«Συμπεράσματα από τις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις, καθήκοντα για τη συνέχεια της πάλης για να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο, να μην πληρώσει κανείς για την πλουτοκρατία και τις σπουδές του, για ένα πανεπιστήμιο στην υπηρεσία του λαού και της εξουσίας του». Το παραπάνω θέμα συζητήθηκε στην τρίτη πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, που έγινε την περασμένη Κυριακή στο ΤΕΙ Πειραιά, με τη συμμετοχή εκπροσώπων από 187 Επιτροπές Αγώνα και 11 Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους.

Στη σύσκεψη έγινε πλούσια συζήτηση και ήρθε εμπειρία απ' τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, ενώ περιγράφτηκε και η κατάσταση που βιώνουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές στα ιδρύματα, γενικεύτηκε η πείρα απ' την πολύπλευρη δράση των δυνάμεων του ΜΑΣ. Τη σύσκεψη χαιρέτισαν ο Κώστας Ζιώγας, εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο Γιώργος Ντούπης, εκ μέρους της ΠΑΣΕΒΕ, και η Κάτια Κρόκου, μέλος του προεδρείου της ΟΓΕ. Επίσης, διαβάστηκε χαιρετισμός της ΠΑΣΥ. Μετά την εισήγηση και τις τοποθετήσεις εκλέχτηκε Πανελλαδική Γραμματεία με 21 μέλη και Εκτελεστική Γραμματεία με 8 μέλη.

Στην εισήγηση, που διαβάστηκε από τον Δ. Βιτάλη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ, σημειώθηκε: «Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών τώρα αλλά και τον τελευταίο χρόνο έδωσε τον καλύτερό του εαυτό για να αντιπαλευτεί η αντιλαϊκή πολιτική, ο νέος νόμος - έκτρωμα, για να ξεσηκώσει τους σπουδαστές. Επιβεβαιωνόμαστε για ό,τι έχουμε πει:

• Επιβεβαιώνεται η ανάλυσή μας για το νέο νόμο, ότι δεν ήρθε για να νοικοκυρέψει το πανεπιστήμιο.
• Επιβεβαιωνόμαστε για το ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ ετοιμάζουν το έδαφος για να φτιαχτεί ένα μπλοκ αντιδραστικών στοιχείων, υπερασπιστών του νόμου - ένα αντικίνημα.
• Επιβεβαιωνόμαστε για το ότι δεν αρκεί σήμερα να αγωνίζεσαι ενάντια απλά σε ένα νόμο, αλλά είναι αναγκαία όσο ποτέ η ρήξη με τα μονοπώλια και τη στρατηγική συνολικά του κεφαλαίου.
• Επιβεβαιωνόμαστε για το ότι έχει καταστρωθεί σχέδιο για το τσάκισμα του φοιτητικού κινήματος, στο οποίο συμμετέχουν όλοι με διαφορετικό τρόπο».

Επίσης, έγινε αναφορά στα συμπεράσματα απ' τη δράση του προηγούμενου διαστήματος, τη δράση των άλλων δυνάμεων και τονίστηκε πως από τη μέχρι τώρα πορεία της πάλης προκύπτουν καθήκοντα για τη συνέχεια:

«Περισσότεροι σπουδαστές συμμετείχαν στις Γενικές Συνελεύσεις (15.000 φοιτητές ΑΕΙ-ΤΕΙ στην Αθήνα) και τις κινητοποιήσεις, πράγμα το όποιο είναι θετικό και πρέπει να διατηρηθεί. Αυτό που πρέπει όμως να μας απασχολήσει είναι τι απαιτείται από το κίνημα, όχι για να υπερασπιστεί την άθλια κατάσταση που υπάρχει, αλλά για να ανοίξει ο δρόμος για το πανεπιστήμιο του λαού και της εξουσίας του.

• Να μη γυρίσουμε πίσω στις άμαζες διαδικασίες. Καλούμε τους φοιτητές και σπουδαστές να συμμετάσχουν στις διαδικασίες, να μπουν στον αγώνα, να συμμετάσχουν στη διαπάλη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, να οργανωθούν ενάντια στο κεφάλαιο, στις επιχειρήσεις και τα κόμματά τους.
• Να μη νομιμοποιήσει κανείς στη συνείδησή του τα άθλια μέτρα. Να πιστέψει στη δύναμή του, να πιστέψει στη συλλογική πάλη. Να μη δεχτεί ότι τα μέτρα είναι για το καλό του πανεπιστημίου και το καλό του φοιτητή. Συγκεντρώνουμε δυνάμεις για τη συνολική ανατροπή, για το πανεπιστήμιο που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Οχι για το νέο αστικό πανεπιστήμιο του 2020, ούτε το αστικό πανεπιστήμιο του 1980 και 1990».

