Η ιστορία διαδραματίζεται την περίοδο του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Στην κατεχόμενη από τους ναζί Γαλλία, μια γυναίκα, η Μαρί, μια κυνική γυναίκα και δυναμική νοικοκυρά, μητέρα δύο παιδιών και σύζυγος ενός άντρα ανάπηρου πολέμου, βοηθά μια γειτόνισσά της να κάνει έκτρωση. Στη συνέχεια αποφασίζει ότι αυτό είναι ένα «επάγγελμα» που μπορεί να καλυτερέψει τη ζωή της, να βοηθά δηλαδή τις γυναίκες να πραγματοποιήσουν αμβλώσεις. Η Μαρί δε θα διστάσει μάλιστα μπροστά στην επιθυμία της για εξουσία να γίνει δωσίλογος, ενώ προσπαθεί να απομακρύνει το σύζυγό της Πολ, τον οποίο αντιμετωπίζει ψυχρά και ταπεινωτικά. Παράλληλα, νοικιάζει δωμάτια σε πόρνες, προκαλώντας την οργή και την περιφρόνηση του συζύγου της, ο οποίος την καταγγέλλει στις αρχές. Η Μαρί κατηγορείται για «έγκλημα κατά του κράτους» και η κυβέρνηση του Βισί, θέλοντας να την κάνει παράδειγμα προς αποφυγήν, την καταδικάζει σε θάνατο.
Ο Κλοντ Σαμπρόλ προσπαθεί να μην κρίνει ηθικά την ηρωίδα του, στρέφοντας την προσοχή του θεατή στον κοινωνικό περίγυρο της εποχής. Φοβερή η ερμηνεία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, που τιμήθηκε το 1988 στο Φεστιβάλ Βενετίας. Παίζουν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Φρανσουά Κλιζέ, Μαρί Τρεντινιάν Νιλς Ταβερνιέ, Ντομινίκ Μπλαν.
Λίγο αργότερα, στις 24.00, από την ΕΤ-1, στο πλαίσιο της εκπομπής «20ός αιώνας - Επιλογές», θα προβληθεί ένα «μίνι» αφιέρωμα στον αξέχαστο Μάνο Λοΐζο.
Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Αθήνα έρχεται στα μέσα της δεκαετίας του '50. Εμπνευσμένος από το «Τραγούδι του Δρόμου» του Λόρκα, το μελοποιεί και στις αρχές του '62 κυκλοφορεί τον πρώτο του (μικρό) δίσκο, με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο. Το 1962 γίνεται ενεργό μέλος του «Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής» και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Χορωδίας του ΣΦΕΜ στην παράσταση της «Ομορφης Πόλης» του Μ. Θεοδωράκη στο «Παρκ». Ενα χρόνο αργότερα, διευθύνει τη χορωδία στην παράσταση των Χατζιδάκι - Θεοδωράκη «Μια πόλη μαγική». Το 1964, ο ΣΦΕΜ διοργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου - Χρ. Λεοντή, στο «Ακροπόλ», τα έσοδα της οποίας διατίθενται στο Δ΄ Πανσπουδαστικό Συνέδριο.
Η ιδεολογική του στράτευση στα ιδανικά του κομμουνισμού, η ευαισθησία του και η αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους σε όλο τον κόσμο για ισότητα και αξιοπρέπεια βρίσκουν καλλιτεχνική έκφραση στα «Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη, τα οποία παρουσιάζονται δύο μέρες πριν τη δικτατορία, στη θρυλική συναυλία της ΕΦΕΕ (19 Απρίλη 1967). Οι δημιουργίες του, που άφησαν ανεξίτηλο σημάδι στο νου και την καρδιά, είναι αμέτρητα. Ο Μάνος Λοΐζος «έφυγε» νωρίς από τη ζωή, στις 17 Σεπτέμβρη 1982.