμως ήδη Παγκόσμιος Νέων (1980), είχε κερδίσει με την ΕΣΣΔ την Παγκόσμια Ολυμπιάδα (1982), αρκετά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1980-1983), το Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ και Oscar σαν καλύτερος σκακιστής στον κόσμο (1982) κ.ά.

«Μετά από κάποια σκέψη αποφάσισα να δεχτώ, γιατί αναφέροντας την αντίληψή μου και την ερμηνεία σκακιστικών βάσεων, θα έκανα καλό και στον εαυτό μου. Αγαπώ πολύ το σκάκι από καιρό και θα το αγαπάω για πάντα. Μελετώ με πολλή ζέση και όσο μελετώ τόσο βλέπω πόσα ανεξάντλητα προβλήματα έχει το σκάκι. Μπορεί ο καθένας να κρίνει, εκατομμύρια παιχνίδια που έχουν παιχθεί, χιλιάδες βιβλία έχουν γραφτεί που αναλύουν διάφορες βαριάντες του παιχνιδιού και παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει μια σκακιστική φόρμουλα που θα μπορούσε να εγγυηθεί μια νίκη. Δεν υπάρχουν, μαθηματικά, εξακριβωμένα κριτήρια εκτίμησης έστω και μιας απλής κίνησης. Οι ειδικοί δεν αμφιβάλλουν για το ότι στις περισσότερες περιπτώσεις στη σκακιέρα υπάρχουν περισσότερες εξίσου δυνατές συνέχειες και ο καθένας διαλέγει τη δική του δυνατή κίνηση οδηγούμενος από τη δική του πείρα, γούστο, εκτίμηση ικανοτήτων, ακόμα κι από το χαρακτήρα του. Η πρόθεση να χρησιμοποιήσουμε κομπιούτερ δεν είναι αποτελεσματική. Γιατί συζητάμε για λεπτομέρειες, θέσεις και στάδια του παιχνιδιού, ενώ δεν υπάρχει απάντηση στα ερωτήματα: Τι είναι το σκάκι; Είναι σπορ; 'Η είναι επιστήμη; 'Η τέχνη; Πώς μπορεί κανείς να πειστεί για την ορθότητα της γνώμης εκείνων που εντυπωσιάζονται με την ομορφιά των συνδυασμών, με τα λογικά σκακιστικά σχέδια με τα οποία μια θεαματική θυσία Ντάμας σε χαμένη θέση είναι πηγή ευχαρίστησης, ενώ ένα ανιαρό και βεβιασμένο (παθιασμένο) παιχνίδι τους αφήνει αδιάφορους; Το σκάκι γι' αυτούς είναι τέχνη που φέρνει ευτυχία και γεμίζει με νόημα την ελεύθερη ώρα τους». (Συνεχίζεται)