Η αυλαία του διήμερου συνεδρίου για τον Κώστα Βάρναλη, το λογοτέχνη που μετουσίωσε την κομμουνιστική ιδεολογία σε ποιητικό λόγο, που δοκίμασε να επεξεργαστεί σύνθετα θέματα της αισθητικής και της λογοτεχνικής κριτικής απ' τη σκοπιά του διαλεκτικού υλισμού, άνοιξε με ένα θεατρικό δρώμενο, μια σύνθεση από τα έργα: «Αληθινή Απολογία του Σωκράτη», «Το φως που καίει», «Ο Ατταλος ο Γ'», «Ο προσκυνητής» και «Οργή Λαού».

«Οσο πιο ταπεινωμένος ο άνθρωπος, τόσο πιότερο κι αναποφάσιστος. Οσο πιο κουρασμένος, τόσο λιγότερο ανασαίνει και σκέφτεται και θυμώνει. Χρειάζεται κουράγιο κι εμπιστοσύνη στον εαυτό σου για ν' αντισταθείς στην αδικία...», γράφει στην «Αληθινή Απολογία του Σωκράτη». Για να εμπνεύσει στο λαό αυτοπεποίθηση και πίστη στη δύναμή του, πρέπει να του αποκαλύψει την αδυναμία των εκμεταλλευτών του, τη σαθρότητα και τη μηδαμινότητά τους. Μια πληθώρα συμβολισμών και εικόνων μέσα στο έργο του δουλεύουν γι' αυτό το σκοπό. Η τέχνη του καίει και φωτίζει, καθώς ο λόγος του διατηρεί αμείωτη τη ζωντάνια του, για όσο καιρό ακόμα θα συνεχίζεται η πάλη των τάξεων. Ωσπου δηλαδή «να περάσουμε το γεφύρι», όπως λέει ο Μώμος, στο «Φως που καίει». Ενώ σε άλλο σημείο ο Μώμος λέει στο Χριστό, αν φρόντιζε - ως θαυματοποιός που ήταν - να καταργήσει την Πείνα «μαζί της θ' αφανιζόνταν κ' η Αγνοια κι' η Κάκητα» αλλά και ότι «Δεν μπορούν να σωθούν οι ψυχές από τίποτα, όσο παραμένει όξω τους η αιτία του Κακού».

Στο θεατρικό δρώμενο συμμετείχαν οι ηθοποιοί: Εύη Γιαννοπούλου, Κάτια Ζαρκάδα, Διονύσης Ξενάκης, Λευτέρης Τσάτσης. Ακούστηκαν ηχογραφημένοι οι ηθοποιοί Κωστής Μαλκότσης και Βαγγέλης Δρούγκας. Τρομπέτα έπαιξε ο Νίκος Σαρρής και κρουστά ο Δημήτρης Γιαννούχος.

.