Την ώρα που η κυβέρνηση προωθεί ένα αντιμεταναστευτικό νομοσχέδιο, που στην ουσία του πετάει έξω τους περισσότερους οικονομικούς μετανάστες, που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, την ώρα που ακόμη και ο ΟΗΕ φωνάζει και προειδοποιεί πως η κρίση του πολιτικού ασύλου στην Ευρώπη βάζει πλέον σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων πολιτικών προσφύγων, έρχεται μια «απλή ανθρώπινη ιστορία» να πει όσα, πολλές φορές, δεν κατορθώνουν να αγγίξουν ακόμα και τα πιο... περισπούδαστα - για το ζήτημα - κείμενα.

Η φωνή που καταθέτει είναι αδύναμη, ίσα που φτάνει στ' αυτιά σου και βγαίνει απ' το δωμάτιο 305 της Δ' Θεραπευτικής Κλινικής του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα». Τα μάτια που σε κοιτούν είναι αναμφίβολα απελπισμένα κι ας δείχνουν στο βάθος τους πως η ύστατη ελπίδα δεν έχει εντελώς χαθεί. Το κορμί είναι ανήμπορο, εξασθενημένο, σε τέτοιο βαθμό που σε κάνει να απορείς για την παρουσία δύο αστυνομικών - σε 24ωρη βάση - έξω απ' το δωμάτιο νοσηλείας του. Μόνο οι κουβέντες του είναι σταράτες, ίσως γιατί γνωρίζει πως η κατάσταση της υγείας του, πλέον, δεν του επιτρέπει και πολλές «φλυαρίες»: «Ετσι κι αλλιώς εάν γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου το πιο πιθανόν είναι να με σκοτώσουν. Οπως σκότωσαν τον πατέρα μου, τη μάνα μου και τον αδελφό μου. Γι' αυτό και εγώ προτιμώ να πεθάνω μ' αυτόν τον τρόπο. Χαμένος για χαμένος είμαι», λέει ο 30χρονος απ' το Μπαγκλαντέζ, που εδώ και 19 ημέρες αρνείται να βάλει οτιδήποτε στο στόμα του: Ούτε φαγητό, ούτε νερό!

Οι γιατροί του νοσοκομείου τον χαρακτηρίζουν «πολιτικό φυγά». Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του «άνθρωπο χωρίς πατρίδα». Η περιπετειώδης ιστορία του Σαχίντ Σαγκάρ ξεκινά περίπου πριν από 8 μήνες, όταν μέσω Τουρκίας φτάνει στη χώρα μας, αναζητώντας προστασία και μια καλύτερη ζωή. Στην Αθήνα βρίσκεται με συμπατριώτες του και μένει μαζί τους σ' ένα χαμόσπιτο στον Κεραμεικό. Το μεροκάματο το έβγαζε, δουλεύοντας κάποιες φορές στις λαϊκές και κάποιες άλλες σε ένα ραφτάδικο στην Αθηνάς. Μόνο που στις 26 Οκτώβρη του περασμένου έτους, η «τύχη» τού την είχε στημένη. Συνελήφθη από αστυνομικούς και κρατήθηκε σχεδόν δύο μήνες(!) στο τμήμα Ακροπόλεως. Πρόθεσή τους να απελαθεί, αφού δεν είχε πάνω του κανένα χαρτί νομιμότητας. Η επιχείρηση της απέλασής του έγινε περίπου στα τέλη Δεκέμβρη. Ο Σαχίντ, μην έχοντας άλλη επιλογή, δημιουργεί σοβαρό επεισόδιο μέσα στο αεροπλάνο. Τον γυρίζουν πίσω στο αστυνομικό τμήμα και από κείνη τη στιγμή - πριν από 19 ημέρες - ο Σαντίντ αρνείται να φάει και να πιει οτιδήποτε. Μεταφέρθηκε στο «Αλεξάνδρας» απ' τους αστυνομικούς του τμήματος πριν μία βδομάδα. «Σε άθλια κατάσταση», θα πουν οι γιατροί που τον παρακολουθούν.

Ο 30χρονος Μπαγκλαντέζος συνεχίζει ακόμη να αρνείται τη... ζωή του. Χωρίς χρήματα στην τσέπη, χωρίς έναν δικό του άνθρωπο δίπλα του, δέχεται μόνο παρεντερικά να του χορηγείται τροφή (ορός). Εξω απ' το δωμάτιο, επί 24 ώρες, δύο αστυνομικοί τον φυλάνε, «μη διαφύγει γιατί είναι κρατούμενος»! Ο αντιπρόεδρος του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» Φώτης Παναγόπουλος, μας διαβεβαίωσε πως ο πρόεδρος του νοσοκομείου με φαξ έχει ενημερώσει, πριν τρεις μέρες, το υπουργείο Υγείας. Ολοι υποθέτουν ότι ήδη είναι ενήμερα και τα άλλα συναρμόδια υπουργεία: Δημοσίας Τάξεως και Δικαιοσύνης. Το μέλλον, ωστόσο, δε μοιάζει ρόδινο ούτε για τον 30χρονο «πολιτικό φυγά», ούτε για τους άλλους - οικονομικούς και πολιτικούς - πρόσφυγες της χώρας μας...