Οι αποκαλύψεις για τους θανάτους από λευχαιμία των Ιταλών στρατιωτών που υπηρέτησαν στη Βοσνία και κάποιων άλλων από τη βάση θανάτου που ξεκινούσαν οι αεροπορικές επιδρομές στη μαρτυρική Σερβία άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου στην Ευρώπη. Ξαφνικά (;) ανακάλυψαν τις βόμβες με το απεμπλουτισμένο ουράνιο, που χρησιμοποιήθηκαν, για να πλήξουν τους «κακούς» Σέρβους κι όλοι τρέχουν (ή κάνουν πως τρέχουν) και δε φτάνουν. Στο γαϊτανάκι ακολούθησαν οι Ισπανοί, οι Βέλγοι και οι Πορτογάλοι, που κι αυτοί έχουν ανοίξει βιβλία με λίστες θυμάτων. Μέχρι και οι δικοί μας εκσυγχρονιστές, που πάντα βρίσκονται στο τελευταίο βαγόνι του τρένου των εξελίξεων, όταν αποκαλύφτηκε ένα κρούσμα, συστήνουν επιτροπές, στέλνουν ειδικούς και συσκέπτονται για το μέλλον (τους) που δε διαγράφεται καθόλου ευοίωνο. Γιατί το πρόβλημα θα το συναντούν συνεχώς μπροστά τους, αφού οι επιπτώσεις των βομβαρδισμών στο Κόσσοβο θα εμφανιστούν σε 4-5 χρόνια.

Το απεμπλουτισμένο ουράνιο, για το οποίο τόσος λόγος γίνεται αυτές τις μέρες, είναι απόβλητο των εργοστασίων (πυρηνικών) εμπλουτισμού ουρανίου. Πριν από τρεις δεκαετίες στις ΗΠΑ είχε δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα με το τι θα το κάνουν, μια και είχαν συσσωρευτεί τόνοι από την ουσία αυτή. Το κόστος για την όποια διαχείρισή του ήταν απαγορευτικό, σύμφωνα πάντα με τους νόμους της αγοράς κι όχι με τους νόμους της διατήρησης του ανθρώπινου είδους. Ετσι σκέφτηκαν τη χρησιμοποίησή του για την παραγωγή βομβών που είχαν και το συγκριτικό πλεονέκτημα της μεγάλη τους διεισδυτικότητας (σ.σ τριπλάσια από το χάλυβα). Η ιδέα κρίθηκε από τους επιτελείς του Αμερικάνικου Πενταγώνου, τις πολεμικές βιομηχανίες και το πυρηνικό λόμπι ως άκρως προσοδοφόρα. Ομως, ήταν πολλές και έπρεπε να τις ξεφορτωθούν. Ενα μεγάλο μέρος το πρόσφεραν δωρεάν σε «σύμμαχες» χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Τουρκία, η Ελλάδα κι όλο το κλαμπ του ΝΑΤΟ. Και πάλι, όμως, είχαν περίσσευμα. Ετσι το ξεφορτώθηκαν στο Ιράκ. Κάποιοι κάνουν λόγο για 920.000!! εκθέτοντας στην ακτινοβολία και τους εκλυόμενους υδρατμούς (διοξείδια, τριοξείδια κτλ.) πάνω από μισό εκατομμύριο Ιρακινούς (στρατιώτες και αμάχους) και τουλάχιστον 200 χιλιάδες Αμερικανούς.

Είμαστε από τους πρώτους που γράψαμε για τις επιπτώσεις των βομβών αυτών στον Περσικό, όταν οι ντελάληδες του σοσιαλφιλελευθερισμού μιλούσαν αποκλειστικά για τον «αιμοσταγή» Σαντάμ. Οπως πριν από λίγους μήνες για τον «εθνικιστή Μιλόσεβιτς». Από την επίθεση στο Ιράκ που εξακολουθεί να βομβαρδίζεται, για να μην πάθουν ανία οι ΝΑΤΟικοί καουμπόηδες έχουν πεθάνει 400 Αμερικανοί κι έχουν αρρωστήσει βαριά πάνω από 130.000, σύμφωνα με στοιχεία του Στρατιωτικού Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Πολιτικής των ΗΠΑ. Και τα στοιχεία αυτά είναι πριν από τρία χρόνια. Με δεδομένο το απόρρητο τέτοιων πληροφοριών, για να μη χάνεται το ανθρωπιστικό προφίλ των γερακιών, οι πραγματικοί αριθμοί είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτεροι. Οσο για τους Ιρακινούς ποιος νοιάζεται; Παιδιά ενός κατώτερου θεού. Τριτοκοσμικοί, άρα έξω από την ατζέντα των διεθνών οργανισμών, που σφυρίζουν αδιάφορα για τους θανάτους από λευχαιμίες και καρκίνους, από την έλλειψη φαρμάκων εξαιτίας του εμπάργκο και τις τερατογενέσεις.

