Η παροχή νέων προκλητικών προνομίων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους (μείωση της φορολογίας κερδών και μερισμάτων, μη φορολόγηση μερισμάτων που εισάγονται από τις χώρες της ΕΕ, παροχή φορολογικών εκπτώσεων) και η περαιτέρω θωράκιση του κατασταλτικού φορολογικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση περιπτώσεων φοροδιαφυγής (πρόκειται για μέτρα που στρέφονται κατά των μικρομεσαίων στρωμάτων) αποτελούν τα δύο βασικά στοιχεία του Σχεδίου Νόμου «Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Οικονομικών» που συζητήθηκε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επαναφέρει την απόφασή της για τη διαγραφή σημαντικού μέρους των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο ύψους 24 δισ. ευρώ, παρά τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν κατά την πρώτη απόπειρα διαγραφής τους και τη δήθεν απόσυρση της σχετικής διάταξης. Σύμφωνα με το Σχέδιο Νόμου, τα ληξιπρόθεσμα χρέη διακρίνονται σε «εισπράξιμα» και «μη εισπράξιμα», μετά από απόφαση τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Και με το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου, η κυβέρνηση, αφ' ενός εντείνει την απροκάλυπτη φιλομονοπωλιακή της πολιτική, σε μια εμφανή προσπάθεια να ανακουφίσει και να στηρίξει τις μεγάλες επιχειρήσεις από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Αφ' ετέρου, είναι ακριβώς το περιβάλλον της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της (περιορισμός της οικονομικής δραστηριότητας και της κατανάλωσης, μεγάλη άνοδος της ανεργίας) που την ωθεί στη λήψη αστυνομικής φύσης μέτρων, προκειμένου να ξεζουμίσει φορολογικά τους βαλλόμενους πανταχόθεν εργαζόμενους και μικρομεσαία στρώματα, για να επιτύχει τους στόχους του μνημονίου.

Από 1/1/2011 μειώνεται από 24% σε 20% ο φορολογικός συντελεστής για το σύνολο των κερδών των ΑΕ και των ΕΠΕ. Επίσης, αλλάζει επί το ευνοϊκότερο η φορολογία των μερισμάτων. Ενώ την προεκλογική περίοδο είχε κάνει σημαία την αλλαγή της φορολογίας των διανεμόμενων κερδών των επιχειρήσεων, με την ένταξή τους στη φορολογική κλίμακα, κάτι που ισοδυναμούσε με φορολόγηση των μεγαλομερισματούχων με 45%, με το Σχέδιο Νόμου, απλώς προβλέπεται παρακράτηση φόρου 25%. Επίσης, κατά την εισαγωγή τους, δε φορολογούνται από χώρες της ΕΕ, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για αναπτυξιακούς λόγους...

Παρατείνεται μέχρι 31/12/2014 το δικαίωμα έκπτωσης των επιχειρήσεων για επιπλέον ποσοστό 50% των δαπανών έρευνας και τεχνολογίας που πραγματοποιούνται στη διάρκεια κάθε χρήσης.

Για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής προβλέπονται τα ακόλουθα μέτρα:

• Θεσπίζεται ο θεσμός του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να διενεργεί προανακριτικές και ανακριτικές πράξεις.
• Θεσπίζονται ως διαρκή και επομένως ως συνεχή αυτόφωρα τα αδικήματα: Της μη καταβολής βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων χρεών. Της φοροδιαφυγής με την παράλειψη υποβολής ή την υποβολή ανακριβούς δήλωσης στη φορολογία εισοδήματος. Της φοροδιαφυγής για μη απόδοση ή ανακριβή απόδοση ΦΠΑ και λοιπών παρακρατούμενων φόρων.
• Αυξάνονται οι πλημμεληματικές ποινές της μη καταβολής βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο.
• Αυξάνονται οι κακουργηματικές ποινές που σχετίζονται με φοροδιαφυγή (πλην των ληξιπρόθεσμων) από κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, σε κάθειρξη μέχρι είκοσι ετών.
• Στα πλημμελήματα της φοροδιαφυγής προβλέπεται ότι δε χωράει μετατροπή ή αναστολή εκτέλεσης της ποινής σε περίπτωση δεύτερης και κάθε περαιτέρω υποτροπής.
• Για προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια για φορολογικές διαφορές, αυξάνεται το ποσοστό προβεβαίωσης από 25% σε 50% του αμφισβητούμενου κύριου φόρου και του πρόσθετου φόρου.
• Το υπουργείο Οικονομικών εμμένει στη χρήση της κάρτας αποδείξεων, μέσω της οποίας θα καταγράφονται οι συναλλαγές του φορολογούμενου (αγορές εμπορευμάτων και υπηρεσιών). Τονίζεται, πάντως, ότι η κάρτα θα είναι ανώνυμη και προαιρετική. Επίσης, όσοι εκδίδουν αποδείξεις λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών με χρήση ταμειακών μηχανών, υποχρεούνται να διαβιβάζουν ηλεκτρονικά δεδομένα των φορολογικών στοιχείων σε βάση δεδομένων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.
• Για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, μεγαλύτερες των 150.000 ευρώ, προβλέπεται το μέτρο της δημοσιοποίησης των στοιχείων των οφειλετών, όπως και στην περίπτωση που υπάρχουν σοβαρές παραβάσεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.