Κάτω από το σύνθημα «Ούτε έχουμε ούτε θέλουμε να πληρώσουμε», στην εισήγηση τονίστηκε:

• Κανείς να μην παρατήσει τις σπουδές του επειδή δουλεύει.
• Κανείς να μη δεχτεί να πληρώνει για τα βιβλία του.
• Κανείς να μη δεχτεί να πληρώνει για αναλώσιμα και εργαστηριακό εξοπλισμό.
• Κανείς να μην ξεσπιτωθεί.
• Κανείς να μη μείνει χωρίς ρεύμα, νερό.
• Κανείς να μην έχει πού να φάει.
• Κανείς να μη μείνει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Κανείς να μην πληρώσει για τα πάσο.
• Καμία εστία να μην κλείσει, να μην ξεπουληθεί σε ιδιώτες, να μην ανεχτούμε συνάδελφος εστιακός να πληρώσει νοίκι.

Να προβούμε σε κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, μορφές αλληλεγγύης για τα παραπάνω. Να γίνει υπόθεση πολλών φοιτητών. Αν υποχωρήσουμε, αν αδιαφορήσουμε θα πάρουν και άλλα μέτρα. Αυτό που πρέπει να σκεφτεί σήμερα ο φοιτητής και ο εργαζόμενος, δεν είναι τι θα γίνει αν δεν πληρώσει, αλλά τι κόλαση ετοιμάζεται εναντίον του αν συνεχίσει να πληρώνει.

• Να υπερασπιστούμε τη λειτουργία όλων των πολιτιστικών και αθλητικών ομάδων και δραστηριοτήτων που τώρα θέλουν να περικόψουν. Διεκδίκηση κονδυλίων.
• Να απαιτήσουμε την άμεση πληρωμή και την αύξηση των μισθών των πρακτικάριων, που μένουν απλήρωτοι για 2 και 3 χρόνια. Με παραστάσεις διαμαρτυρίες στις διοικήσεις, με τα ταξικά σωματεία να οργανωθεί από κοινού η πάλη.
• Οι φοιτητές μαζικά να συμμετέχουν για να εμποδιστεί η παρέμβαση των επιχειρήσεων στις σχολές. Καμία επώνυμη έδρα από «χορηγούς». Να εμποδιστούν η διάλυση των επιστημονικών αντικειμένων, οι τρίχρονες σπουδές, τα πτυχία - σούπα. Είναι ψέμα ότι οι επιχειρήσεις θα βοηθήσουν για να βρούμε δουλειά. Σύνδεση με τις επιχειρήσεις σημαίνει: Ανεργία, φτώχεια, απολύσεις, εργασιακή περιπλάνηση, ανασφάλεια, μισθοί Κίνας, κατευθυνόμενη έρευνα. Να δώσουμε συνέχεια στις καταλήψεις διαρκείας σε διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες. Να φύγουν οι επιχειρήσεις, τα σεμινάρια που οργανώνουν, οι εκπρόσωποι τους, από τις σχολές.
• Να ζωντανέψει το φοιτητικό κίνημα, να μη γίνουν οι σύλλογοι όργανα του κράτους, υπεράσπιση του ασύλου. Ούτε ένας φοιτητής στα Συμβούλια Διοίκησης. Εξω η αστυνομία από τα ιδρύματα, πίσω οι προβοκάτορες. Μαχητική υπεράσπιση του ασύλου απ' την αστυνομία. Καταδίκη της προβοκάτσιας στην οποία επιδίδονται ομάδες και άλλοι κρυφοί και φανεροί μηχανισμοί. Να μπλοκάρουμε με αποφάσεις τη συμμετοχή των φοιτητών αλλά και των καθηγητών στα άθλια ενιαία ψηφοδέλτια για συμβούλια και διοικήσεις.

