To νομοσχέδιο για τις «ενεργειακές αγορές», που ψηφίστηκε χτες από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ. παραδίδει την Ενέργεια της χώρας και τον ορυκτό πλούτο βορά στα κέρδη των μεγαλοκαρχαριών - όπως απέδειξε το ΚΚΕ κατά τη συζήτηση στη Βουλή - αλλά κάποιοι επιμένουν να αναδεικνύουν ως κυρίαρχο ζήτημα του νομοσχεδίου ένα συγκεκριμένο άρθρο του, το 197, σύμφωνα με το οποίο αποκτούν προτεραιότητα απορρόφησης οι παραγωγοί με μονάδες ΣΗΘΥΑ (Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού Θερμότητας), «ρίχνοντας» τους ιδιώτες παραγωγούς από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Μόνο που, σε κάθε περίπτωση, το κόστος θα το επωμιστούν τα λαϊκά νοικοκυριά, που πληρώνουν αδρά και τους μεν και τους δε, μέσα και από το διαβόητο τέλος ΑΠΕ. Σχετικά τοποθετήθηκε ο εισηγητής του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο Ν. Καραθανασόπουλος, τονίζοντας:

«Υπάρχουν σημερινά και χτεσινά δημοσιεύματα που αναφέρονται στο άρθρο 197 από μια ανεξάρτητη αδέσμευτη απογευματινή εφημερίδα, όπως αυτοαποκαλείται. Το συγκεκριμένο άρθρο έχει να κάνει με το παιχνίδι το οποίο γίνεται ανάμεσα σε ανταγωνιστικά συμφέροντα, ανάμεσα στους παρόχους - παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από το φυσικό αέριο και σε αυτούς οι οποίοι είναι από τα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες. Εχουμε μια σύγκρουση συμφερόντων αιματηρή για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο πακέτο. Ο καθένας διαλέγει στρατόπεδο, είτε είναι όμιλος ιδιωτικός, είτε είναι δημοσιογράφος, είτε είναι κόμματα και κυβέρνηση.

Φαίνεται, με τη συγκεκριμένη διάταξη και ρύθμιση, να δίνεται ένα προβάδισμα στους παραγωγούς φυσικού αερίου. Ποιο είναι το πρόβλημα από αυτή τη διαπάλη που γίνεται; Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται, ακόμα και τα δημοσιεύματα, για τη λαϊκή ανάγκη. Το μοναδικό ζήτημα που πρέπει να βάλουμε είναι να καταργηθεί το τέλος για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και δεν πρέπει ο ελληνικός λαός να πληρώνει αυτό το τέλος, αυτή είναι η μήτρα του σκανδάλου, αυτή είναι η διαπάλη, εν πολλοίς».

Η αντιπαράθεση, που ξέσπασε ανάμεσα στους μεγαλοπαραγωγούς, έχει κυρίως να κάνει με το ενδεχόμενο αλλαγών στο ενεργειακό μείγμα, που έχει προσδιοριστεί και ορίζει τις κατανομές ανάμεσα στις τεχνολογίες ΑΠΕ (αιολικά, φωτοβολταϊκά, υδροηλεκτρικά κλπ.) και τις «συμβατικές» μονάδες λιγνίτη και φυσικού αερίου. Ανάλογα μπορεί να επηρεαστεί και το σύστημα τιμολόγησης των ΑΠΕ, με μετατροπή του καθεστώτος εγγυημένης απορρόφησης και τιμών. Ηδη, από την πλευρά των ηλεκτροπαραγωγών ΑΠΕ έχει τεθεί ζήτημα αλλαγής και του τρόπου διαμόρφωσης του τέλους που πληρώνουν όλοι οι καταναλωτές για τις υψηλές και εγγυημένες αυτές τιμές. Εκτιμούν ότι η αναμενόμενη εκτίναξή του, όσο περισσότερες μονάδες ΑΠΕ θα μπαίνουν στο σύστημα, θα δημιουργήσει αρνητικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη, αφού τα λαϊκά νοικοκυριά θα επωμιστούν νέα, δυσβάσταχτα βάρη.