Τα συμφέροντα των μονοπωλίων που ορέγονται το φυσικό πλούτο της Λιβύης και φυσικά τη γεωστρατηγική της θέση στην Αφρική, που γίνεται πεδίο σκληρού ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, εκφράστηκαν χτες από τους αντιπροσώπους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των διαφόρων οργανισμών τους που συμμετείχαν στη «διεθνή σύνοδο» στο Λονδίνο, που προσκάλεσε η βρετανική κυβέρνηση.

Ορισμένες πρώτες ανακοινώσεις που έγιναν από το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφεραν ότι οι συμμετέχοντες στη Σύνοδο αποφάσισαν κατ' αρχάς ότι θα συνεχιστούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρις ότου ο Καντάφι συμμορφωθεί με όλα όσα περιέχονται στην απόφαση 1973 χωρίς, όμως και πάλι, να ορίζεται σαφώς τι σημαίνει αυτό και με ποιους όρους «θα κριθεί η συμμόρφωση» του Λίβυου ηγέτη. Επίσης, συμφώνησαν «στη σύσταση μιας ομάδας επαφής που θα συντονίζει τις πολιτικές προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο». Η επόμενη συνάντηση αυτής της «Ομάδας Επαφής θα γίνει το συντομότερο στο Κατάρ» και την προεδρία της θα αναλάβουν διαδοχικά όλοι οι συμμετέχοντες.

Στις συζητήσεις στο Λονδίνο, συμμετείχαν περισσότερες από 40 αντιπροσωπείες, από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ (Γαλλία, Βρετανία, ΗΠΑ, που πρωτοστατούν), Ελλάδα με τον υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα, Τουρκία, επίσης από τον Αραβικό Σύνδεσμο, την Αφρικανική Ενωση, αραβικές χωρών όπως οι Ιορδανία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Τυνησία. Στη σύνοδο δεν μετείχε αντιπροσωπεία του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου, που εκφράζει τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις, αν και βρίσκεται στο Λονδίνο και είχε επαφές με αρκετούς συμμετέχοντες στη σύνοδο, στο περιθώριο των συζητήσεων. Επίσης, η Ρωσία δεν πήγε στη συνάντηση.

Ο Λίβυος ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι, με επιστολή του προς τους συμμετέχοντες στη σύνοδο του Λονδίνου, τους κάλεσε «να σταματήσουν τη βάρβαρη επίθεση» κατά της Λιβύης, την οποία παραλλήλισε με τις επιχειρήσεις του Χίτλερ. Τονίζει, επίσης, ότι «η Τρίπολη θα συζητήσει μόνο με την Αφρικανική Ενωση και θα αποδεχτεί οτιδήποτε αποφασίσει η Αφρικανική Ενωση», μια αποστροφή που πολλοί ερμήνευσαν ως ένα «παράθυρο», έμμεσης διαβούλευσης για την επόμενη μέρα που άνοιξε η λιβυκή ηγεσία.

Αν και όλοι οι συμμετέχοντες στις συζητήσεις του Λονδίνου συμφώνησαν, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, με τη εναρκτήρια ομιλία του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον, που ήταν περισσότερο μια «έκθεση ιδεών», με γενικολογίες περί αναγκαιότητας «να συζητηθεί το παρόν και το μέλλον της Λιβύης» και τη γνωστή, περί «ανθρωπισμού» επιχειρηματολογία, δεν κατέληξαν σε πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις. Και αυτό είναι απολύτως φυσικό, αφού οι διαγκωνισμοί τους για το ποιος μιλά με ποιον, τι ελέγχει και τι θα ελέγχει την επόμενη ημέρα, κλιμακώνονται περαιτέρω σε συνεχιζόμενο παζάρι.

Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, επανέλαβε ότι «το καλύτερο για το λιβυκό λαό θα ήταν να φύγει ο Καντάφι, αλλά οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να ασχοληθούν με αυτό γιατί είναι κάτι που θα αποφασιστεί από τους Λίβυους», εμμένοντας στη «γραμμή» Ομπάμα του ήξεις - αφήξεις. Η Κλίντον συναντήθηκε με εκπροσώπους του Εθνικού Συμβουλίου των αντικαθεστωτικών και επιβεβαίωσε, επίσης, ότι οι ΗΠΑ στέλνουν τον έμπειρο διπλωμάτη Κρις Στίβενς στη Βεγγάζη για να υπάρχουν επαφές με τους αντικαθεστωτικούς «και να ξεκαθαρίσει η εικόνα τους στην Ουάσιγκτον». Οι ΗΠΑ από όσα λέγονται και αυτά που υπονοούνται αφήνουν ανοιχτό το ζήτημα του εξοπλισμού των λεγόμενων αντικαθεστωτικών.

