«ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΛΑΤΙ»
Κινεζικό διαστημικό εργαστήριο σε τροχιά
Κυριακή 9 Οχτώβρη 2011

Από την προετοιμασία του πειραματικού τροχιακού εργαστηρίου στο Κέντρο Εκτόξευσης Δορυφόρων στο Τζιουκουάν, κοντά στην έρημο Γκόμπι
Συνεχίζοντας την πορεία που χάραξε να γίνει σημαντική διαστημική δύναμη, η Κίνα εκτόξευσε με επιτυχία στις 29 Σεπτέμβρη το Tiangong-1 (Επουράνιο Παλάτι-1), ένα πειραματικό διαστημικό εργαστήριο, που μοιάζει με περιορισμένη εκδοχή των τροχιακών σταθμών Σαλιούτ και Σκάιλαμπ, που είχαν θέσει σε τροχιά τη δεκαετία του 1970, η Σοβιετική Ενωση και οι ΗΠΑ, αντίστοιχα. Η εκτόξευση έγινε με πύραυλο Long March-2FT1 (Μεγάλη Πορεία), με ένα μήνα καθυστέρηση, καθώς χρειαζόταν επανέλεγχος όλων των συστημάτων ύστερα από αποτυχημένη εκτόξευση δορυφόρου με έναν παρόμοιο πύραυλο, τον Long March 2C, τον Αύγουστο.

Το Tiangong-1 τέθηκε σε τροχιά στο προβλεπόμενο ύψος, όπου θα περιμένει, για να συνδεθούν μαζί του οι επόμενες αποστολές διαστημοπλοίων Σενζού (με αριθμούς 8, 9 και 10), από τις οποίες η πρώτη θα είναι αυτόματη και οι δύο επόμενες επανδρωμένες. Το μόνο παράταιρο με την εκτόξευση ήταν ότι μεταδόθηκε από την κινεζική κρατική τηλεόραση με μουσική υπόκρουση το «America the Beautiful» («Αμερική η Ομορφη») που είναι κάτι σαν ο δεύτερος εθνικός ύμνος των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γκάρντιαν», Κινέζος αξιωματούχος που ρωτήθηκε δεν είχε να απαντήσει κάτι σχετικά με το γεγονός.

Είτε η ασυνήθιστη μουσική υπόκρουση ήταν απλώς ένα λάθος, είτε ένα είδος μηνύματος προς τις ΗΠΑ, που η Κίνα ανταγωνίζεται στο διεθνή ιμπεριαλιστικό στίβο, είναι γεγονός πως η εκτόξευση του «Επουράνιου Παλατιού» είναι ένα ακόμη σοβαρό βήμα μετά τις επανδρωμένες πτήσεις, που αποδεικνύει την ανερχόμενη επιστημονικοτεχνική και οικονομική ισχύ της Κίνας.

Η στιγμή της εκτόξευσης του Tiangong-1 με τον επίσης κινεζικό πύραυλο Long March-2FT1
Το Tiangong-1 έχει μόνο μία θύρα σύνδεσης με άλλο διαστημόπλοιο και είναι σχετικά μικρού βάρους (8,5 τόνοι) και μεγέθους (10,4 επί 3,4 μέτρα), με δυνατότητα πληρώματος 3 ατόμων. Αποτελείται από δύο τμήματα, το τμήμα διαβίωσης και το τμήμα ελέγχου και διαθέτει «σταθμούς ύπνου» και ποδήλατα για την εξάσκηση των ταϊκοναυτών των αποστολών Σενζού. Στην ουσία είναι πειραματικός πρόδρομος του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, που προβλέπει μέχρι το 2020 την κατασκευή ενός τροχιακού σταθμού βάρους 60 τόνων, συγκρίσιμου με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, στον οποίο συμμετέχουν Ρωσία, ΗΠΑ, και Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, αλλά όχι και η Κίνα.

Η κινεζική προσέγγιση στην αξιοποίηση του εγγύς διαστήματος γίνεται βήμα - βήμα, με σημαντικότερα ορόσημα την πρώτη εκτόξευση Κινέζου ταϊκοναύτη το 2003, την εκτόξευση διαστημοπλοίου με διμελές πλήρωμα το 2005 και με τριμελές το 2008, αποστολή που περιλάμβανε και τον πρώτο κινεζικό περίπατο στο Διάστημα. Διακηρυγμένος στόχος της Κίνας είναι και οι επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη, που όμως δεν προβλέπεται να γίνουν πριν την ολοκλήρωση του τροχιακού σταθμού.

Αν η αποστολή του Σενζού 8 τον Νοέμβρη είναι επιτυχής θα ακολουθήσουν οι άλλες δύο επανδρωμένες αποστολές, μία από τις οποίες ενδέχεται να μεταφέρει και την πρώτη Κινέζα που θα βγει στο Διάστημα. Με τη λήξη της αποστολής του Tiangong-1 μετά από δύο χρόνια, θα πυροδοτηθούν ανασχετικοί πύραυλοι, που θα προκαλέσουν την απότομη βουτιά του μέσα στην ατμόσφαιρα, όπου θα καεί κατά το μεγαλύτερο μέρος.



Οψη του κινεζικού διαστημικού σταθμού, με το μηχανισμό σύνδεσης με άλλα διαστημικά οχήματα σε πρώτο πλάνο

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: space.com