Γρηγοριάδης Κώστας |
Παρότι έχουμε σοβαρές ενστάσεις για το κατά πόσο τα ερωτήματα που θέτει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζουν τα πραγματικά προβλήματα και ερωτήματα του λαού και απηχούν τις πραγματικές του ανησυχίες, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι εκφράζουν την αγωνία του χώρου που εκπροσωπεί ο κ. Παπαδημούλης για το πότε η Ελλάδα θα γίνει ένα «σοβαρό» καπιταλιστικό κράτος. Αυτό που δεν ομολογεί, ωστόσο, είναι πως όσα μερεμέτια κι αν γίνουν, ο πυρήνας του προβλήματος θα παραμείνει ανέγγιχτος. Καμία «επανεκκίνηση» για το λαό δε θα υπάρξει αν ο ίδιος με την πάλη του δεν τερματίσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το καθεστώς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ιδιοποίησης απ' τους λίγους του πλούτου που παράγουν οι πολλοί. Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος είναι αυταπάτη αν όχι συνειδητή εξαπάτηση του λαού να ισχυρίζεσαι ότι φαινόμενα σύμφυτά του, όπως η διαπλοκή, η διαφθορά, τα σκάνδαλα, μπορούν να τελειώσουν και να συμβιώνουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι σαν καλοί και μονιασμένοι «νοικοκυραίοι». Κι αυτό σε αδρές γραμμές ισχυρίζεται ο οπορτουνισμός για να μένει ο καπιταλισμός στο απυρόβλητο.