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ φάνηκε να προχωρά σε ένα σχεδόν απροκάλυπτο «παζάρι» με την ηγεσία Καντάφι, δηλώνοντας ότι το Λονδίνο «θεωρεί ότι θα πρέπει όταν όλα τελειώσουν να οδηγηθεί στη διεθνή Δικαιοσύνη, αλλά αυτό μπορεί και να μη γίνει, αν αποδεχτεί να εγκαταλείψει τώρα τη χώρα». Η βρετανική κυβέρνηση απέφυγε να σχολιάσει το διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό των Βρετανών που θεωρούν λανθασμένη την εμπλοκή του Λονδίνου στις αεροπορικές επιδρομές (47%) και φοβούνται (71%) ότι η Λιβύη θα μετατραπεί σε Ιράκ.

Προτρέχοντας όλων, όπως έγινε εξαρχής, η Γαλλία προχώρησε και πέραν του πλαισίου της κοινής ανακοίνωσης και ανακοίνωσε ότι έχει, ήδη, αποστείλει πρέσβη στη Βεγγάζη, προκειμένου να έχει διαρκή επαφή με τους αντικαθεστωτικούς. Η αποστολή του Αντουάν Στίβενς, βέβαια, ουσιαστικά αποτελεί και την έμπρακτη αναγνώριση του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου ως μοναδικού εκπροσώπου του λιβυκού λαού, κίνηση που έχει γίνει από το Παρίσι.

Την Πέμπτη το πρωί θ' αναλάβει το συντονισμό των επιχειρήσεων το ΝΑΤΟ, όπως διέρρεαν διπλωμάτες στις Βρυξέλλες, οι οποίοι επέμεναν ότι «η συμμαχία δεν έχει εκπρόσωπο στη Λιβύη και δεν μιλά με τους αντικαθεστωτικούς», προφανώς σε μια προσπάθεια να εξισορροπηθούν οι πιέσεις που φέρονται να ασκούνται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Γαλλία, να υπάρξει ενεργότερη ανάμειξη στο πλευρό των αντικαθεστωτικών, και σε επιφυλάξεις από άλλες ΝΑΤΟικές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, που επανέφερε τα σενάρια διαμεσολάβησής της.

Εντός Λιβύης, και χτες συνεχίστηκαν οι σκληρές μάχες κατά τις οποίες οι, προσκείμενες στον Καντάφι, δυνάμεις, χρησιμοποιώντας κυρίως βαρέα όπλα, υποχρέωσαν τους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς σε άτακτη υποχώρηση, εκδιώχνοντάς τους ακόμη και από την Μπιντ Τζαουάλ, την οποία είχαν καταλάβει, εκ νέου, πριν από ένα 24ωρο. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου απέδωσε αυτό το πήγαινε - έλα στην «έλλειψη στρατιωτικής οργάνωσης των αντικαθεστωτικών» και αφήνοντας, ουσιαστικά, να εννοηθεί ότι και όποια πρόοδος είχε επιτευχθεί, τις τελευταίες ημέρες, οφειλόταν κυρίως στις αεροπορικές επιδρομές. Οι μάχες συνεχίζονταν και στη Μιζράτα, στα δυτικά της πρωτεύουσας, όπου επίσης, η εικόνα είναι συγκεχυμένη με τους αντικαθεστωτικούς να μιλούν για δεκάδες τραυματίες.

Περίπου χίλιοι πρόσφυγες από την υποσαχάρεια Αφρική και τη Λιβύη έφτασαν, χτες, στην Ιταλία ενώ άλλοι 500, από τις ίδιες χώρες κυρίως, έφτασαν στη Μάλτα. Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν πληροφορίες για δεκάδες άλλα πλοιάρια που μεταφέρουν πρόσφυγες και βρίσκονται στη Μεσόγειο και προανήγγειλε ότι «εξετάζονται σχέδια έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση του προβλήματος».