Στην εισήγηση τονίστηκε: «Ο αγώνας τώρα μπαίνει σε νέα φάση, να συγκεντρωθούν νέες δυνάμεις». Υπογραμμίστηκε πως «τώρα είναι η ώρα που πρέπει να υποδεχτούμε αγωνιστικά το νέο έτος που μπαίνει στα ιδρύματα, αυτά τα παιδιά θα δώσουν νέα πνοή και ζωντάνια στον αγώνα. Τώρα είναι η ώρα να ανοίξουμε κουβέντα, να προβληματίσουμε συναδέλφους που δεν έχουν καμία εμπειρία από την οργανωμένη πάλη, που όμως οι συνθήκες στα σπίτια τους, στις σχολές, τους κάνει να σκέπτονται, να ψάχνονται. Με τη συμμετοχή στην πάλη μπορούν σήμερα περισσότεροι φοιτητές να βγάλουν συμπεράσματα. Ο συσχετισμός δεν αλλάζει μια και έξω, αλλάζει στην καθημερινή πάλη.

Είναι δική μας υπόθεση να αξιοποιηθεί το κάλεσμα του ΜΑΣ προς τους φίλους και τα μέλη της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ. Με σχέδιο και υπομονή να ανοίξουμε συζήτηση με συναδέλφους που είναι ακόμα εγκλωβισμένοι, έχουν διαφωνίες αλλά βλέπουν πως η θέση τους δεν είναι με τις κυβερνητικές δυνάμεις και πολιτικές.

Ο αγώνας στα ΑΕΙ - ΤΕΙ να συνδεθεί με τον αγώνα του λαού. Να συνδεθεί με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, που πρωτοστατεί στην πάλη στους τόπους δουλειάς, ώστε οργανωμένα να πουν οι εργάτες όχι στα χαράτσια, για το εισόδημα και τις ΣΣΕ, για σταθερή - μόνιμη δουλειά, για Υγεία, ενάντια στην κατάργηση της λίστας φαρμάκων. Με την πάλη των μικρών μαγαζάτορων για να μην αφανιστούν, ενάντια στο χαράτσι του ΦΠΑ. Με τους μαθητές που παλεύουν από την πρώτη μέρα για βιβλία, καθηγητές, σχολείο να μορφώνει. Με τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν είναι μπλεγμένοι με επιχειρηματικά συμφέροντα, που πραγματικά πονάνε το λαό μας και την επιστήμη τους. Με τις γυναικείες οργανώσεις στη γειτονιά. Να ενοποιείται η πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και τους υπηρέτες τους. Να αρχίσουμε μπαράζ εξορμήσεων σε εργασιακούς χώρους, γειτονιές με ειδική ανακοίνωση που απευθύνεται στο λαό.

Να γίνει βήμα στη συμπόρευση με το μαθητικό κίνημα. Ηδη, οι μαθητές, τα Συντονιστικά τους όργανα παίρνουν αποφάσεις αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Εχουμε χρέος και καθήκον όχι να συμπαρασταθούμε αλλά να ενωθούμε στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Το ΜΑΣ μπορεί σήμερα να μπει σε περισσότερα σχολεία, να συμπορευτεί με το μαθητικό κίνημα. Να καθιερώσουμε κοινές συναντήσεις 15μελών με εκπροσώπους των Επιτροπών Αγώνα και των Συλλόγων. Να αξιοποιήσουμε την ανακοίνωση του ΜΑΣ για τους μαθητές».

Στη συνέχεια σημειώνεται: «Ο αγώνας θα δυναμώνει στο βαθμό που διαμορφώνονται αντιστάσεις σε κάθε χώρο, και στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει φράγμα στο χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή του νόμου, να τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο. Χρειάζεται αντοχή, διάρκεια, σύγκρουση με όλες τις μορφές πάλης που θα βοηθάνε τη συμμετοχή και την οργάνωση φοιτητών, ζωντανούς συλλόγους με δράση. Μόνο έτσι το κίνημα θα αποκτά ικανότητα μπλοκαρίσματος των αντιλαϊκών νόμων. Η πάλη να ενοποιείται στο σύνθημα "την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία". Πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε η απεργία στις 19 του μήνα να είναι η πιο επιτυχημένη απεργία από άποψη συμμετοχής φοιτητών και καθηγητών από ποτέ».