Οι δείκτες
Τρίτη 6 Φλεβάρη 2001

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΚΙ αν είναι δείγμα σοβαρότητας! Το υπουργείο Υγείας φέρεται (έστω κι αν το διαψεύδει) να είναι αρνητικό σε νομοθετική ρύθμιση για τη μείωση της θητείας, για να μην αυξηθούν οι δείκτες της ανεργίας!

Ανεξαρτήτως αν είναι αληθινό ή όχι το σχετικό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας», αναδεικνύει μια πλευρά, που είναι αληθινή πέρα για πέρα: Το ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την ανεργία, όχι σαν ένα ουσιαστικό πρόβλημα της κοινωνίας, αλλά σαν έναν ακόμα δείκτη απαραίτητο για τη διαφήμιση του κυβερνητικού έργου.

Αν είναι δυνατόν να στριμώξουν τρεις εργαζόμενους σε μια θέση εργασίας με το ένα τρίτο του μισθού και της ασφάλισης, χωρίς δικαιώματα και προοπτικές, θα το κάνουν, μόνο και μόνο για να πέσουν τυπικά οι δείκτες της ανεργίας. Με τέτοιους έχουμε να κάνουμε.

ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ πού το πάνε το πράγμα, χτες ο υφυπουργός Εργασίας, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, είπε ότι θα προωθήσει νομοθετική ρύθμιση για να νομιμοποιήσει τα γραφεία ενοικιάσεως εργαζομένων! Αυτά τα περίφημα γραφεία, που πουλάνε κι αγοράζουν τον κόσμο σαν να είναι μηχανήματα!

Αμ, όταν έλεγε για «απασχολήσιμους» ο πρωθυπουργός, κακώς, απ' ό,τι φαίνεται, χρησιμοποιούσε το αρσενικό γένος στο ουσιαστικό. Επρεπε να χρησιμοποιεί το ουδέτερο «απασχολήσιμο». Γιατί έτσι αντιλαμβάνονται τους εργαζόμενους. Σαν πράγματα και σαν αριθμητικούς δείκτες!

Προσθέστε τώρα σε αυτά και τα συστήματα της Συνθήκης Σένγκεν, με βάση τα οποία μας καταγράφουν όλους με έναν κωδικό αριθμό, και έχετε πλήρες το παζλ της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Ούτε ταινία επιστημονικής φαντασίας να ήτανε.

Αλλά να ξέρουν ότι όλα αυτά καταγράφονται στη συνείδηση του κόσμου και αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται. Και είπαμε. Μπορεί αυτός ο λαός να ανέχεται πολλά, όχι όμως και τα πάντα.



Γρηγοριάδης Κώστας