Ηξεραν, λοιπόν, πολύ καλά τι έκαναν στη Βοσνία και το Κόσσοβο. Ανθρωποι και περιβάλλον ουδόλως τους ενδιέφεραν. Ας μην κάνουν τις αθώες περιστερές οι κεντροαριστεροί λιμοκοντόροι της Ευρώπης, γιατί μόνο τέτοιοι δεν είναι. Ιπποκόμοι των ΗΠΑ, δέσμιοι των πολυεθνικών και μακελάρηδες, απλά. Οσο για τα κροκοδείλια δάκρυα για τον κίνδυνο των στρατιωτών τους κανέναν δεν πείθουν. Και τσιμουδιά για τους Σέρβους που μολύνθηκαν. Κι ας υπήρχαν από τότε φωνές που προειδοποιούσαν για τους κινδύνους. Οχι μόνο από τα αντιπολεμικά κινήματα, αλλά και από την επιστημονική κοινότητα. Εφτασαν στο σημείο να απολύσουν ερευνητές που αποκάλυψαν το ζοφερό μέλλον που έπεται. Αλαζόνες καθεστωτικού στη χώρα μας καθησύχαζαν τον κόσμο, ότι δεν τρέχει τίποτα και όλα γίνονται για το καλό των Βαλκανίων. Εβαλαν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους για το βομβαρδισμό των γειτόνων μας και παρέδωσαν τη Βόρεια Ελλάδα για μεταφορά των στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Δέχτηκαν να πάνε Ελληνες φαντάροι ως κατακτητές σε μια ανεξάρτητη χώρα. Υπουργοί μιλούσαν περισσότερο σαν Αμερικανοί υπήκοοι παρά σαν Ελληνες πολίτες. Τους είδαμε στις τηλεοράσεις. Τους διαβάσαμε στα ταμπλόιντ. Κι από κοντά ένας συρφετός παρατρεχάμενων θεσιθηρών, που μιλούσαν για εθνοκαθάρσεις κλείνοντας τα μάτια στην πραγματική γενοκτονία των Σέρβων.

Σήμερα κρύβονται από τις κάμερες και όταν οι συνθήκες τους επιβάλλον να εμφανιστούν μας λένε ξεδιάντροπα ότι ήταν κατά του πολέμου. Κάποιοι - τζάμπα μάγκες, τους αποκαλεί ο λαός- ψελλίζουν ότι δεν ήξεραν, ενώ υπάρχουν επίσημες εκθέσεις του ΝΑΤΟ από το 1994 για την επικινδυνότητα των βομβών αυτών. Κι όλα αυτά όχι γιατί μετάνιωσαν, ή από τύψεις, ούτε γιατί σκέπτονται την ελληνική αποστολή, αλλά για το πολιτικό κόστος. Μιλούν για σύνδρομο των Βαλκανίων, όπως μιλούσαν πριν από χρόνια για σύνδρομο του Κόλπου. Ομως, απλά πρόκειται για το σύνδρομο του ιμπεριαλισμού. Στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα οΠιερ Σάμουελ έγραφε « οι συνέπειες μιας θεληματικής οικοκτονίας είναι φοβερές. Οι θεωρητικοί του πολέμου έχουν προβλέψει με ακρίβεια τον αριθμό των νεκρών και το μέγεθος των καταστροφών. Ομως έχουν πλήρη άγνοια της οικολογίας... οι επιπτώσεις στον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι απρόβλεπτες». Και είναι αλήθεια. Τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμα.