Σαν έτοιμος από καιρό ο ΛΑ.Ο.Σ., «πατώντας» στη δολοφονία των δύο αστυνομικών, κατέθεσε χτες τροπολογία στο σχέδιο νόμου του υπουργείου προστασίας του πολίτη για «Σύσταση Γραφείου Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας», με την οποία αξιώνει τη χρήση κατά το δοκούν από τις δυνάμεις καταστολής των πυροβόλων όπλων τους! Οπως αναφέρει «τα συνεχή περιστατικά δολοφονιών αστυνομικών από εγκληματίες καθιστούν απαραίτητο μέχρι να τροποποιηθεί πλήρως ο Ν. 3169/03 να προστεθεί παράγραφος στο άρθρο 3 του συγκεκριμένου νόμου», που να ορίζει: «Σε περίπτωση καταδίωξης υπόπτων που σχετίζονται με εγκληματικές δραστηριότητες ο αστυνομικός δύναται να κάνει χρήση πυροβόλου όπλου χωρίς να απαιτείται να συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου».

Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο μέτρο αν υιοθετούνταν θα άνοιγε τον «Ασκό του Αιόλου». Πολύ περισσότερο σε μια εποχή που το «έγκλημα» και η «τρομοκρατία» ερμηνεύονται απ' τους κρατούντες με εξαιρετικά διασταλτικό τρόπο, έτσι ώστε να περιλαμβάνουν ακόμα και μορφές δράσης και πάλης του εργατικού λαϊκού κινήματος. Είναι κατανοητό τι είδους πρακτική εφαρμογή θα έβρισκε ένα τέτοιο μέτρο στο πλαίσιο της γενικότερης αυθαιρεσίας, με την οποία οι δυνάμεις καταστολής αντιμετωπίζουν το κίνημα, τους αγωνιζόμενους ανθρώπους του μόχθου, στο πλαίσιο μιας πολιτικής αυταρχισμού και καταστολής που θέλει την αστυνομία ισχυρή απέναντι στον εχθρό - λαό και όχι στο κυνήγι των κάθε είδους εγκληματιών. Είναι κατανοητό τι μπορεί να συμβεί ακόμα και σε έναν οποιονδήποτε άνθρωπο, που, κατά την υποκειμενική κρίση των αντρών της αστυνομίας, θα είναι «ύποπτος». Αλλωστε, σε άλλες χώρες αυτή η αυθαιρεσία έστειλε στο θάνατο αθώους, όπως π.χ. στο Λονδίνο που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς εν ψυχρώ Βραζιλιάνος νεαρός, επειδή ήταν μελαψός και φορούσε σακίδιο, άρα θεωρήθηκε «τρομοκράτης». Κακά τα ψέματα και η υποκρισία, το έγκλημα δεν αντιμετωπίζεται με πιστολέρος στους δρόμους των πόλεων. Αυτό που οραματίζεται ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι μια κοινωνία που με το «πιστόλι στον κρόταφο» θα γονατίσει στο δόγμα «ησυχία, τάξη κι ασφάλεια». «Γύψος», δηλαδή.