1.130 έδειχνε η μέτρηση στο υψομετρικό όργανο. Το εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη λίγο πιο ψηλά, βεβαιώνει πως είναι η σωστή περιοχή. Πιο κάτω, η Σκασμένη Πέτρα μαρτυρά πως εκεί στο πλάι της και λίγο πιο ψηλά και βορειοδυτικά είναι το ακριβές σημείο. Εδώ, στις 21 Ιούνη 1949, «χάθηκε», μ' άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του, ο υποστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ο Γιάννης Αλεξάνδρου, ο ξακουστός «Διαμαντής», ο διοικητής της Επίλεκτης 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Εδώ, στο πλάτωμα, στη στροφή που φεύγει ο δρόμος απ' τα Μάρμαρα για την Ανατολή, η ΚΕ του ΚΚΕ και το ΚΣ της ΚΝΕ έστησαν το πρωί του Σαββάτου μια λιτή μαρμάρινη πλάκα για να θυμίζει το χαμό του Διαμαντή και να αποδίδει τιμή και δόξα συνολικά στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ.

Λιτή και η εκδήλωση. Με παρόντες αντιπροσωπεία μελών του ΚΣ της ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα του Θοδωρή Χιώνη, αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Δημήτρη Γόντικα, μέλος του Πολιτικού Γραφείου και τον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ, καθώς και αντιπροσωπεία της Οργάνωσης Περιοχής του ΚΚΕ στη Στερεά.

Εκεί, ανάμεσα στα έλατα, επιζώντες μαχητές του ΔΣΕ, ο Γιάννης Βούζιας - Λαδιάς και η Κατίνα Μανιτάρα που είχαν κάνει με τον Διαμαντή, κατέθεσαν τις συγκλονιστικές μαρτυρίες τους για το διοικητή τους, αλλά και γι' αυτόν τον ξεχωριστό στρατό, τον ΔΣΕ, που έβγαζε τέτοια διαμάντια.