Το καινούριο παραμύθι, που διηγούνται στελέχη του υπουργείου Υποδομών στα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με το ποιος πληρώνει το κόστος των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας και για να δικαιολογήσουν τις υπέρογκες αυξήσεις που ετοιμάζουν, είναι τούτο: Λένε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια τα εισιτήρια ήταν «φτηνά», επειδή οι πολίτες στην Κρήτη ή τη Θράκη ή και όπου αλλού στη χώρα εκτός της Αθήνας, φορολογούνταν για να καλύπτουν το κόστος μετακίνησης των Αθηναίων. Ετσι, λοιπόν, σήμερα έρχονται με το καινούριο νομοσχέδιο που έχουν έτοιμο και θα παρουσιάσουν επίσημα αμέσως μετά τις γιορτές, να σταματήσουν αυτήν την «αδικία», ώστε να πληρώσουν το κόστος λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών μόνο αυτοί που τις χρησιμοποιούν. Η άθλια κυβερνητική προπαγάνδα δε θέλει να στρέψει μόνο τη μία ομάδα εργαζομένων εναντίον της άλλης, ή τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα εναντίον εκείνων του Δημοσίου. Μπορεί ακόμη να στρέφει τους κατοίκους της μιας περιοχής της χώρας εναντίον εκείνων μιας άλλης. Παλιά τα κόλπα τους.

Ο εργαζόμενος λαός σε ολόκληρη τη χώρα πρέπει να έχει ξεκάθαρο ότι ποτέ όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν πλήρωνε το εισιτήριο του... Αθηναίου, όπως αισχρότατα έρχεται να υποστηρίξει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτό που πλήρωνε ήταν το κόστος μετακίνησης του εργατικού δυναμικού προς τις φάμπρικες και τα γραφεία, η επιδότηση δηλαδή των δημόσιων συγκοινωνιών στην ουσία είναι επιδότηση των αφεντικών, τα οποία απαλλάσσονται από ένα ακόμη έξοδο, τη μετακίνηση των εργαζόμενων που απασχολούν στις επιχειρήσεις τους από και προς τους χώρους δουλειάς. Επιπλέον, οι κρατικές επιδοτήσεις με τη μία ή την άλλη μορφή, αποτελούν πρακτική που εφαρμόζεται σχεδόν παντού στον κόσμο, όπου τουλάχιστον υπάρχουν αστικά κέντρα και συγκεντρωμένο εργατικό δυναμικό, αλλά και καταναλωτές προϊόντων...

Επειδή, απ' ό,τι φαίνεται, τα επικοινωνιακά επιτελεία της κυβέρνησης και οι «παπαγάλοι» τους στα αστικά ΜΜΕ, θα το «παίξουν» ιδιαίτερα το παραπάνω παραμυθάκι το αμέσως επόμενο διάστημα, τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε όλη τη χώρα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα ακριβά εισιτήρια για τους κατοίκους της πρωτεύουσας σηματοδοτούν επιδείνωση των όρων μετακίνησης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας σε ολόκληρη τη χώρα. Η υπεράσπιση λοιπόν του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, η διεκδίκηση φτηνών ή και δωρεάν μετακινήσεων των εργαζομένων το πρωί, των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων και της σπουδάζουσας νεολαίας, η πάλη για Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Συγκοινωνιών είναι και δική τους υπόθεση.