Η συμβιωτική τριάδα ήταν γνωστή εδώ και μια δεκαετία, όμως μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ποια ακριβώς ανάγκη βρίσκεται πίσω της. Οι τρεις οργανισμοί φτιάχνουν αμινοξέα, τα δομικά υλικά των πρωτεϊνών, σε μια συνεργατική «γραμμή παραγωγής». Ο καθένας προσφέρει τις δικές του χημικές αντιδράσεις, ώστε να προκύψει το τελικό προϊόν. Πολλά έντομα που παρασιτούν σε φυτά στηρίζονται σε συμβιωτικά βακτήρια για να κατασκευάζουν τα αμινοξέα τους, αλλά κανένα απ' αυτά δεν παρουσιάζει το φαινόμενο του μικροβίου μέσα στο μικρόβιο, όπως ο ψευδόκοκκος.
Σύμφωνα με μια θεωρία, το έντομο αρχικά συνεταιρίστηκε με το Tremblaya. Βρισκόμενο μέσα σε ένα έντομο, το βακτήριο σύντομα απέβαλε μερικά από τα γονίδιά του, που ήταν άχρηστα, αφού οι αντίστοιχες πρωτεΐνες παράγονταν από τον ξενιστή. Το βακτήριο αυτό έχει σήμερα το μικρότερο γενετικό κώδικα από οποιονδήποτε άλλο ζωντανό οργανισμό, με μόλις 121 γονίδια (συγκριτικά ο άνθρωπος έχει περισσότερα από 20.000) και ο αριθμός αυτός συνεχίζει να μειώνεται. Σε κάποια φάση, το γονιδίωμα του Tremblaya συρρικνώθηκε τόσο, ώστε εμφανίστηκε εμπλοκή στο μηχανισμό με τον οποίο παρήγε αμινοξέα. Τότε αποδείχτηκε χρήσιμη η βοήθεια του Moranella endobia, αλλά κανένας δεν ξέρει πώς το νέο μικρόβιο βρέθηκε μέσα στον ξενιστή, που παρασιτεί μέσα στον μη μικροβιακό ξενιστή.